Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi ലൂക്കോച്ചു 24

Dlulisela

എന്റ അപ്പെയ് തരുവു എന്റു ബാക്കു തന്തിന്ത ഈച്ചിരനുവേലുനെ നാനു നിങ്കടൊന്റ ഇപ്പബേണ്ടി ചൊല്ലിബുടുവെയ്. എന്റെങ്കി നീങ്ക ഗേരത്തിന്തു ചഗുത്തി കിട്ടിന്റബരെ എരുച്ചലേമിലി തന്നെ ഇക്കൊണു.”

അദു ഊടെ കാണി. അദു ഉഗിരുപുറാന്തേന്തെച്ചുകീന്റു. അദു ഗെലീലെ നാടിലി ഇപ്പടെക്കുതന്നെ പറേഞ്ച കാരിയ നിനേച്ചു നോക്കുമി. അദു ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചുകീന്റില്ല

ബിരേന്റു അദു ഏച്ചു എന്റു അയിരക്കു ഗൊത്താനയ്. അപ്പൊതന്നെ അദു അവുടിന്തു മാഞ്ചുപോയിത്തു. എമ്മടെക്കു അയിര രാണ്ടാളുമു അങ്കെക്കിങ്കെക്കു ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചരു: “അദു പൊരുബൊവ്വിലിന്തു നമിന്റൊന്റ പറേഞ്ചുകിടാന്തൊണ്ടു ഈച്ചിരന്റ ബുക്കിലിന്തു ഓരോ കാരിയമു തെളിപ്പിച്ചു തരുവടെക്കു നമിന്റ മന അയിച്ചിരികോണ്ടു നിറേഞ്ചിന്തനില്ല.”

ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചു: “ഈച്ചിരന്റ ബുക്കിലി ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചുകീന്റൊയ്: കിറുത്തു ബങ്കപ്പാടു തരിച്ചു ചാവനുമു മൂന്റാമത്തില ജിന ചത്തെരണ്ട ഇടേലിന്തു ഉഗിരുപുറാന്തു ഏന്തെപ്പനുമു ചെയിവു. പിന്നെ എരുച്ചലേമുതൊട്ടു ലോഗത്തില ഒക്കാ നെരേയണ്ടൊന്റമു: ‘ആഗത്തമനാത്തിനെ ബുട്ടുതിരിന്റെരണ്ട പാപ്പത്തിനെ ഈച്ചിര കിറുത്തുന്റ പേരിലി പൊറുത്തുകൊടുപ്പു’ എന്റ കാരിയ പറേഞ്ചുകാട്ടികൊടുപ്പൊരു.

എമ്മടെക്കു ചാവുഗുണ്ടുന്റ ബായെലുക്കു ബെച്ചിന്ത കല്ലു ഉറുട്ടിമാറ്റി ബെച്ചിന്തെനെ അയിര മെലേഞ്ചരു. അയിര അഗാത്തെക്കു അത്തിച്ചു മെലേനോക്കുവടെക്കു കറുത്താവാന ഏച്ചുന്റ ചാവു അവുടെ കണ്ടുബരുവകാണി.