Jenezy 1
1
NY NIANTOMBOHAN’IZAO TONTOLO IZAO SY NY OLOMBELONA
1. NY FAHARIANA SY NY FAHALAVOANA
Fitantarana voalohany ny nahariana an’izao tontolo izao.
(Jereo Jen 2,4-25; Jn 1,1-2; Kôl 1,15-17)
1Tamin’ny voalohany#1,1 Tamin’ny voalohany: Fony mbola tsy nisy na inona na inona afa-tsy Andriamanitra irery ihany. Andriamanitra#1,1 Andriamanitra: Maro ny teny entin’ny Soratra Masina milaza an’Andriamanitra; Elohim, no anankiray, ka iombonan’ny Andriamanitra marina sy ny andriamanitra tsy izy io. nahary ny lanitra sy ny tany. 2Tsy nisy endrika sady foana ny tany; ny haizina nanarona ny hantsana ary ny fanahin’Andriamanitra nisonenika tambonin’ny rano. 3Hoy Andriamanitra: «Misia ny mazava.» Dia nisy ny mazava. 4Ary hitan’Andriamanitra fa tsara ny mazava. Nosarahin’Andriamanitra ny mazava sy ny haizina. 5Ka ny mazava nataony hoe andro. Ary ny maizina kosa alina. Dia nisy hariva, ary nisy maraina. Izay no andro voalohany.
6Hoy Andriamanitra: «Misia habakabaka eo anelanelan’ny rano, ary aoka izy hampisaraka ny rano amin’ny rano.» 7Dia nataon’Andriamanitra ny habakabaka, ka ny rano ambonin’ny habakabaka dia nosarahiny tamin’ny rano ambanin’ny habakabaka, dia tanteraka izany. 8Nataon’Andriamanitra hoe lanitra, ny habakabaka. Ary nisy hariva sy nisy maraina. Izay no andro faharoa.
9Hoy Andriamanitra: «Aoka hiangona amin’ny fitoerana iray ny rano eo ambanin’ny lanitra, ka aoka hiseho ny maina.» Dia tanteraka izany. 10Nataon’Andriamanitra hoe tany ny maina, ary nataony hoe ranomasina ny rano tafangona, ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany. 11Dia hoy Andriamanitra: «Aoka ny tany haniry ahitra maitso sy anana mamoa ary hazo mamoa, araka ny karazany avy, eny ambonin’ny tany.» Dia tanteraka izany. 12Ary ny tany naniry ahitra maitso sy anana mamoa samy araka ny karazany avy, ary hazo mamoa misy ny voany ao aminy, samy araka ny karazany avy. Ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany. 13Dia nisy hariva ary nisy maraina; izay no andro fahatelo.
14Hoy Andriamanitra: «Misia fanazavana eo amin’ny habakabaky ny lanitra, mba hampisaraka ny andro sy ny alina; ary aoka izy ho famantarana, ka hanamarika ny fotoana, ny andro, ny taona; 15ary aoka ho fanazavana eny amin’ny habakabaky ny lanitra hanazava ny tany.» Dia tanteraka izany. 16Nanao ny fanazavana#1,16 Fanazavana: Betsaka ny fanazavana eny amin’ny habakabaka, fa roa monja no tena manazava ny tany dia: ny masoandro sy ny volana. Tsy ireo roa ireo anefa no lehibe indrindra, fa izy ireo no mandefa fahazavana be indrindra amin’ny tany, ka hoatra ny lehibe indrindra no fijerintsika azy. roa lehibe Andriamanitra: ny lehibebe kokoa hitarika ny andro, ny kelikely kokoa hitarika ny alina, ary nanao ny kintana koa. 17Napetrak’Andriamanitra eo amin’ny habakabaky ny lanitra ireo hanazava ny tany, 18hitarika ny andro sy ny alina, hampisaraka ny mazava sy ny maizina; ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany. 19Dia nisy hariva ary nisy maraina; izay no andro fahefatra.
20Hoy Andriamanitra: «Aoka ny rano ho be zava-manana aina mihelotrelotra; ary aoka ny vorona hanidina ambonin’ny tany, eny amin’ny habakabaky ny lanitra.» 21Dia noarîn’Andriamanitra ny biby vaventy anaty rano, sy ny zava-manana aina mihetsiketsika rehetra, mihelotrelotra anatin’ny rano, samy araka ny karazany avy, mbamin’ny voromanidina manana elatra rehetra araka ny karazany avy. Ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany. 22Dia nitso-drano an’ireo Andriamanitra nanao hoe: «Miteraha maro sy mitomboa ary mamenoa ny ranomasina; ary aoka ny vorona hihamaro eo ambonin’ny tany.» 23Dia nisy hariva ary nisy maraina; izay no andro fahadimy.
