Maitiú 12
12
Caibidil XII
Cáineann Críost daille na ḃFairisíneaċ, agus bréagnuiġeann sé iad nuair a deir siad gur tré ċuṁaċt Ṡatain a ġní sé míorḃailte.
1San am sin ċuaiḋ Íosa fríd na guirt arḃair ar an tsabóid: agus mar go raiḃ ocras ar a ḋeisciobail, ṫoisiġ siad a ṗiocaḋ na ndias, agus á n-iṫe.#Marc. 2, 23; Lúc. 6, 1.
2Aċt ċonnaic na Fairisíniġ iad, agus duḃairt leis: Féaċ, tá do ḋeisciobail ag déanaṁ ruda naċ dlisteannaċ a ḋéanaṁ ar an tsabóid.
3Aċt duḃamt Íosa leo:#1 Ríġ. 21, 6. Nó nár léiġ siḃ cad é rinne Dáiḃiḋ nuair a ḃí ocras am féin, agus ar a raiḃ i n-aomḟeaċt leis?
4Mar a ċuaiḋ sé isteaċ i dtiġ Dé gur iṫ aráin na fiaḋnaise#12, 4 Aráin na fiaḋnaise. B’é sin an t-ainm a bí ar an dá arán déag a ċuirtí san Áit Naoṁta, ós cóṁair na h-áite Ró-Naoṁṫa amaċ, i dteampall Dé., nár ċeadṁaċ dó féin ná dá raiḃ i n-aoinḟeaċt leis a n-iṫe, aċt aṁáin do na ságairt.#Leiḃ. 24, 9.
5Nó nár léiġ siḃ san dliġe#Uiṁ. 28, 9. go mbriseann na sagairt san teampall an tsabóid ar na sabóidí, agus go mbíonn siad neiṁ-ċionntaċ?
6Agus deirim liḃ go ḃfuil neaċ is ṁó ná an teampall annseo.
7Agus dá mbéaḋ a ḟios agaiḃ cad é is ciall le seo: #1 Ríġ. 15, 22; Eccl. 4, 17; Osee 6, 6.Ní íoḋbairt aċt trócaire is toil liom: ní ḋaorḟaḋ siḃ na neaṁċoirṫiġ a ċoiḋċe.
8Óir tá Mac an Duine ina ṫiġearna fiú ar an tsabóid.
9Agus ar ḟágáil na h-áite sin dó, ṫáinic sé isteaċ ina sineagóig.
10Agus féaċ, ḃí fear ann a raiḃ láṁ ṡeargṫa#Marc. 3, 1; Lúc. 6, 6. air, agus d’ḟiafruiġ siad de, ag ráḋ: An dlisteannaċ leiġeas a ḋéanaṁ ar an tsabóid? ċun go gcionntuiġeaḋ siad é.
11Aċt duḃairt seisean leo:#Deut. 22, 4. Cé an duine agaiḃ, dá mbéaḋ aon ċaora aṁáin aige, agus í tuitim isteaċ i bpoll ar an tsabóid, naċ ḃfuiġeaḋ greim uirṫí agus naċ dtógfaḋ í?
12Naċ feárr i ḃfad duine ná caora? Ar an aḋḃar sin is ceadṁaċ maiṫ a ḋéanaṁ ar an tsabóid.
13Annsin deir sé leis an ḟear: Sín amaċ do láṁ. Agus sin sé amaċ í, agus d’éiriġ sí slán mar an cionn eile.
14Ar ḋul amaċ do na Fairisíniġ, ċuaiḋ siad i gcóṁairle ina aġaiḋ, fá’n ċaoi ina gcuirfeaḋ siad ċun báis é.
15Aċt ḃí a ḟios sin ag Íosa, agus d’imṫiġ sé as an áit sin: agus lean mórán é, agus leiġeas sé iad uilig.
16Agus d’órduiġ sé dóiḃ gan é ċur i n-aiṫne.
