Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Marcus 2

Dlulisela

Ar a chluinstin seo do Íosa deir sé leo: Ní ar na daoine slána a bhíos liaigh do dhíth acht ar na daoine breoidhte; óir ní tháinic mise le glaodhach ar fhíréin acht ar pheacaigh.

Agus ar fheiceáil a gcreidimh do Íosa, deir sé leis an té a raibh an galar creathach air: A mhic, tá do pheacaidhe maithte duit.

Agus dubhairt sé leo: Is ar son an duine a rinneadh an tsabóid, agus ní ar son na sabóide an duine.

Agus mar nárbh fhéidir leo é a thabhairt ina láthair mar gheall ar an tsluagh, nocht siad mullach an tighe ina raibh sé, rinne poll air, agus leig síos an tsráideog ar a raibh fear an ghalair chreathaigh ina luighe.

Acht chun go raibh a fhios agaibh go bhfuil cumhacht ag Mac an Duine peacaidhe a mhaitheamh ar talamh (deir sé le fear an ghalair chreathaigh). Deirim leat: Éirigh; tóg do shráideog; agus gabh abhaile chun do thighe.

Cé acu is fusa a rádh le fear an ghalair chreathaigh: Tá do pheacaidhe maithte duit; nó a rádh: Éirigh, tóg do shráideog agus siubhal?

Agus dʼéirigh sé ar an bhomaite, thóg leis a shráideog, agus dʼimthigh sé i bhfiadhnaise a raibh ann, ionnas gur ghabh iongantas iad uilig agus go dtug siad glóir do Dhia, ag rádh: Ní fhacamar a leithéid ariamh.