Лука 22
22
Иисуса каршы аннашмак
1Хамурсуз йорту, ани денер Паскеллӓ, йаклашарды.
2Бӱӱк попазлар хем билгичлӓр аарардылар колайлык Иисусу ӧлдӱрсӱннӓр, ама инсандан коркардылар.
3Шейтан гирди оникидӓн бирисинӓ, Иудайа, ангысына дейӓрдилӓр Искариот.
4Иуда гитти аннашсын бӱӱк попазларлан хем Айоз бинанын бекчилерин заабитлериннӓн, насыл верӓбилсин Иисусу оннарын елинӓ.
5Оннар севиндилӓр, кайыл олдулар она пара версиннӓр.
6Иуда буну каблетти да бакарды булсун бир уйгун вакыт, ки Иисусу оннарын елинӓ версин, незаман инсан йок.
Паскеллӓ софрасы
7Гелди Хамурсуз йортунун гӱнӱ, незаман Паскелленин курбаны лӓӓзымды кесилсин.
8Иисус йоллады Петрийи хем Иоаны бутӱрлӱ сымарламаклан: «Гидин да хазырлайын бизӓ Паскеллӓ софрасыны ийелим».
9«Нередӓ истеерсин хазырлайалым?» – сордулар оннар.
10О ӂувап етти: «Ачан касаба ичинӓ гиреӂениз, сизӓ каршы чыкаӂэк бир адам, ани гӧтӱреӂек бир тести су. Гидин онун ардына евӓдӓн, нерейи о гиреӂек,
11да дейин евин чорбаӂысына: „Ӱӱредиӂи сорэр: нередӓ конак одасы, нӓӓнда Паскеллейи ӱӱрениӂилеримнӓн ийеӂӓм?“
12О гӧстереӂек сизӓ ӱст катта бир бӱӱк ода, хазыр, дӧшенмиш. Орада хазырлайын бизӓ Паскеллейи».
13Оннар гиттилӓр да булдулар ӧлӓ, ниӂӓ О сӧледийди. Орада хазырладылар Паскеллейи.
14Ачан гелди вакыт, Иисус апостолларлан барабар отурду софрайа.
15О деди оннара: «Чок истӓрдим ийейим сизиннӓн бу Паскеллейи Беним зеетлеримдӓн илери.
16Зерӓ сӧлеерим сизӓ, бундан сора имейеӂӓм Паскеллейи, олмайынӂа Аллахын Падишахлыында».
17Сора алды чӧлмӓӓ, шӱкӱр етти Аллаха да деди: «Алын буну, пайедин аранызда.
18Зерӓ сизӓ сӧлеерим, ани шиндӓн сора ичмейеӂӓм чотук мейвасындан, таа гелмейинӂӓ Аллахын Падишахлыы».
19Сора алды бир екмек, шӱкӱр етти Аллаха, кырып, ону верди ӱӱрениӂилеринӓ да деди: «Бу – Беним гӱӱдӓм, ани верилер сизин ичин. Буну йапасыныз Беним анылмам ичин».
20Хеп ӧлӓ, имектӓн сора, алды чӧлмӓӓ да деди: «Бу чӧлмек – ени бааланты, ани куведӓ гирер Беним канымнан, ани сизин ичин дӧкӱлер.
21Тӓ шинди Бени сатанын ели Бенимнӓн бу софрада.
22Адам Оолу гидер, ниӂӓ Онун ичин сыраланмыш. Ама вай о адама, кимдӓн Адам Оолу сатылэр!»
23Оннар башладылар сормаа бири-биринӓ: «Аӂаба кимдир о, ким буну йапэр?»
Бӱӱклӱк ичин кавга
24Апостолларын арасында башлады бир кавга, ки билинсин, ким оннардан ен бӱӱк сайылаӂэк.
