Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Xoán 6

Dlulisela

Xesús respondeulles: Eu son o pan da vida: quen vén onda min, non pasará fame e quen cre en min, endexamais non terá sede.

O espírito é quen dá vida, a carne non vale para nada; as palabras que eu vos falei, son espírito e son vida.

Traballade non polo pan que se acaba, senón polo que dura deica a vida eterna, o que vos dará o Fillo do Home: pois el é a quen o Pai Deus marcou co seu selo.

Esta é, polo tanto, a vontade do meu Pai: que todo aquel que ve ó Fillo e cre nel, teña vida eterna e eu resucitareino no derradeiro día.

Respondeu Xesús: Esta é a obra de Deus: que creades naquel que El mandou.

Todos os que o Pai me entregou, virán onda min; e a quen vén onda min, non o botarei fóra.

Respondeulle Simón Pedro: Señor, e onda quen imos ir? Ti tes palabras de vida eterna

Eu son o pan vivo que baixou do ceo: se alguén come deste pan, vivirá para sempre; e o pan que eu darei, é a miña carne, para a vida do mundo.

Ninguén pode vir onda min se non o trae o Pai que me mandou, e eu resucitareino no derradeiro día.

pois o pan de Deus é o que baixa do ceo e que lle dá vida ó mundo.

Eu son o pan da vida.

Entón colleu Xesús os pans e, dando grazas, repartiu ós sentados canto quixeron e o mesmo os peixes. Cando se fartaron, díxolles ós seus discípulos: Recollede os anacos sobrantes, para que non se estrague nada.

Despois de levaren vogado unhas tres millas, viron a Xesús camiñando por riba do mar e, conforme se ía achegando ó bote, empezaron a coller medo. Pero el díxolles: Son eu, non teñades medo.