Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Лукъа 24

Dlulisela

Мен де Атам сизге Оьзю ваъда этген затны йибережекмен. Сиз буса кёклерден сизге йиберилген шо къуват гелгинче, шо шагьарда къалып туругъуз.

Иса мунда тюгюл, О тирилди. О Галилеяда болгъан заманда, сизге не айтгъанны эсге алыгъыз.

Шо заман оланы гёзлери ачылып, олар Исаны таныйлар. Амма О якъчыларына дагъы гёрюнмейген болуп къала. Олар бир бирине: – О ёлда бизин булан сёйлегенде ва Сыйлы Язывланы бизге англатагъанда, бизин юреклерибиз сююнчден толуп къалмадымы? – дейлер.

Олагъа булай дей: – Онда Месигь азап чекме герек болажакъ ва уьчюнчю гюн оьлюмден тирилежек, эгер де адамлар товба этсе, Аллагь олардан гечежек. О гьакъда адамлагъа айтылма тарыкъ деп язылгъан. Мени атымдан Ерусалимден башлап бары да халкълагъа сиз шо гьакъда билдирме тарыкъсыз.

Амма олар къабурну алдындагъы ташны авгъанын гёрелер. Ону ичине гирип къарагъанда, онда Рабби Исаны сюегин тапмайлар.