25Иисус деди: «Миллетлерин падишахлары заабитлик едерлӓр инсанын ӱстӱнӓ. Инсан адлээр заабитлерини „ии йапан“.
26Ама сиз оннар гиби олмайын. Ким ен бӱӱк сиздӓн, олсун ниӂӓ ен кӱчӱк, хем ким кулланэр, олсун изметчи гиби.
27Зерӓ ким таа бӱӱк? О, ким софрада отурэр мы, оса ким измет едер ми? Диил ми о, ким софрада отурэр? Ама Бӓн сизин аранызда бир изметчи гибийим.
28Сизсиниз оннар, ким Бенимнӓн билӓ херзаман Беним денемеклеримдӓ олду.
29Онун ичин сизӓ падишахлык баашлээрым, ниӂӓ Боба Бана баашлады,
30ийӓсиниз хем ичӓсиниз Беним Падишахлыымын софрасында хем отурасыныз чорбаӂылык скемнелериндӓ, даава кесерӓк Израилин оники тамызлыына».
Петринин атылмасы ичин хабер
31Сааби деди Петрийӓ: «Симон, Симон, шейтан истеди сизи чалкасын, ниӂӓ боодайы,
32ама Бӓн дуа еттим сенин ичин, йуфкаланмасын сенин инанын. Да сӓн, енидӓн дӧнӱп Бана, каавилейӓсин кардашларыны инанда».
33Петри деди Она: «Сааби, бӓн хазырым гитмӓӓ Сениннӓн зынданадан хем ӧлӱмӓдӓн».
34Ама Иисус деди она: «Сӧлеерим сана, Петри: бӱӱн хороз ӧтӱнӂӓ, сӓн ӱч сыра Бендӓн атылаӂан».
35Сора деди хепсинӓ: «Ачан йолладым сизи кесесиз, хийбесиз хем айак капсыз, варды мы сизин бир сыкынтыныз?» Оннар ӂувап еттилӓр: «Хич бишейдӓ йокту».
36Иисус деди: «Ама шинди деерим сизӓ: Кимин вар кесеси, алсын йанына. Кимин вар хийбеси, йанына алсын. Кимин йок кылыӂы, сатсын ӱст рубасыны да алсын кылыч кендинӓ.
37Зерӓ лӓӓзым таманнансын Бенимнӓн бу сӧзлӓр, ани йазылы: „О койулду законсузларлан бир сайыйа“. Бу йазы тездӓ лӓӓзым таманнансын Бенимнӓн».
38«Сааби, – деди оннар, – тӓ, ики кылыч!» О ӂувап етти: «Етӓр!»
Иисус Зейтин байырында
39Иисус, дышары чыкып, алышмасына гӧрӓ, гитти Зейтин байырына. Ӱӱрениӂилери гитти Онун ардына.
40Ачан етиштилӓр о ерӓ, деди оннара: «Дуа един, ки дӱшмейӓсиниз денемейӓ».
41Сора узаклашты оннардан бир сопа атымы, диз чӧктӱ да башлады дуа етмӓӓ:
42«Боба, еер истӓрсейдин, ашырт Бендӓн бу аӂы чӧлмӓӓ! Хеп окадар олсун диил Беним истедиим, ама Сенин».
43Озаман гӧктӓн гӧстерилди бир ангил, ангысы гелди Ону гиргиннетмӓӓ.
44Булунуп бӱӱк зеетлердӓ, Иисус башлады таа хашлак дуа етмӓӓ. Онун тери аннысындан дамнарды ерӓ бӱӱк кан дамналары гиби.
45Дуадан сора калкып, гелди ӱӱрениӂилеринӓ, ама оннар, кахырдан йорулуп, уйумуштулар.
46О деди оннара: «Нечин уйуйэрсыныз? Калкын да дуа един, ки денемейӓ дӱшмейӓсиниз».