17Ionnas go gcóiṁlíontaí an níḋ a duḃraḋ tríd an ḟáiḋ, Isaias, a deir:#Isaias 42, 1.
18Féaċ, mo ṡeirḃíseaċ a ṫoġ mé, mo ġráḋ i n-ar ċuir m’anam mór-ṫaitneaṁ. Cuirfiḋ mé mo Spiorad air, agus fógróċaiḋ sé breiṫeaṁnas do na ciniḋeaċa.
19Ní ḋéanḟaiḋ sé aċrann, ná callán, agus ní ċluinfiḋ aoinneaċ a ġuṫ ar na sráideaċa.
20Ní ḃrisfiḋ sé an giolcaċ brúiġte, agus an líon a mbéiḋ toit as ní ṁúċfaiḋ sé, go dtí go dtugaiḋ sé an breiṫeaṁnas ċun buaiḋe.
21Agus is as a ainm a ḃéas a muiniġin ag na ciniḋeaċa.
22Annsin tugaḋ ċuige balḃán dall, a raiḃ deaṁan ann, agus leiġeas sé é, ionnas gur laḃair sé agus go ḃfaca sé.
23Agus ġaḃ longantas na sluaiġte go léir, agus duḃairt siad: Naċ é seo Mac Ḋáiḃiḋ?
24Aċt nuair a ċuala na Fairisíniġ sin,#Marc. 3, 22; Lúc. 11, 15. duḃairt siad: Ní ṫeilgeann sé seo amaċ na deaṁain aċt tré Ḃeelsebub, prionnsa na ndeaṁan.
25Aċt b’eol do Íosa a smaointe, agus duḃairt sé leo: Gaċ ríoġaċt#Lúc. 11, 17. a ḃíos roinnte ina h-éadan féin, bánóċar í, agus gaċ caṫair nó teaċ a ḃíos roinnte ina éadan féin, ní ṡeasóċaiḋ sé.
26Agus má teilgeann Satan amaċ Satan, bíonn sé roinnte ina éadan féin, agus cad é, dá ḃríġ sin, mar ṡeasóċas a ríoġaċt?
27Agus má ṫeiligim-se amaċ na deaṁain tré Ḃeelsebub, cé tríd a dteilgeann ḃur gclann-sa amaċ iad? Ar an aḋḃar sin, béiḋ siad-san ina, mbreiṫeaṁain oraiḃ.
28Aċt má ṫeilgim-se amaċ na deaṁain i Spiorad Dé, ṫáinic ríoġaċt Dé, dá ḃríġ sin, i ḃur measc.
29Nó cad é mar ṫig le h-aoinneaċ dul isteaċ i dtiġ an ḟir láidir, agus a ṫrealaṁ d’ḟuadaċ, muna gceanglaiḋ sé an fear láiḋir ar dtús? Agus annsin sladfaiḋ sé a ṫeaċ.
30An té naċ ḃfuil liom, tá sé i m’aġaiḋ: agus an té naċ gcruinniġeann liom, scaipeann sé.
31Ar an aḋḃar sin, deirim liḃ: Maiṫfear do na daoine gaċ peacaḋ agus diaṁasla,#Marc. 3, 28; Lúc. 12, 10. aċt ní ṁaiṫfear diaṁasla i n-aġaiḋ an Spioraid#12, 31 Diaṁasla i n-aġaiḋ an Spioraid. Is é an peacaḋ atá i gceist annseo an diaṁasla le n-ar ċuir na Fairisíniġ síos do Ḃeelsebub, prionnsa na ndeaṁan, na míorḃailte a rinne Críost tré Spiorad Dé. An méid a ḃíos cionntaċ ina leiṫéro sin de ṗeacaḋ, bíonn siad ceanndána, agus cuireann siad go coilteannaċ agus d’aonturas i n-aġaiḋ Spiorad Dé agus na fírinne a ḃíos soiléir, san ċruṫ naċ dtionntuiġeann siad a ċoiḋċe, nó go fíor-annaṁ, ar a leas. Ar an aḋḃar sin, ní ṁaiṫfear dóiḃ a ċoiḋċe, mar naċ ndéanfaiḋ siad aiṫriġe. Taoḃ amuiġ de sin ní ḟuil peacaḋ ar biṫ naċ dtig le Dia a ṁaiṫeaṁ, agus naċ mian leis a ṁaiṫeaṁ, do’n té a mbíonn aiṫreaċas fíor air, agus a ṫéiġeas le saoraḋ d’ḟaġáil ó eoċraċa na h-Eaglaise..