24Hoy Andriamanitra: «Aoka ny tany hamoaka zava-manana aina, araka ny karazany avy, dia ny biby fiompy, ny biby mikisaka sy ny bibin’ny tany, araka ny karazany avy.» Dia tanteraka izany. 25Nataon’Andriamanitra ny bibin’ny tany, araka ny karazany avy, sy ny biby fiompy araka ny karazany avy, mbamin’izay rehetra mikisaka amin’ny tany, araka ny karazany avy. Ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany.
26Raha efa izany dia hoy Andriamanitra: «Andeha isika#1,26 Andeha isika: Io tenin’Andriamanitra io dia ahalalantsika fa misy olona maro (telo) amin’Andriamanitra. Mitovy endrika amintsika: Ny itovian’ny olombelona amin’Andriamanitra, dia ilay zavatra tsy manam-batana ao amintsika, dia ny fanahy tsy mety maty, manan-tsaina, manan-tsafidy, mety hanana fahendrena, hatsaram-panahy, ary mety ho sambatra fa mahazo mibanjina an’Andriamanitra sy hiravoravo aminy. hanao olona mitovy endrika amintsika, mifanahaka amintsika, ka aoka hanjakany avokoa ny hazandrano ao amin’ny ranomasina, ny voromanidina eny amin’ny habakabaka, ny biby fiompy sy ny tany rehetra, ary ny biby mandady mikisaka amin’ny tany.» 27Ary Andriamanitra nahary ny olona mitovy endrika aminy; mitovy endrika amin’Andriamanitra no nahariany azy, ary nataony lahy sy vavy izy ireo. 28Dia nitso-drano azy ireo Andriamanitra ka nanao taminy hoe: «Miteraha maro, mitomboa, mamenoa ny tany, ka mizakà azy, ary anjakao ny hazandrano ao amin’ny ranomasina, ny voromanidina mbamin’ny biby rehetra mihetsiketsika ambonin’ny tany.» 29Ary hoy Andriamanitra: «Indro omeko anareo ny anana mamoa rehetra eo ambonin’ny tany, mbamin’ny hazo rehetra misy voankazo manana ny voany ao aminy; izany no atao fihinanareo. 30Fa ho an’ny bibin’ny tany mbamin’ny voromanidina sy izay rehetra mihetsiketsika eto ambonin’ny tany, ka manam-pofon’aina ao aminy, dia ny zava-maitso rehetra no omeko ho fihinany.» Dia tanteraka izany. 31Ary hitan’Andriamanitra izay rehetra nataony, ka tsara indrindra izany. Ary nisy hariva sy nisy maraina: izay no andro fahenina.
Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.
Jenezy 1
1
NY NIANTOMBOHAN’IZAO TONTOLO IZAO SY NY OLOMBELONA
1. NY FAHARIANA SY NY FAHALAVOANA
Fitantarana voalohany ny nahariana an’izao tontolo izao.
(Jereo Jen 2,4-25; Jn 1,1-2; Kôl 1,15-17)
1Tamin’ny voalohany#1,1 Tamin’ny voalohany: Fony mbola tsy nisy na inona na inona afa-tsy Andriamanitra irery ihany. Andriamanitra#1,1 Andriamanitra: Maro ny teny entin’ny Soratra Masina milaza an’Andriamanitra; Elohim, no anankiray, ka iombonan’ny Andriamanitra marina sy ny andriamanitra tsy izy io. nahary ny lanitra sy ny tany. 2Tsy nisy endrika sady foana ny tany; ny haizina nanarona ny hantsana ary ny fanahin’Andriamanitra nisonenika tambonin’ny rano. 3Hoy Andriamanitra: «Misia ny mazava.» Dia nisy ny mazava. 4Ary hitan’Andriamanitra fa tsara ny mazava. Nosarahin’Andriamanitra ny mazava sy ny haizina. 5Ka ny mazava nataony hoe andro. Ary ny maizina kosa alina. Dia nisy hariva, ary nisy maraina. Izay no andro voalohany.
6Hoy Andriamanitra: «Misia habakabaka eo anelanelan’ny rano, ary aoka izy hampisaraka ny rano amin’ny rano.» 7Dia nataon’Andriamanitra ny habakabaka, ka ny rano ambonin’ny habakabaka dia nosarahiny tamin’ny rano ambanin’ny habakabaka, dia tanteraka izany. 8Nataon’Andriamanitra hoe lanitra, ny habakabaka. Ary nisy hariva sy nisy maraina. Izay no andro faharoa.
9Hoy Andriamanitra: «Aoka hiangona amin’ny fitoerana iray ny rano eo ambanin’ny lanitra, ka aoka hiseho ny maina.» Dia tanteraka izany. 10Nataon’Andriamanitra hoe tany ny maina, ary nataony hoe ranomasina ny rano tafangona, ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany. 11Dia hoy Andriamanitra: «Aoka ny tany haniry ahitra maitso sy anana mamoa ary hazo mamoa, araka ny karazany avy, eny ambonin’ny tany.» Dia tanteraka izany. 12Ary ny tany naniry ahitra maitso sy anana mamoa samy araka ny karazany avy, ary hazo mamoa misy ny voany ao aminy, samy araka ny karazany avy. Ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany. 13Dia nisy hariva ary nisy maraina; izay no andro fahatelo.
