Эхин 1
1
Оршолон юртэмсые бүтээлгэ
1Эхинэй эхиндэ Бурханай огторгой болон газар дэлхэйе бүтээжэ захалхада, 2газар дэлхэйн үшөө мүндэлөөдүйдэ, оёоргүй гүнзэгы уһан дээгүүр – харанхы, гансал Бурханай һүлдын уһан дээгүүр элин байхада, 3Бурхан:
– Туяа гэрэл оршог! – гэжэ айладхаба. Туяа гэрэл бии болобо. 4Бурхан туяа гэрэлэй һайхан байһые хараад, тэрэнээ харанхыһаа илган амяарлаба. 5Тиигээд Тэрэ туяа гэрэлые «үдэр» гэжэ нэрлэбэ, харин харанхые «һүни» гэбэ.
Үдэшэ болоод, үглөө эхилэн, нэгэдэхи үдэр үнгэрбэ.
6Бурхан:
– Уһан хоёр тээшээ хубаараг! – гэжэ захирба. 7Удаань Бурхан уһые хоёр тээшэнь хубаахадаа, нэгыень дээрэ тогтоожо, нүгөөдыень доро тогтообо. 8Хоёр уһа илгаһан зүйлые Тэрэ «тэнгэри» гэжэ нэрлэбэ. Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, хоёрдохи үдэр үнгэрбэ.
9Бурхан:
– Тэнгэри дорохи уһан нэгэ газарта суглараг, хуурай газар үзэгдэг! – гэжэ айладхаба. Айладхалайнь ёһоор энэ бүтэбэ. 10Бурхан хуурай газарые «газар» гэжэ нэрлэбэ, сугларһан уһанда «далай» гэжэ нэрэ үгэбэ. Хэһэн ажалаа хаража, Бурхан сэдьхэлээ хананги байгаа. 11Удаань Бурхан:
– Энэ газар ургасатай байха болтогой! Элдэб янзын үбһэ ногоон, элдэб жэмэстэ модон ургаг! – гэжэ захирба. Энэнь бүтэбэ. 12Тиигэжэ газарай хүрьһэнһөө янза бүриин ургамал ургаба. Эдэ бүхэнэй ехэ һайхан болоһые Бурхан анхараад, сэдьхэлээ ханаба.
13Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, гурбадахи үдэр үнгэрбэ.
14Бурхан:
– Үдэр, һүниие илгаруулхын, саг болзор, уларилай шэнжэ харуулхын, хоног, жэлнүүдые хэмжүүрлэхын тулада тэнгэридэ ялагар дэнгүүд бии болохонь болтогой! 15Тэнгэриин оройһоо ялалзан, газар дэлхэйе тэдэ гэрэлтүүлэг! – гэбэ. Тон тиимээр бүтэбэ. 16Иигэжэ Бурхан асари томо хоёр ялагар дэн бии болгоо: хурса гэрэлтэйнь үдэрые зонхилхо, бүрүүл гэрэлтэйнь һүниие зонхилхо гэбэ, мүн одо мүшэдые бии болгобо.
17Бурхан тэдэнээ тэнгэриһээ газар дэлхэйе гэрэлтүүлхын, 18үдэр, һүниие зонхилхын, үдэрэй тодо гэрэлые һүниин шэб харанхыһаа илгахын тула табиба. Эдэ бүгэдые Тэрэ харахадаа, сэдьхэлээ хананги үлэбэ.
19Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, дүрбэдэхи үдэр үнгэрбэ.
20Бурхан:
– Далайн уһан соогуур амитадай бисалхань болтогой! Түби дэлхэй дээгүүр, тэнгэри огторгойн орьёлоор жэгүүртэн ниидэг! – гэжэ айладхаба. 21Тиигээд Тэрэ далайн асари томо, янза бүриин уһанай амитадые бии болгобо, тэдэнь уһан соогуур бисалан байба, мүн баһа янза бүриин жэгүүртэниие Тэрэ бии болгобо. Тиигээд Бурхан эдээниие һайхан гэжэ үзөөд, 22эдэ бүгэдэеэ үреэн:
– Уһанай амитад олон боложо, үнэржэжэ, далай дүүрэн бологты! Мүн түби дэлхэйгээр жэгүүртэн олошорог лэ! – гэжэ үреэбэ.
23Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, табадахи үдэр үнгэрбэ.