32Agus cibé a laḃarfas focal i n-aġaiḋ Ṁic an Duine, maiṫfear dó é: aċt an té a laḃarfas i n-aġaiḋ an Spioraid Naoiṁ, ní maiṫfear dó é ar an tsaoġal seo, ná ar an tsaoġal atá le ṫeaċt#12, 32 Ar an tsaoġal atá le ṫeaċt. Is iontuigṫe, deir N. Aġuistín (De Civit. L. 12, c. 13) agus N. Greagóir (Dialog. 4, c. 39) go maiṫtear peacaiḋe áiriṫe ar an tsaoġal eile: agus, mar sin de, go ḃfuil áit ṁeaḋónaċ nó purgadóir ann..
33Déanaigiḋ an crann maiṫ, agus a ṫoraḋ maiṫ; sin nó déanaigiḋ an crann loḃṫa, agus a ṫoraḋ loḃṫa: óir is ó n-a ṫoraḋ a aiṫniġtear an crann.
34A ṡlioċt naiṫreaċ niṁe, cad é mar ṫig liḃ neiṫe maiṫe a laḃairt, agus siḃ ḟéin olc? óir laḃrann an béal an níḋ a mbíonn an croiḋe lán de.#Lúc. 6, 45.
35Tairgeann an déaġ-ḋuine deiġ-neiṫe as a ḋéaġ-stór, agus tairgeann an droċ-ḋuine droċ-neiṫe as a ḋroċ-stór.
36Aċt ḋeirim liḃ, gaċ briaṫar díoṁaoin#12, 36 Briaṫar díoṁaoin. Léiriġeann seo go ḃfuil áit ann ina gcuirfear pionós sealadaċ ar daoine i ndiaiḋ a mbáis mar ṡásaṁ ins na peacaiḋe agus na loċta éadtroma a rinne siad. dá laḃarfaiḋ na daoine, go dtaḃarfaiḋ siad cunntas ann ar lá an ḃreiṫeaṁnais.
37Óir is as do ḃriaṫra a ṡaorḟar ṫú, agus is as do ḃriaṫra a ḋaórfar ṫú.
38Annsin d’ḟreagair dream áiriṫe de na Scríoḃaiḋṫe agus de na Fairisíniġ é, agus duḃairt: A Ṁáiġistir, is mian linn cóṁarṫa#12, 38 Cóṁarṫa. Is é sin le ráḋ, míorḃail ó neaṁ. (N. Lúc. 11, 16.) d’ḟeiceáil uait.
39 #
Lúc. 11, 29; 1 Cor. 1, 22. Aċt duḃairt seisean leo, ġá ḃfreagairt: Iarrann droċ-ġlúin aḋaltrannaċ cómarṫa, agus ní ṫaḃarfar cóṁarṫa dí, aċt cóṁarṫa Iónais,#Ión. 2, 1. fáiḋ.
40Óir mar ḃí Iónas i mbolg an ṁíl ṁóir trí lá#12, 40. Trí lá&c. Ní trí lá agus trí oiḋċe go h-iomlán atá san áireaṁ, aċt cuid de ṫrí lá agus de ṫrí oiḋċe. D’airṁiġeaḋ na h-lúdaiġ an lá iomlán, is é sin le ráḋ, an lá agus an oiḋċe, ó luiġe gréine go luiġe gréine. Ag áireaṁ laeṫe dóiḃ, ḃeireaḋ siad lá ar ċuid de’n lá: dá réir sin, ba ṫrí lá ó ṫráṫnóna Dia h-Aoine go maidin Dia Doṁnaiġ. agus trí oiḋċe, is aṁlaiḋ a ḃéas Mac an Duine trí lá agus trí oiḋċe i gcroiḋe an talaiṁ.
