Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Luk̆a 11

Dlulisela

Tkva p̆at̆i k̆oçepe retnati berepe tkvanis mskva baxşişepe meçamu kogiçkinan. Ʒaşi Babakti, hemus na ak̆vandasens Şuriʒ̆k̆onda meçasen da p̆a!”

Ma tkva giʒ̆umert: İk̆vandit, niçinasen; gorit, z̆iraten; nek̆nas nuk̆ank̆it, goinʒ̆k̆asen.

Hemuşeni ki, na ik̆vandams eç̆opums, na gorums z̆iroms, nek̆na na nok̆ank̆ams goinʒ̆k̆en.

Yesok hentepes “İxvamamt̆atşk̆ule haşo tkvit”-ya uʒ̆u: “Baba çkuni, ʒ̆k̆onda ivas coxo skani Komoxtas mapoba skani

Mixat̆irit k̆rimape çkuni. Hemuşeni ki, çku na suçi moğodanpes buxat̆iramt. Moğerdinuşa mot mionamt.”

K̆at̆a ndğas hem ndğaneri gyari çkuni momçit

Xuraşi te toli ren. Toli k̆ap̆et̆i giğunna mteli xuras gitanun. Toli ok̆oxveri giğunna, xurati gimʒ̆k̆upun.

“Mitik, ar k̆andelis nudvinams do hea mpuleri ar sotxa varna ar angişi tude var eʒ̆udums. Doloxe na amaxtas hemuk te z̆iras-ya do k̆andeli gale kododums.