Ёханна 5
5
5‑нҗи бап
Иса ховзуң башында бир хассаны сагалдяр
1Бираз вагтдан яхудыларың бир байрамы болды ве Иса муны беллемек үчин Иерусалиме гитди. 2Иерусалимде Гоюн дервезесиниң янында бир ховуз барды. Бу ховзуң арамейче ады Бейтзата болуп, онуң төверегинде бәш эйван барды. 3Бу эйванларда гаты көп хассалар, көрлер, агсаклар, ысмазлар ятырдылар#5:3 Ысмазлар ятырдылар – кәбир голязмаларда ысмазлар сувуң чайканмагына гарашып ятырдылар. 4 Вагтал-вагтал Реббиң бир перишдеси шол ховза гирип, сувы чайкаярды. Сув чайканан бадына илкинҗи болуп сува гирен өз кеселинден сапланярды диен сөзлемлер хем бар.. 5Шол ерде отуз секиз йыл бәри дерт чекип ятан бир хасса барды. 6Иса ятан хассаны гөрүп, онуң энчеме йылдан бәри бу дерди чекйәндигини билди. Шонуң үчин ондан: «Сагалмак ислейәрсиңми?» дийип сорады. 7Хасса: «Эй, Ага, сув чайканан вагты мени ховза салҗак хич кимим ёк. Мен барянчам, башга бири менден өң ховза гирәййәр» дийип җогап берди. 8Иса оңа: «Тур, дүшегиңи ал-да, йөре!» дийди. 9Яңкы адам шобада сагалып, дүшегини алды-да, йөрәп башлады. Бу вака Сабат гүни болуп гечди. 10Мунуң үчин яхудыларың баштутанлары сагалан адама: «Бу гүн Сабат гүни, саңа дүшегиңи гөтермек гадаган» дийдилер. 11Эмма сагалан адам олара: «Мени сагалдан Адам маңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ дийди» дийип җогап берди. 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды.
Яшайыш берйән Огул
16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер.
Иса хакдакы шаятлыклар
30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016