41Éireoċaiḋ muinntir Niniḃe#Ión. 3, 5. san ḃreiṫeaṁnas leis an ġlúin seo, agus daorfaiḋ siad í, óir rinne siad-san aiṫriġe le linn ṡeanmóireaċt Iónais: agus féaċ, neaċ is mó ná Iónas annseo.
42Éireoċaiḋ bainríoġan an deiscirt san ḃreiṫeaṁnas leis an ġlúm seo, agus daorfaiḋ sí í, óir ṫáinic sise ó imillċríoċa an doṁain d’éisteaċt le h-eagna Ṡalomoin.#3 Ríġ. 10, 1; 2 Par. 9, 1. Agus féaċ, neaċ is mó ná Salomon annseo.
43I ndiaiḋ dul amaċ as duine do’n spiorad neaṁġlan, siuḃlann sé#Lúc. 11, 24. fríd áiteaċa tirime ar lorg suaiṁnis, agus ní ḟaġann sé é.
44Annsin deir sé: Pillfiḋ mé ċun mo ṫiġe as a dtáinic mé amaċ. Agus ar ṫeaċt dó, ġeiḃ sé folaṁ, scuabṫa, agus cóiriġṫe é.
45Annsin téro sé, agus ḃeir sé leis seaċt spioraid eile níos measa ná é féin, agus ar ḋul isteaċ dóiḃ, ġní siad cóṁnaiḋe annsin: agus éiriġeann stad deireannaċ an duine sin níos measa ná a ċéad stad.#2 Pead. 2, 20. Is mar sin a ṫárlóċas fosta do’n droċ-ġlúm seo.
46Agus ar ḃeiṫ dó go fóill ag laḃairt leis na sluaiġte, féaċ, ṡeasuiġ a ṁáṫair agus a ḃráiṫre amuiġ,#Marc. 3, 31; Lúc. 8, 19. ag larraiḋ laḃairt leis.
47Agus duḃairt duine éigin leis: Féaċ, tá do ṁáṫair agus do ḃráiṫre ina seasaṁ amuiġ do ċuartuġaḋ.
48Agus d’ḟreagair seisean an té a d’innis dé, agus duḃairt: Cé h-í mo ṁáṫair#12, 48 Cé h-í mo ṁáṫairNí ċun a ḃeag a ḋéanaṁ dá ṁáṫair a duḃairt Íosa sin, aċt ċun a ṫaisbeáint dúinn nár ċeart dúinn leigin do ġráḋ ainṁeasarḋa saoġalta dár n-aiṫreaċa agus máiṫreaċa teaċt eadrainn agus seirbís Dé. Ġníoḋ Muire toil Dé i gcóṁnaiḋe, agus ba mar ġeall an sin, níos mó ná mar ġeall ar an ċeangal fola, a ṫuill sí gráḋ uaiḋ. Is dóiġ go ḃfuil tagairt annseo fosta do ṫoġaḋ na gciniḋeaċ i n-ionad na n-lúdaċ, a ġaolta féin, a cuireaḋ ar gcúl., agus cé h-iad mo ḃráiṫre?
49Agus ag síneaḋ a láiṁe ċun a ḋeisciobal dó, duḃairt sé: Féaċ, mo ṁáṫair agus mo ḃráiṫre.
50Óir cibé ar biṫ a ḋéanḟas toil m’Aṫar atá ar neaṁ, is é sin mo ḋearḃráṫair, agus mo ḋeirḃṡiúr, agus mo ṁáṫair.
rights held by the Bible Society in Northern Ireland
Maitiú 12
12
Caibidil XII
Cáineann Críost daille na ḃFairisíneaċ, agus bréagnuiġeann sé iad nuair a deir siad gur tré ċuṁaċt Ṡatain a ġní sé míorḃailte.
