Лука 21
21
21‑нҗи бап
Дул аялың садакасы
(Марк 12:41-44)
1Иса габагыны галдырып середенде, байларың ыбадатхананың садака гутусына өз садакаларыны атып дураныны гөрди. 2Ол бир гарып дул аялың хем гута ики шай атаныны гөрди. 3Ол: «Сизе догрусыны айдярын, бу гарып дул аял хеммелерден көп атды. 4Бу адамларың хеммеси садака гутусына өзлеринден артаны атдылар, бу аял болса гарыплыгына гарамаздан, бар-ёгуны, элиндәки әхли чөрек пулуны атды» дийди.
Ынсан Оглуның доланып гелмегиниң аламатлары
(Матта 24:1-21,29-35; Марк 13:1-19,24-31)
5Шәгиртлерден кәбири ыбадатхананың аҗайып дашлар ве Худая багыш эдилен пешгешлер билен безелендиги барада сөз ачды. Шонда Иса: 6«Шейле бир гүнлер гелер, шонда бу ерде даш үстүнде даш галмаз, гөрйән затларыңыздан хич зат галман, хеммеси вейран болар» дийди. 7Олар Исадан: «Мугаллым! Бу затлар хачан болар? Буларың болҗак махалында нәхили аламат пейда болар?» дийип сорадылар. 8Иса: «Әгә болуң, хич ким сизи алдаймасын! Көплер Мениң адым билен гелип: „Мен – Шолдурын“ ве „Вагт голайлады!“ диерлер. Оларың ызына дүшмәң. 9Урушлар хем гозгалаңлар барада хабарлар эшидениңизде горкмаң. Бу затлар өңүрти болмалыдыр, эмма энтек соңы дәлдир» дийип җогап берди. 10Онсоң Иса олара шейле дийди: «Миллет миллете, патышалык патышалыга гаршы чыкар. 11Айры-айры ерлерде гүйчли ертитремелер, ачлык хем гыргын кесели, горкунч вакалар, гөкден улы аламатлар болар. 12Эмма бу хадысаларың хеммесинден өң, сизи ызарлап, азар берерлер. Сизи синагогалара табшырып, түрмелере дыкарлар. Мен себәпли сизи патышаларың ве хөкүмдарларың хузурына элтерлер. 13Бу болса шаятлык этмек үчин сизе бир пурсат болар. 14Эмма сиз өзүңизи нәхили гораҗакдыгыңызы өңүнден гайгы этмезлиги йүрегиңизе дүвүң. 15Мунуң үчин Мен сизе сөз хем акылдарлык берерин. Сизе гаршы чыкянларың хич бири муңа не гаршы дуруп билер, не-де бир зат айдып билер. 16Сизе эне-атаңыз, доганларыңыз, гарындашларыңыз, достларыңыз хем хайынлык эдерлер, кәбириңизи өлдүрерлер. 17Мен себәпли хеммелер сизи йигренер. 18Эмма сачыңызың бир тары хем кемелмез. 19Берк дуруң, шонда җаныңызы халас эдерсиңиз. 20Гошунларың Иерусалими габандыгыны гөрен чагыңыз, онуң вейран эдилҗек вагтының голайландыгыны билиң. 21Шонда Яхудыядакылар даглара гачсын, шәхериң ичиндәкилер чыксын, төверегиндәкилер шәхере гирмесин. 22Себәби шол гүнлер әхли языланларың берҗай болмагы үчин җеза гүнлеридир. 23Ол гүнлерде гөврели аялларың ве чага эмдирйәнлериң дат гүнүне! Себәби юрда әпет бела-бетерлер инер, бу халк газаба дучар болар. 24Олар гылычдан гечирилер, есир алнып, әхли миллетлериң арасына сүргүн эдилер. Кесеки миллетлер өзлериниң мөхлети долянча, Иерусалими ер билен егсан эдерлер. 25Гүнде, Айда ве йылдызларда аламатлар пейда болар. Ер йүзүнде миллетлер деңиз хем толкунларың гүррүлдиси зерарлы башагай болуп, галагоплуга дүшерлер. 26Адамлар горкудан, дүнйәниң башына гелйән бетбагтчылыклара гарашмакдан яңа хушларыны йитирер, себәби асман җисимлери лерзана гелер. 27Шонда олар Ынсан Оглуның бейик гудрата ве шөхрата бесленип, булутларда гелйәнини гөрерлер. 28Бу затлар амала ашып башланда, башыңызы галдырып, ёкары середиң, себәби гутулышыңыз голайлап гелйәндир».
29Иса олара бир тымсал айтды: «Инҗире, әхли агачлара середиң. 30Оларың япракландыгыны гөрүп, томсуң голайландыгыны өз-өзүңизден билйәрсиңиз. 31Шонуң ялы хем, бу вакаларың боланыны гөрениңизде, Худайың Шалыгының голайландыгыны билиң. 32Сизе догрусыны айдярын: бу затлар болянча, бу несил дүнйәден өтмез. 33Асман билен ер өтер, эмма Мениң сөзлерим асла өтмез. 34Әгә болуң! Айшы-эшрет, серхошлык, яшайшың гайгылары йүрегиңизе орнамасын. Ёгсам, ол гүн дузак кимин дуйдансыз үстүңизден инер. 35Чүнки ол гүн тутуш ер йүзүнде яшаянларың хер бириниң үстүнден инер. 36Бу болҗак вакаларың барындан гачып гутулар ялы ве Ынсан Оглуның хузурында дуруп билер ялы, хемише оя болуп, Худая дилег эдиң».
37Иса гүндизлерине ыбадатхананың ховлусында халка өвредерди, агшамларына болса шәхерден дашары чыкып, гиҗәни Зейтун дагында гечирерди. 38Ир сәхер билен әхли халк Онуң гүррүңлерини диңлемек үчин ыбадатхана гелерди.
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016