14Hoy Andriamanitra: «Misia fanazavana eo amin’ny habakabaky ny lanitra, mba hampisaraka ny andro sy ny alina; ary aoka izy ho famantarana, ka hanamarika ny fotoana, ny andro, ny taona; 15ary aoka ho fanazavana eny amin’ny habakabaky ny lanitra hanazava ny tany.» Dia tanteraka izany. 16Nanao ny fanazavana#1,16 Fanazavana: Betsaka ny fanazavana eny amin’ny habakabaka, fa roa monja no tena manazava ny tany dia: ny masoandro sy ny volana. Tsy ireo roa ireo anefa no lehibe indrindra, fa izy ireo no mandefa fahazavana be indrindra amin’ny tany, ka hoatra ny lehibe indrindra no fijerintsika azy. roa lehibe Andriamanitra: ny lehibebe kokoa hitarika ny andro, ny kelikely kokoa hitarika ny alina, ary nanao ny kintana koa. 17Napetrak’Andriamanitra eo amin’ny habakabaky ny lanitra ireo hanazava ny tany, 18hitarika ny andro sy ny alina, hampisaraka ny mazava sy ny maizina; ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany. 19Dia nisy hariva ary nisy maraina; izay no andro fahefatra.
20Hoy Andriamanitra: «Aoka ny rano ho be zava-manana aina mihelotrelotra; ary aoka ny vorona hanidina ambonin’ny tany, eny amin’ny habakabaky ny lanitra.» 21Dia noarîn’Andriamanitra ny biby vaventy anaty rano, sy ny zava-manana aina mihetsiketsika rehetra, mihelotrelotra anatin’ny rano, samy araka ny karazany avy, mbamin’ny voromanidina manana elatra rehetra araka ny karazany avy. Ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany. 22Dia nitso-drano an’ireo Andriamanitra nanao hoe: «Miteraha maro sy mitomboa ary mamenoa ny ranomasina; ary aoka ny vorona hihamaro eo ambonin’ny tany.» 23Dia nisy hariva ary nisy maraina; izay no andro fahadimy.
24Hoy Andriamanitra: «Aoka ny tany hamoaka zava-manana aina, araka ny karazany avy, dia ny biby fiompy, ny biby mikisaka sy ny bibin’ny tany, araka ny karazany avy.» Dia tanteraka izany. 25Nataon’Andriamanitra ny bibin’ny tany, araka ny karazany avy, sy ny biby fiompy araka ny karazany avy, mbamin’izay rehetra mikisaka amin’ny tany, araka ny karazany avy. Ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany.
26Raha efa izany dia hoy Andriamanitra: «Andeha isika#1,26 Andeha isika: Io tenin’Andriamanitra io dia ahalalantsika fa misy olona maro (telo) amin’Andriamanitra. Mitovy endrika amintsika: Ny itovian’ny olombelona amin’Andriamanitra, dia ilay zavatra tsy manam-batana ao amintsika, dia ny fanahy tsy mety maty, manan-tsaina, manan-tsafidy, mety hanana fahendrena, hatsaram-panahy, ary mety ho sambatra fa mahazo mibanjina an’Andriamanitra sy hiravoravo aminy. hanao olona mitovy endrika amintsika, mifanahaka amintsika, ka aoka hanjakany avokoa ny hazandrano ao amin’ny ranomasina, ny voromanidina eny amin’ny habakabaka, ny biby fiompy sy ny tany rehetra, ary ny biby mandady mikisaka amin’ny tany.» 27Ary Andriamanitra nahary ny olona mitovy endrika aminy; mitovy endrika amin’Andriamanitra no nahariany azy, ary nataony lahy sy vavy izy ireo. 28Dia nitso-drano azy ireo Andriamanitra ka nanao taminy hoe: «Miteraha maro, mitomboa, mamenoa ny tany, ka mizakà azy, ary anjakao ny hazandrano ao amin’ny ranomasina, ny voromanidina mbamin’ny biby rehetra mihetsiketsika ambonin’ny tany.» 29Ary hoy Andriamanitra: «Indro omeko anareo ny anana mamoa rehetra eo ambonin’ny tany, mbamin’ny hazo rehetra misy voankazo manana ny voany ao aminy; izany no atao fihinanareo. 30Fa ho an’ny bibin’ny tany mbamin’ny voromanidina sy izay rehetra mihetsiketsika eto ambonin’ny tany, ka manam-pofon’aina ao aminy, dia ny zava-maitso rehetra no omeko ho fihinany.» Dia tanteraka izany. 31Ary hitan’Andriamanitra izay rehetra nataony, ka tsara indrindra izany. Ary nisy hariva sy nisy maraina: izay no andro fahenina.
Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.