1San am sin ċuaiḋ Íosa fríd na guirt arḃair ar an tsabóid: agus mar go raiḃ ocras ar a ḋeisciobail, ṫoisiġ siad a ṗiocaḋ na ndias, agus á n-iṫe.#Marc. 2, 23; Lúc. 6, 1.
2Aċt ċonnaic na Fairisíniġ iad, agus duḃairt leis: Féaċ, tá do ḋeisciobail ag déanaṁ ruda naċ dlisteannaċ a ḋéanaṁ ar an tsabóid.
3Aċt duḃamt Íosa leo:#1 Ríġ. 21, 6. Nó nár léiġ siḃ cad é rinne Dáiḃiḋ nuair a ḃí ocras am féin, agus ar a raiḃ i n-aomḟeaċt leis?
4Mar a ċuaiḋ sé isteaċ i dtiġ Dé gur iṫ aráin na fiaḋnaise#12, 4 Aráin na fiaḋnaise. B’é sin an t-ainm a bí ar an dá arán déag a ċuirtí san Áit Naoṁta, ós cóṁair na h-áite Ró-Naoṁṫa amaċ, i dteampall Dé., nár ċeadṁaċ dó féin ná dá raiḃ i n-aoinḟeaċt leis a n-iṫe, aċt aṁáin do na ságairt.#Leiḃ. 24, 9.
5Nó nár léiġ siḃ san dliġe#Uiṁ. 28, 9. go mbriseann na sagairt san teampall an tsabóid ar na sabóidí, agus go mbíonn siad neiṁ-ċionntaċ?
6Agus deirim liḃ go ḃfuil neaċ is ṁó ná an teampall annseo.
7Agus dá mbéaḋ a ḟios agaiḃ cad é is ciall le seo: #1 Ríġ. 15, 22; Eccl. 4, 17; Osee 6, 6.Ní íoḋbairt aċt trócaire is toil liom: ní ḋaorḟaḋ siḃ na neaṁċoirṫiġ a ċoiḋċe.
8Óir tá Mac an Duine ina ṫiġearna fiú ar an tsabóid.
9Agus ar ḟágáil na h-áite sin dó, ṫáinic sé isteaċ ina sineagóig.
10Agus féaċ, ḃí fear ann a raiḃ láṁ ṡeargṫa#Marc. 3, 1; Lúc. 6, 6. air, agus d’ḟiafruiġ siad de, ag ráḋ: An dlisteannaċ leiġeas a ḋéanaṁ ar an tsabóid? ċun go gcionntuiġeaḋ siad é.
11Aċt duḃairt seisean leo:#Deut. 22, 4. Cé an duine agaiḃ, dá mbéaḋ aon ċaora aṁáin aige, agus í tuitim isteaċ i bpoll ar an tsabóid, naċ ḃfuiġeaḋ greim uirṫí agus naċ dtógfaḋ í?
12Naċ feárr i ḃfad duine ná caora? Ar an aḋḃar sin is ceadṁaċ maiṫ a ḋéanaṁ ar an tsabóid.
13Annsin deir sé leis an ḟear: Sín amaċ do láṁ. Agus sin sé amaċ í, agus d’éiriġ sí slán mar an cionn eile.
14Ar ḋul amaċ do na Fairisíniġ, ċuaiḋ siad i gcóṁairle ina aġaiḋ, fá’n ċaoi ina gcuirfeaḋ siad ċun báis é.
15Aċt ḃí a ḟios sin ag Íosa, agus d’imṫiġ sé as an áit sin: agus lean mórán é, agus leiġeas sé iad uilig.
16Agus d’órduiġ sé dóiḃ gan é ċur i n-aiṫne.