Иисус тутулэр
47Иисус таа лафедӓркӓн, пейдаланды бир сӱрӱ инсан. Оннарын ӧнӱ сора гидӓрди ӱӱрениӂилерин бириси, ады Иуда. О йаклашты Иисуса, ӧпсӱн Ону дейни.
48Ама Иисус деди: «Иуда, бир ӧпӱшлӓн ми сатэрсын Адам Оолуну?»
49Оннар, ким Иисуслан барабарды, гӧрӱп, не олэр, сордулар Она: «Сааби, кылычлан уралым мы?»
50Бириси оннардан урду баш попазын чыраана да кести онун саа кулааны.
51Ама Иисус деди: «Олмаз, етӓр!» Бу адамын кулаана дииди да алыштырды.
52Сора Иисус деди бӱӱк попазлара, Айоз бинанын бекчилерин заабитлеринӓ хем аксакаллара, ангылары гелдилӓр Ону тутмаа: «Сиз чыктыныз Бени тутмаа, ниӂӓ бир хайдуду, кылычларлан хем сопаларлан.
53Хер гӱн сизиннӓн булунурдум Айоз бинада, Бени тутмадыныз. Ама шинди гелди сизин саадыныз, караннык куведин саады».
Петри атылэр Иисустан
54Иисусу туттуктан сора гӧтӱрдӱлӓр баш попазын евинӓ. Петри узактан узаа излӓрди оннары.
55Тутуштурдулар бир атеш аул ичиндӓ да отурдулар онун долайында. Петри отурду оннарын арасында.
56Бир изметкӓр кыз атешин айдынныында гӧрдӱ Петрийи, уз она бакты да деди: «Бу адам да Онуннанды».
57Петри атылды, дейерӓк: «Кары, бӓн Ону хич танымээрым!»
58Бираздана башкасы деди: «Сӓн дӓ оннардансын». Ама Петри деди: «Бей адам, бӓн диилим оннардан».
59Йакын бир сааттан сора таа бириси деди: «Хич лафсыз, бу адам да Онуннанды, зерӓ о да галилейалы».
60Петри ӂувап етти: «Бей адам, хич аннамээрым, не сӧлеерсин». Ачан Петри таа лафедӓрди, хороз ӧттӱ.
61Сааби дӧндӱ да уз Петрийӓ бакты. Озаман Петри аклына гетирди лафлары, ани сӧледийди Иисус: «Бӱӱн хороз ӧтӱнӂӓ, сӓн ӱч сыра Бендӓн атылаӂан».
62Петри чыкты дышары да аӂы аалады.
Иисусу аскерлӓр гӱлмӓӓ алэрлар
63Иисусун бекчилери гӱлмӓӓ алардылар хем дӱӱйӓрдилӓр Ону.
64Бааладылар Онун гӧзлерини да сорардылар: «Пророклук ет, ким урду Сана?»
65Хем таа чок бетваларлан Ону бетвалардылар.
Иисус Синедрионун ӧнӱндӓ
66Ачан айдыннанды, халкын аксакаллары, бӱӱк попазлар хем билгичлӓр топландылар. Иисусу гетирдилӓр Синедриона да сордулар:
67«Сӓнсин ми Христос? Сӧлӓ бизӓ». Иисус ӂувап етти: «Еер сӧлӓрсейдим сизӓ, инанмайаӂэныз.
68Еер сорарсайдым сизӓ, ӂувап етмейеӂениз Бана /хем дӓ колвермейеӂениз Бени/.
69Бӱӱндӓн сора Адам Оолу отураӂэк кудретли Аллахын саа тарафында».
70Хепси сорардылар: «Аслы мы, ани Сӓн Аллахын Оолуйсун?» О ӂувап етти: «Ниӂӓ сӧлеерсиниз, Бӓним».
71Озаман дедилӓр: «Не лӓӓзым бизӓ башка шаат? Биз кендимиз ишиттик лафы Онун аазындан».
© Библийайы чевирӓн Институт, Москва, 2006