ကမၻာဦး 2

1ထိုသို႔ ေကာင္းကင္ေျမႀကီးႏွင့္တကြ၊ ခပ္သိမ္းေသာတန္ဆာတို႔သည္ ၿပီးစီးလ်က္ရွိၾက၏။ 2သတၱမေန႔ရက္ေရာက္လၽွင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ဖန္ဆင္းေသာအမွုကို လက္စသတ္ေတာ္မူခဲ့ၿပီးသည္ျဖစ္၍၊ ဖန္ဆင္းသမၽွေသာ အမူအရာတို႔သည္ ၿပီးစီးၿပီးမွ၊ ထိုသတၱမေန႔၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ 3ထိုသတၱမေန႔ကို ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းခ်ီးေပး၍ သန္႔ရွင္းေစေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဖန္ဆင္းျပဳျပင္ေတာ္မူေသာ အမွုအရာအလုံးစုံတို႔သည္ ၿပီးစီးေသာေၾကာင့္၊ ထိုေန႔ရက္၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။

4ဤအေၾကာင္းအရာကား၊ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာေန႔၊ ဖန္ဆင္းရာကာလ၌ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီး၏ မူလအတၳဳပၸတၱိေပတည္း။ 5ေျမ၌ လယ္ယာပ်ိဳးပင္မေပါက္မီ၊ လယ္ယာ၌စပါးပင္မႀကီးပြားမီ၊ အပင္ရွိသမၽွတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမေပၚ၌ မိုးကိုရြာေစေတာ္မမူေသး။ ေျမ၌လုပ္ေသာလူလည္း မရွိေသးသည္ျဖစ္၍၊ 6ေျမမွအခိုးအေငြ႕ထြက္သျဖင့္ ေျမတစ္ျပင္လုံးကို စိုေစေလ၏။

7ထိုေနာက္၊ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမမွုန္႔ျဖင့္ လူကိုဖန္ဆင္း၍၊ သူ၏ႏွာေခါင္းထဲသို႔ ဇီဝအသက္ကိုမွုတ္ေတာ္မူလၽွင္၊ လူသည္ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါျဖစ္ေလ၏။

8ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္လည္း အေရွ႕မ်က္ႏွာ၊ ဧဒင္အရပ္၌ဥယ်ာဥ္ကို စိုက္ပ်ိဳးၿပီးလၽွင္၊ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာလူကို ထိုဥယ်ာဥ္၌ ေနရာခ်ေတာ္မူ၏။ 9ထိုေျမထဲက အဆင္းလွ၍၊ စားဖြယ္ေကာင္းေသာ အပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ေပါက္ေစေတာ္မူ၏။ ထိုဥယ်ာဥ္အလယ္၌ အသက္ပင္လည္းရွိ၏။ ေကာင္းမေကာင္းကို သိကၽြမ္းရာအပင္လည္းရွိ၏။

10ထိုဥယ်ာဥ္ကို စိုေစလိုေသာငွာ ျမစ္တစ္ျမစ္သည္ ဧဒင္အရပ္ထဲကစီးထြက္သျဖင့္၊ ဥယ်ာဥ္ျပင္မွာ ေလးျဖာကြဲ၍ ျမစ္မေလးသြယ္ျဖစ္ေလ၏။ 11ပထမျမစ္ကား ဖိရွုန္အမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ ေရႊရွိေသာ ဟာဝိလျပည္နား တစ္ေလၽွာက္လုံးကို စီးသြားေလ၏။ 12ထိုျပည္မွျဖစ္ေသာေရႊသည္ ေကာင္းလွ၏။ ဗေဓလသစ္ေစးႏွင့္ ရွဟံေက်ာက္လည္းရွိ၏။ 13ဒုတိယျမစ္ကား ဂိဟုန္အမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ ကုရွျပည္နားတစ္ေလၽွာက္လုံးကို စီးသြားေလ၏။ 14တတိယျမစ္ကား ဟိဒေကလအမည္ရွိ၏။ ထိုျမစ္သည္ အာရွုရိတိုင္း အေရွ႕သို႔စီးသြားေလ၏။ စတုတၳျမစ္ကား ဥဖရတ္အမည္ရွိ၏။

15ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူကိုယူ၍ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေစျခင္းငွာ ထားေတာ္မူ၏။ 16ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ကလည္း၊ ေကာင္းမေကာင္းကို သိကၽြမ္းရာအပင္မွတစ္ပါး၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ ရွိသမၽွေသာအပင္တို႔၏အသီးကို သင္သည္စားရေသာအခြင့္ရွိ၏။ 17ထိုအပင္၏အသီးကိုကား မစားရ။ စားေသာေန႔တြင္ ဧကန္အမွန္ေသရမည္ဟု လူကိုပညတ္ထားေတာ္မူ၏။

18ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ကလည္း၊ ေယာက္်ားသည္ တစ္ေယာက္တည္းမေနေကာင္း၊ သူႏွင့္ေတာ္ေသာ အေထာက္အမကို သူ႔ဖို႔ငါလုပ္ဦးမည္ဟု အႀကံရွိေတာ္မူ၏။ 19ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမတိရစၧာန္တို႔ႏွင့္၊ မိုးေကာင္းကင္ငွက္အေပါင္းတို႔ကို ေျမျဖင့္ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီးလၽွင္၊ လူသည္ အဘယ္သို႔ေခၚေဝၚသမုတ္မည္ကိုသိျခင္းငွာ၊ လူရွိရာသို႔ေဆာင္ခဲ့ေတာ္မူ၏။ လူသည္လည္း အသက္ရွင္ေသာသတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို ေခၚေဝၚသမုတ္သည္အတိုင္း၊ နာမည္အသီးအသီးရွိၾက၏။ 20ထိုသို႔လူသည္ သားယဥ္အေပါင္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ မိုးေကာင္းကင္ငွက္ အေပါင္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သားရဲအေပါင္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ အမည္ေပး၍မွည့္ေလ၏။ သို႔ေသာ္လည္း လူႏွင့္ေတာ္ေသာအေထာက္အမ မေပၚမရွိေသး။

21ထိုအခါ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူကိုႀကီးေသာအိပ္ျခင္းျဖင့္ အိပ္ေစေတာ္မူ၍၊ လူသည္ အိပ္ေပ်ာ္စဥ္၊ နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းကို ဘုရားသခင္ထုတ္ၿပီးလၽွင္၊ ထိုအရိုးအစားအသားကို ေစ့စပ္ေစေတာ္မူ၏။ 22ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူထဲကထုတ္ေသာနံရိုးျဖင့္ လူမိန္းမကိုဖန္ဆင္း၍ လူရွိရာသို႔ေဆာင္ခဲ့ေတာ္မူ၏။ 23လူကလည္း၊ ယခု ဤသူသည္ ငါ့အရိုးထဲကအရိုး၊ ငါ့အသားထဲကအသားျဖစ္၏။ လူထဲကထုတ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကိုလူမိန္းမဟု ေခၚေဝၚအပ္သည္ဟု ဆိုေလ၏။ 24ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေယာက္်ားသည္ ကိုယ္မိဘကိုစြန္႔၍၊ ကိုယ္ခင္ပြန္း၌မွီဝဲသျဖင့္၊ ထိုသူတို႔သည္ တစ္သားတစ္ကိုယ္တည္း ျဖစ္ရလိမ့္မည္။ 25ထိုသူလင္မယားႏွစ္ဦးတို႔သည္ အဝတ္မဝတ္ဘဲေန၍၊ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းႏွင့္ကင္းလြတ္ၾက၏။