17Ionnas go gcóiṁlíontaí an níḋ a duḃraḋ tríd an ḟáiḋ, Isaias, a deir:#Isaias 42, 1.
18Féaċ, mo ṡeirḃíseaċ a ṫoġ mé, mo ġráḋ i n-ar ċuir m’anam mór-ṫaitneaṁ. Cuirfiḋ mé mo Spiorad air, agus fógróċaiḋ sé breiṫeaṁnas do na ciniḋeaċa.
19Ní ḋéanḟaiḋ sé aċrann, ná callán, agus ní ċluinfiḋ aoinneaċ a ġuṫ ar na sráideaċa.
20Ní ḃrisfiḋ sé an giolcaċ brúiġte, agus an líon a mbéiḋ toit as ní ṁúċfaiḋ sé, go dtí go dtugaiḋ sé an breiṫeaṁnas ċun buaiḋe.
21Agus is as a ainm a ḃéas a muiniġin ag na ciniḋeaċa.
22Annsin tugaḋ ċuige balḃán dall, a raiḃ deaṁan ann, agus leiġeas sé é, ionnas gur laḃair sé agus go ḃfaca sé.
23Agus ġaḃ longantas na sluaiġte go léir, agus duḃairt siad: Naċ é seo Mac Ḋáiḃiḋ?
24Aċt nuair a ċuala na Fairisíniġ sin,#Marc. 3, 22; Lúc. 11, 15. duḃairt siad: Ní ṫeilgeann sé seo amaċ na deaṁain aċt tré Ḃeelsebub, prionnsa na ndeaṁan.
25Aċt b’eol do Íosa a smaointe, agus duḃairt sé leo: Gaċ ríoġaċt#Lúc. 11, 17. a ḃíos roinnte ina h-éadan féin, bánóċar í, agus gaċ caṫair nó teaċ a ḃíos roinnte ina éadan féin, ní ṡeasóċaiḋ sé.
26Agus má teilgeann Satan amaċ Satan, bíonn sé roinnte ina éadan féin, agus cad é, dá ḃríġ sin, mar ṡeasóċas a ríoġaċt?
27Agus má ṫeiligim-se amaċ na deaṁain tré Ḃeelsebub, cé tríd a dteilgeann ḃur gclann-sa amaċ iad? Ar an aḋḃar sin, béiḋ siad-san ina, mbreiṫeaṁain oraiḃ.
28Aċt má ṫeilgim-se amaċ na deaṁain i Spiorad Dé, ṫáinic ríoġaċt Dé, dá ḃríġ sin, i ḃur measc.
29Nó cad é mar ṫig le h-aoinneaċ dul isteaċ i dtiġ an ḟir láidir, agus a ṫrealaṁ d’ḟuadaċ, muna gceanglaiḋ sé an fear láiḋir ar dtús? Agus annsin sladfaiḋ sé a ṫeaċ.
30An té naċ ḃfuil liom, tá sé i m’aġaiḋ: agus an té naċ gcruinniġeann liom, scaipeann sé.
31Ar an aḋḃar sin, deirim liḃ: Maiṫfear do na daoine gaċ peacaḋ agus diaṁasla,#Marc. 3, 28; Lúc. 12, 10. aċt ní ṁaiṫfear diaṁasla i n-aġaiḋ an Spioraid#12, 31 Diaṁasla i n-aġaiḋ an Spioraid. Is é an peacaḋ atá i gceist annseo an diaṁasla le n-ar ċuir na Fairisíniġ síos do Ḃeelsebub, prionnsa na ndeaṁan, na míorḃailte a rinne Críost tré Spiorad Dé. An méid a ḃíos cionntaċ ina leiṫéro sin de ṗeacaḋ, bíonn siad ceanndána, agus cuireann siad go coilteannaċ agus d’aonturas i n-aġaiḋ Spiorad Dé agus na fírinne a ḃíos soiléir, san ċruṫ naċ dtionntuiġeann siad a ċoiḋċe, nó go fíor-annaṁ, ar a leas. Ar an aḋḃar sin, ní ṁaiṫfear dóiḃ a ċoiḋċe, mar naċ ndéanfaiḋ siad aiṫriġe. Taoḃ amuiġ de sin ní ḟuil peacaḋ ar biṫ naċ dtig le Dia a ṁaiṫeaṁ, agus naċ mian leis a ṁaiṫeaṁ, do’n té a mbíonn aiṫreaċas fíor air, agus a ṫéiġeas le saoraḋ d’ḟaġáil ó eoċraċa na h-Eaglaise..
