Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Sant Ian 1

Dlulisela

Mes d’ar re holl ho deuz hen digemeret, hen deuz roet ar galloud da veza bugale da Zoue, da lavaret eo, d’ar re a gred en he hano

Er pen‐kenta e oa ar Ger, hag ar Ger a oa gant Doue, hag ar Ger a oa Doue.

Hag ar sclerijen he deuz lugernet e‐kreiz an devalijen, hag an devalijen n’he deuz ket he digemeret.

Hag ar Ger a zo bet great kig, hag hen deuz great he zemeurans en hon touez, leun a c’hras hag a wirionez, ha gwelet hon euz he c’hloar, eur gloar henvel ouz hini ar Mab unic euz an Tad.

Pep tra a zo bet great ganthan, ha netra a gement a zo bet great, n’ed eo bet great hep‐han. Enhan e oa ar vuez, hag ar vuez a oa sclerijen an dud.

An deiz varlerc’h, Ian a velaz Jesus o tond d’he gavoud, hag e lavaraz: Setu aman Oan Doue, pehini a lam kuit pec’hed ar bed.

Er bed e oa, hag ar bed a zo bet great ganthan; mes ar bed n’hen deuz ket he anavezet. Deuet eo e‐touez he dud he‐unan; hag he dud he‐unan n’ho deuz ket digemeret anezhan.

Ar gwir sclerijen, hag a sclera pep den, a oa o tond er bed.

Rag al lezen a zo bet roet dre Voises, mes ar c’hras hag ar wirionez a zo deuet dre Jesus‐Christ.