Гелип чыкыш 15
15
15‑нҗи бап
Реб Ыбрам билен әхт эдйәр
1Шу вакалардан соң Ыбрама гөрнүш аркалы Реббиң сөзи аян болды. Реб оңа шу сөзлери айтды: «Ыбрам, горкма! Мен сениң галканыңдырын, сениң сылагың җуда улы болар». 2Ыбрам: «Эй, Хөкмүрован Реб, Сен маңа нәме берҗек? Мениң хениз-де перзендим ёк. Хоҗалыгым дамасклы Элигезере мирас галар. 3Сен маңа перзент бермәнсоң, хоҗалыгымдакы гулум маңа мирасдар болар» дийди. 4Ыбрама Реббиң шу сөзи аян болды: «Ол сениң мирасдарың болмаз, өз билиңден өнҗек сениң мирасдарың болар». 5Соңра Реб Ыбрамы дашары чыкарып: «Асмана серет. Сен шол гөрүнйән йылдызлары санап билсең санай. Сениң шонча-да неслиң болар» дийди. 6Ыбрам Реббе иман этди ве Реб оны догры хасаплады.
7Реб Ыбрама: «Шу юрда эе болмагың үчин, сени бабыллыларың Ур галасындан чыкаран Реб Мендирин» дийди. 8Ыбрам: «Эй, Хөкмүрован Реб! Өзүмиң шу топрагың эеси болҗакдыгымы мен нәдип билерин?» дийди. 9Реб оңа: «Маңа үчяшар гөле, үчяшар гечи, үчяшар гоч, гумры хем-де яш кепдери гетир» дийди. 10Ыбрам гетирип, оларың херсини ики бөлеге бөлди ве хер бөлеги бейлеки бөлегиниң гаршысында гойды. Йөне ол гушлары бөлмеди. 11Ыбрам ләшлериң үстүнде айланышян чайкеллери ковды.
12Гүн яшып барярка, Ыбрамы агыр укы басмарлады; онуң үстүне элхенч горкы ховпы абанды.
13Реб Ыбрама шейле дийди: «Сен шуны билип гойгун: сениң неслиң ят топракда гелмишек хем гул болуп яшар ве шол ериң халкы олары дөрт йүз йыллап эзер. 14Эмма Мен сениң неслиңи гул эден миллетиң җезасыны берерин. Шондан соң олар уммасыз мал-мүлки билен ол ерден чыкарлар.
15Сен болса узак яшарсың, асудалыкда өлүп, ата-бабаларыңа говшарсың. 16Неслиңиң дөрдүнҗи аркасы бу ере доланып гелер, чүнки аморларың гүнәси хениз җеза алмак дереҗесине етенок».
17Гүн яшып, гараңкы дүшенде, түссели оҗак хем-де ялынлы чыра гөрнүп, булар хайван бөлеклериниң арасындан гечипмиш.
18-21«Мүсүр дерясындан тә бейик Евфрат дерясына ченли узалып гидйән шу юрды: кейнлериң, кенизлериң, кадмонларың, хетлериң, перизлериң, рапаларың, аморларың, кенганларың, гиргашларың ве ябусларың яшаян юрдуны Мен сениң неслиңе берйәндирин» дийип, хут шол гүн Реб Ыбрам билен әхт эдишди.
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016
Гелип чыкыш 15
15
15‑нҗи бап
Реб Ыбрам билен әхт эдйәр
1Шу вакалардан соң Ыбрама гөрнүш аркалы Реббиң сөзи аян болды. Реб оңа шу сөзлери айтды: «Ыбрам, горкма! Мен сениң галканыңдырын, сениң сылагың җуда улы болар». 2Ыбрам: «Эй, Хөкмүрован Реб, Сен маңа нәме берҗек? Мениң хениз-де перзендим ёк. Хоҗалыгым дамасклы Элигезере мирас галар. 3Сен маңа перзент бермәнсоң, хоҗалыгымдакы гулум маңа мирасдар болар» дийди. 4Ыбрама Реббиң шу сөзи аян болды: «Ол сениң мирасдарың болмаз, өз билиңден өнҗек сениң мирасдарың болар». 5Соңра Реб Ыбрамы дашары чыкарып: «Асмана серет. Сен шол гөрүнйән йылдызлары санап билсең санай. Сениң шонча-да неслиң болар» дийди. 6Ыбрам Реббе иман этди ве Реб оны догры хасаплады.
7Реб Ыбрама: «Шу юрда эе болмагың үчин, сени бабыллыларың Ур галасындан чыкаран Реб Мендирин» дийди. 8Ыбрам: «Эй, Хөкмүрован Реб! Өзүмиң шу топрагың эеси болҗакдыгымы мен нәдип билерин?» дийди. 9Реб оңа: «Маңа үчяшар гөле, үчяшар гечи, үчяшар гоч, гумры хем-де яш кепдери гетир» дийди. 10Ыбрам гетирип, оларың херсини ики бөлеге бөлди ве хер бөлеги бейлеки бөлегиниң гаршысында гойды. Йөне ол гушлары бөлмеди. 11Ыбрам ләшлериң үстүнде айланышян чайкеллери ковды.
12Гүн яшып барярка, Ыбрамы агыр укы басмарлады; онуң үстүне элхенч горкы ховпы абанды.
13Реб Ыбрама шейле дийди: «Сен шуны билип гойгун: сениң неслиң ят топракда гелмишек хем гул болуп яшар ве шол ериң халкы олары дөрт йүз йыллап эзер. 14Эмма Мен сениң неслиңи гул эден миллетиң җезасыны берерин. Шондан соң олар уммасыз мал-мүлки билен ол ерден чыкарлар.
15Сен болса узак яшарсың, асудалыкда өлүп, ата-бабаларыңа говшарсың. 16Неслиңиң дөрдүнҗи аркасы бу ере доланып гелер, чүнки аморларың гүнәси хениз җеза алмак дереҗесине етенок».
17Гүн яшып, гараңкы дүшенде, түссели оҗак хем-де ялынлы чыра гөрнүп, булар хайван бөлеклериниң арасындан гечипмиш.
18-21«Мүсүр дерясындан тә бейик Евфрат дерясына ченли узалып гидйән шу юрды: кейнлериң, кенизлериң, кадмонларың, хетлериң, перизлериң, рапаларың, аморларың, кенганларың, гиргашларың ве ябусларың яшаян юрдуны Мен сениң неслиңе берйәндирин» дийип, хут шол гүн Реб Ыбрам билен әхт эдишди.
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016