32Agus cibé a laḃarfas focal i n-aġaiḋ Ṁic an Duine, maiṫfear dó é: aċt an té a laḃarfas i n-aġaiḋ an Spioraid Naoiṁ, ní maiṫfear dó é ar an tsaoġal seo, ná ar an tsaoġal atá le ṫeaċt#12, 32 Ar an tsaoġal atá le ṫeaċt. Is iontuigṫe, deir N. Aġuistín (De Civit. L. 12, c. 13) agus N. Greagóir (Dialog. 4, c. 39) go maiṫtear peacaiḋe áiriṫe ar an tsaoġal eile: agus, mar sin de, go ḃfuil áit ṁeaḋónaċ nó purgadóir ann..
33Déanaigiḋ an crann maiṫ, agus a ṫoraḋ maiṫ; sin nó déanaigiḋ an crann loḃṫa, agus a ṫoraḋ loḃṫa: óir is ó n-a ṫoraḋ a aiṫniġtear an crann.
34A ṡlioċt naiṫreaċ niṁe, cad é mar ṫig liḃ neiṫe maiṫe a laḃairt, agus siḃ ḟéin olc? óir laḃrann an béal an níḋ a mbíonn an croiḋe lán de.#Lúc. 6, 45.
35Tairgeann an déaġ-ḋuine deiġ-neiṫe as a ḋéaġ-stór, agus tairgeann an droċ-ḋuine droċ-neiṫe as a ḋroċ-stór.
36Aċt ḋeirim liḃ, gaċ briaṫar díoṁaoin#12, 36 Briaṫar díoṁaoin. Léiriġeann seo go ḃfuil áit ann ina gcuirfear pionós sealadaċ ar daoine i ndiaiḋ a mbáis mar ṡásaṁ ins na peacaiḋe agus na loċta éadtroma a rinne siad. dá laḃarfaiḋ na daoine, go dtaḃarfaiḋ siad cunntas ann ar lá an ḃreiṫeaṁnais.
37Óir is as do ḃriaṫra a ṡaorḟar ṫú, agus is as do ḃriaṫra a ḋaórfar ṫú.
38Annsin d’ḟreagair dream áiriṫe de na Scríoḃaiḋṫe agus de na Fairisíniġ é, agus duḃairt: A Ṁáiġistir, is mian linn cóṁarṫa#12, 38 Cóṁarṫa. Is é sin le ráḋ, míorḃail ó neaṁ. (N. Lúc. 11, 16.) d’ḟeiceáil uait.
39 #
Lúc. 11, 29; 1 Cor. 1, 22. Aċt duḃairt seisean leo, ġá ḃfreagairt: Iarrann droċ-ġlúin aḋaltrannaċ cómarṫa, agus ní ṫaḃarfar cóṁarṫa dí, aċt cóṁarṫa Iónais,#Ión. 2, 1. fáiḋ.
40Óir mar ḃí Iónas i mbolg an ṁíl ṁóir trí lá#12, 40. Trí lá&c. Ní trí lá agus trí oiḋċe go h-iomlán atá san áireaṁ, aċt cuid de ṫrí lá agus de ṫrí oiḋċe. D’airṁiġeaḋ na h-lúdaiġ an lá iomlán, is é sin le ráḋ, an lá agus an oiḋċe, ó luiġe gréine go luiġe gréine. Ag áireaṁ laeṫe dóiḃ, ḃeireaḋ siad lá ar ċuid de’n lá: dá réir sin, ba ṫrí lá ó ṫráṫnóna Dia h-Aoine go maidin Dia Doṁnaiġ. agus trí oiḋċe, is aṁlaiḋ a ḃéas Mac an Duine trí lá agus trí oiḋċe i gcroiḋe an talaiṁ.