24Бурхан:
– Газар дэлхэйдэ элдэб янзын – гэрэйшье, мүлхидэгшье, зэрлигшье, юрэдөө, бага, ехэшье амитад бии болог! – гэжэ айладхаба. Тон тиимээр бүтэбэ. 25Иигэжэ Бурхан элдэб түрэлэй ан, адуу мал болон мүлхидэг амитадые газар дэлхэй дээрэ бии болгоһон гээшэ. Тиигээд эдэ бүгэдөөрөө сэдьхэлээ хананги Тэрэ байгаа бэлэй.
26Удаань Бурхан:
– Хүн гэдэгые Өөртөө адли түхэлтэйгөөр бии болгоё. Далайн загаһадые, огторгойн шубуудые, зэрлиг болон тэжээмэл амитадые, газараар мүлхидэг хамаг амитадые болон бүхы түби дэлхэйе тэрэ захиран, зонхилон байг! – гэжэ айладхаба.
27Бурхан Өөртөө адли түһөөтэйгөөр хүниие бүтээгээ.
Тэрэ эрэ эмэ хоёрые бүтээгээ.
28Тиигээд Бурхан тэдэниие үреэн:
– Уг удамтнай олошоржо, үнэр үдхэн болоод, газар дэлхэй дүүрэн тарагты, тэрэниие эзэлэгты. Далайн загаһадай, огторгойн шубуудай, газар дэлхэйн хамаг амитадай эзэд бологты. 29Таанадта эдеэ хоол гэжэ үрэ таряанай ургамал, жэмэстэ модо бүгэдые үгэнэб. 30Харин газар дэлхэйн ангуудта, огторгойн жэгүүртэндэ, дэлхэйн амитадта – бүхы амиды голтой аймагта Би эдеэ хоол болгон ургаса ногоо үгэнэб, – гэжэ айладхал буулгаба.
Айладхаһанайнь ёһоор хэрэг бүтэбэ. 31Бурхан Өөрынгөө бүтээһэн юумэ хараад, сэдьхэлээ хананги үлөө һэн.
Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, зургаадахи үдэр үнгэрбэ.
© Институт перевода Библии, перевод, комментарии, 2024
© Российское Библейское Общество, перевод, комментарии, 2024
© Оформление. Институт перевода Библии, 2024
Эхин 1
1
Оршолон юртэмсые бүтээлгэ
1Эхинэй эхиндэ Бурханай огторгой болон газар дэлхэйе бүтээжэ захалхада, 2газар дэлхэйн үшөө мүндэлөөдүйдэ, оёоргүй гүнзэгы уһан дээгүүр – харанхы, гансал Бурханай һүлдын уһан дээгүүр элин байхада, 3Бурхан:
– Туяа гэрэл оршог! – гэжэ айладхаба. Туяа гэрэл бии болобо. 4Бурхан туяа гэрэлэй һайхан байһые хараад, тэрэнээ харанхыһаа илган амяарлаба. 5Тиигээд Тэрэ туяа гэрэлые «үдэр» гэжэ нэрлэбэ, харин харанхые «һүни» гэбэ.
Үдэшэ болоод, үглөө эхилэн, нэгэдэхи үдэр үнгэрбэ.
6Бурхан:
– Уһан хоёр тээшээ хубаараг! – гэжэ захирба. 7Удаань Бурхан уһые хоёр тээшэнь хубаахадаа, нэгыень дээрэ тогтоожо, нүгөөдыень доро тогтообо. 8Хоёр уһа илгаһан зүйлые Тэрэ «тэнгэри» гэжэ нэрлэбэ. Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, хоёрдохи үдэр үнгэрбэ.
9Бурхан:
– Тэнгэри дорохи уһан нэгэ газарта суглараг, хуурай газар үзэгдэг! – гэжэ айладхаба. Айладхалайнь ёһоор энэ бүтэбэ. 10Бурхан хуурай газарые «газар» гэжэ нэрлэбэ, сугларһан уһанда «далай» гэжэ нэрэ үгэбэ. Хэһэн ажалаа хаража, Бурхан сэдьхэлээ хананги байгаа. 11Удаань Бурхан:
– Энэ газар ургасатай байха болтогой! Элдэб янзын үбһэ ногоон, элдэб жэмэстэ модон ургаг! – гэжэ захирба. Энэнь бүтэбэ. 12Тиигэжэ газарай хүрьһэнһөө янза бүриин ургамал ургаба. Эдэ бүхэнэй ехэ һайхан болоһые Бурхан анхараад, сэдьхэлээ ханаба.
13Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, гурбадахи үдэр үнгэрбэ.
14Бурхан:
– Үдэр, һүниие илгаруулхын, саг болзор, уларилай шэнжэ харуулхын, хоног, жэлнүүдые хэмжүүрлэхын тулада тэнгэридэ ялагар дэнгүүд бии болохонь болтогой! 15Тэнгэриин оройһоо ялалзан, газар дэлхэйе тэдэ гэрэлтүүлэг! – гэбэ. Тон тиимээр бүтэбэ. 16Иигэжэ Бурхан асари томо хоёр ялагар дэн бии болгоо: хурса гэрэлтэйнь үдэрые зонхилхо, бүрүүл гэрэлтэйнь һүниие зонхилхо гэбэ, мүн одо мүшэдые бии болгобо.
17Бурхан тэдэнээ тэнгэриһээ газар дэлхэйе гэрэлтүүлхын, 18үдэр, һүниие зонхилхын, үдэрэй тодо гэрэлые һүниин шэб харанхыһаа илгахын тула табиба. Эдэ бүгэдые Тэрэ харахадаа, сэдьхэлээ хананги үлэбэ.
19Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, дүрбэдэхи үдэр үнгэрбэ.
20Бурхан:
– Далайн уһан соогуур амитадай бисалхань болтогой! Түби дэлхэй дээгүүр, тэнгэри огторгойн орьёлоор жэгүүртэн ниидэг! – гэжэ айладхаба. 21Тиигээд Тэрэ далайн асари томо, янза бүриин уһанай амитадые бии болгобо, тэдэнь уһан соогуур бисалан байба, мүн баһа янза бүриин жэгүүртэниие Тэрэ бии болгобо. Тиигээд Бурхан эдээниие һайхан гэжэ үзөөд, 22эдэ бүгэдэеэ үреэн:
– Уһанай амитад олон боложо, үнэржэжэ, далай дүүрэн бологты! Мүн түби дэлхэйгээр жэгүүртэн олошорог лэ! – гэжэ үреэбэ.
23Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, табадахи үдэр үнгэрбэ.
24Бурхан:
– Газар дэлхэйдэ элдэб янзын – гэрэйшье, мүлхидэгшье, зэрлигшье, юрэдөө, бага, ехэшье амитад бии болог! – гэжэ айладхаба. Тон тиимээр бүтэбэ. 25Иигэжэ Бурхан элдэб түрэлэй ан, адуу мал болон мүлхидэг амитадые газар дэлхэй дээрэ бии болгоһон гээшэ. Тиигээд эдэ бүгэдөөрөө сэдьхэлээ хананги Тэрэ байгаа бэлэй.
26Удаань Бурхан:
– Хүн гэдэгые Өөртөө адли түхэлтэйгөөр бии болгоё. Далайн загаһадые, огторгойн шубуудые, зэрлиг болон тэжээмэл амитадые, газараар мүлхидэг хамаг амитадые болон бүхы түби дэлхэйе тэрэ захиран, зонхилон байг! – гэжэ айладхаба.
27Бурхан Өөртөө адли түһөөтэйгөөр хүниие бүтээгээ.
Тэрэ эрэ эмэ хоёрые бүтээгээ.
28Тиигээд Бурхан тэдэниие үреэн:
– Уг удамтнай олошоржо, үнэр үдхэн болоод, газар дэлхэй дүүрэн тарагты, тэрэниие эзэлэгты. Далайн загаһадай, огторгойн шубуудай, газар дэлхэйн хамаг амитадай эзэд бологты. 29Таанадта эдеэ хоол гэжэ үрэ таряанай ургамал, жэмэстэ модо бүгэдые үгэнэб. 30Харин газар дэлхэйн ангуудта, огторгойн жэгүүртэндэ, дэлхэйн амитадта – бүхы амиды голтой аймагта Би эдеэ хоол болгон ургаса ногоо үгэнэб, – гэжэ айладхал буулгаба.
Айладхаһанайнь ёһоор хэрэг бүтэбэ. 31Бурхан Өөрынгөө бүтээһэн юумэ хараад, сэдьхэлээ хананги үлөө һэн.
Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, зургаадахи үдэр үнгэрбэ.
© Институт перевода Библии, перевод, комментарии, 2024
© Российское Библейское Общество, перевод, комментарии, 2024
© Оформление. Институт перевода Библии, 2024