Гелип чыкыш 9
9
9-нҗы бап
Худай Нух билен әхт эдйәр
1Худай Нуха хем-де онуң огулларына шейле пата берди: «Өрңәң, көпелиң, ер йүзүни долдурың. 2Әхли хайванлар, гушлар, сүйрениҗилер ве балыклар сизден җуда горкуда яшарлар; оларың хеммеси сизиң ыгтыярыңыза берилйәр. 3Җанлы-җандарларың әхлиси сизе иймит болар; эдил гөк өсүмликлери бершим ялы, оларың хеммесини Мен сизе берйәрин. 4Йөне оларың этини ганы билен иймәң. Җан гандадыр. 5Сизиң ганыңызы дөкене өлүм җезасыны берерин. Адам өлдүрен ислендик хайвана я-да ынсана Мен җеза берерин. 6Кимде-ким бир ынсаның ганыны дөксе, онуң ганы хем ынсан тарапындан дөкүлсин. Чүнки Худай ынсаны Өз кешбинде ярадандыр. 7Сиз өрңәп, көпелиң ве ер йүзүне яйраң».
8Худай Нуха ве онуң огулларына йүзленип, шейле дийди: 9-10«Мен инди сиз ве сизден соңкы гелҗек неслиңиз билен, шейле хем сизиң билен гәмиден чыкан әхли җандарлар: гушлар, маллар ве ер йүзүндәки хайванларың бары билен әхт баглашярын. 11Мен сизиң билен әхт баглашярын. Инди хич хачан бүтин җанлы-җандарлар сил билен хеләкленмез ве тутуш ер йүзүни вейран этҗек сил гелмез. 12Мениң сиз хем-де сизиң билен болан әхли җандарлар билен несилден-несле эдйән эбедилик әхтимиң нышаны шудур: 13булутларың арасында ерлешдирен әлемгошарым Мениң дүнйә билен эден әхтимиң нышаны болар. 14-15Ериң йүзүни булут өртүп, булутларың арасында әлемгошар гөрненде, Мен сизиң ве әхли җанлы-җандарлар билен эден әхтими ятларын. Мундан бейләк Мен хич хачан бүтин җанлы-җандарлары сил билен хеләклемерин. 16Булутларда әлемгошар пейда болан махалы оны гөрүп, Мен ер йүзүниң әхли җанлы-җандарлары билен эден бакы әхтими ятларын». 17Худай Нуха: «Ер йүзүндәки әхли җанлы-җандарлар билен Мениң баглашан әхтимиң нышаны, ине, шудур» дийди.
Нух ве онуң огуллары
18Сам, Хам, Яфес Нухуң гәмиден чыкан огулларыды. (Хам Кенганың атасыды.) 19Нухуң үч оглы шуларды. Тутуш ер йүзүниң ынсанлары шулардан яйрады. 20Нухуң өзи дайханды. Ол илки билен үзүм агачларыны отуртды. 21Ол шерап ичип, ондан серхош болуп, өз чадырының ортарасында ялаңач ятырды. 22Кенганың какасы Хам өз какасының ялаңачдыгыны гөрүп, муны бейлеки ики доганына хабар берди. 23Сам билен Яфес гейим алып, оны омузларына атдылар ве еңселейин йөрәп барып, какаларыны гейиндирдилер. Олар йүзлерини башга тарапа өврүп, какаларының ялаңачлыгыны гөрмедилер. 24Нух серхошлыгындан ачылансоң, көрпе оглуның өзүне нәме эдендигине гөз етирип шейле дийди:
25«Кенгана нәлет сиңсин,
ол доганларының элинде,
гулларың гулы болсун.
26Самың Худайы Реббе алкыш болсун!
Кенган Сама гул болсун.
27Худай Яфеси өрңетсин#9:27 Еврейче Яфес ве өрңетсин сөзлериниң айдылышы меңзешдир.,
Яфесиң несиллери Самларың чадырларында яшасын,
Кенган Яфесе гул болсун».
28Нух силден соң ене үч йүз элли йыл яшады. 29Ол җеми докуз йүз элли яшап дүнйәден өтди.
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016