41Éireoċaiḋ muinntir Niniḃe#Ión. 3, 5. san ḃreiṫeaṁnas leis an ġlúin seo, agus daorfaiḋ siad í, óir rinne siad-san aiṫriġe le linn ṡeanmóireaċt Iónais: agus féaċ, neaċ is mó ná Iónas annseo.
42Éireoċaiḋ bainríoġan an deiscirt san ḃreiṫeaṁnas leis an ġlúm seo, agus daorfaiḋ sí í, óir ṫáinic sise ó imillċríoċa an doṁain d’éisteaċt le h-eagna Ṡalomoin.#3 Ríġ. 10, 1; 2 Par. 9, 1. Agus féaċ, neaċ is mó ná Salomon annseo.
43I ndiaiḋ dul amaċ as duine do’n spiorad neaṁġlan, siuḃlann sé#Lúc. 11, 24. fríd áiteaċa tirime ar lorg suaiṁnis, agus ní ḟaġann sé é.
44Annsin deir sé: Pillfiḋ mé ċun mo ṫiġe as a dtáinic mé amaċ. Agus ar ṫeaċt dó, ġeiḃ sé folaṁ, scuabṫa, agus cóiriġṫe é.
45Annsin téro sé, agus ḃeir sé leis seaċt spioraid eile níos measa ná é féin, agus ar ḋul isteaċ dóiḃ, ġní siad cóṁnaiḋe annsin: agus éiriġeann stad deireannaċ an duine sin níos measa ná a ċéad stad.#2 Pead. 2, 20. Is mar sin a ṫárlóċas fosta do’n droċ-ġlúm seo.
46Agus ar ḃeiṫ dó go fóill ag laḃairt leis na sluaiġte, féaċ, ṡeasuiġ a ṁáṫair agus a ḃráiṫre amuiġ,#Marc. 3, 31; Lúc. 8, 19. ag larraiḋ laḃairt leis.
47Agus duḃairt duine éigin leis: Féaċ, tá do ṁáṫair agus do ḃráiṫre ina seasaṁ amuiġ do ċuartuġaḋ.
48Agus d’ḟreagair seisean an té a d’innis dé, agus duḃairt: Cé h-í mo ṁáṫair#12, 48 Cé h-í mo ṁáṫairNí ċun a ḃeag a ḋéanaṁ dá ṁáṫair a duḃairt Íosa sin, aċt ċun a ṫaisbeáint dúinn nár ċeart dúinn leigin do ġráḋ ainṁeasarḋa saoġalta dár n-aiṫreaċa agus máiṫreaċa teaċt eadrainn agus seirbís Dé. Ġníoḋ Muire toil Dé i gcóṁnaiḋe, agus ba mar ġeall an sin, níos mó ná mar ġeall ar an ċeangal fola, a ṫuill sí gráḋ uaiḋ. Is dóiġ go ḃfuil tagairt annseo fosta do ṫoġaḋ na gciniḋeaċ i n-ionad na n-lúdaċ, a ġaolta féin, a cuireaḋ ar gcúl., agus cé h-iad mo ḃráiṫre?
49Agus ag síneaḋ a láiṁe ċun a ḋeisciobal dó, duḃairt sé: Féaċ, mo ṁáṫair agus mo ḃráiṫre.
50Óir cibé ar biṫ a ḋéanḟas toil m’Aṫar atá ar neaṁ, is é sin mo ḋearḃráṫair, agus mo ḋeirḃṡiúr, agus mo ṁáṫair.
rights held by the Bible Society in Northern Ireland