Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi N. Luc 12

Dlulisela

Bithibh-se ma ta deas: oir thig Mac an duine an uair nach saoil sibh.

Ach iarraibh an toiseach rioghachd Dhe, agus a cheartas-san; agus cuirear na nichean sin uile ribh.

Us thuirt e riu: Bithibh furachail, agus faicilleach oirbh fhein bho ʼn h-uile sannt: chionn cha n-ann am pailteas nan nichean, a tha duine mealtuinn, a tha bheatha.

Oir far a bheil ur n-iuntas, an sin bithidh ur cridhe cuideachd.

Agus co dhibh is urrainn le smaoineachadh aon lamh-choille a chur ri airde fhein?

Us thuirt e ri dheisciopuil: Uime sin tha mi g-radh ribh: na biodh iomaguin oirbh mu ʼr beatha, ciod a dhʼitheas sibh, no mu ʼr coluinn, ciod a chuireas sibh umaibh.

Ach tha dearbh fhuilteinean ur cinn air an aireamh uile. Na gabhaibh ma ta eagal: is mua luach sibhse na moran ghealbhonn.

Na biodh eagal oirbh, a threud bheag, ʼs gun do dheonaich ur n-Athair rioghachd a thoirt dhuibh.

Gabhaibh beachd air na fithich, oir cha n-eil iad a cur no buain, cha n-eil tigh-tasgaidh aca no sabhal, agus tha Dia gam beathachadh. Nach mor is mua luach sibhse na iadsan?

Agus na iarraibhse ciod a dhʼitheas sibh, no ciod a dhʼ olas sibh; ʼs na siribh gu ard-inbhe

A nis ma tha Dia a sgeadachadh mar so an fheoir, a tha an diugh san achadh, agus am maireach air a thilgeadh san àmhuinn, nach mua gu mor na sin sibhse, a lag-chreidich?

Oir cha n-eil ni am falach, nach tig am follais; no ceilte, air nach faighear fios.