Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Mateusza 7

Dlulisela

Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a zostanie wam otworzone!

Każdy bowiem, kto prosi – otrzymuje, kto szuka – znajduje, a pukającemu – zostanie otworzone!

W Dniu Sądu przyznam się tylko do tych, którzy byli posłuszni mojemu Słowu. Każdy bowiem, kto czyni to, co ja mówię, jest prawdziwie mądry. Taka osoba przypomina roztropnego człowieka, który, budując dom, wykopał głęboki fundament sięgający skały.

I wy podobnie, we wszystkim postępujcie tak, jakbyście chcieli, by ludzie postępowali wobec was. Na tym właśnie zasadza się całe Prawo i to, o czym mówili Prorocy.

Jednak do odwiecznego i nieskończonego Życia wiedzie wąska droga oraz ciasna brama.

Wchodźcie przez ciasną bramę, gdyż szerokie i przestronne są drogi i bramy, które prowadzą do zguby! Oczywiście, wielu jest takich, którzy starają się wejść przez nie.

Jeśli zatem wy – choć jesteście zepsuci – potraficie swoim dzieciom dawać dobre dary, to o ileż bardziej wasz Ojciec z Niebios da swym dzieciom to, co dobre, gdy będą Go prosić!

Nikogo nie potępiajcie, abyście sami również nie zostali potępieni, gdyż normy, według których potępicie innych, zostaną użyte wobec was. Pamiętajcie, iż miara, jaką posłużycie się do orzekania kary, będzie odniesiona również do was.

Każdy zaś, kto przysłuchuje się mojemu Słowu, lecz nie stosuje go w życiu, podobny jest do głupca, który swój dom zbudował na piasku.

Niestety, wielu z was chętniej zajmuje się drobnymi przywarami braci i sióstr w wierze, a nie zwraca uwagi na to, że sami tkwicie w problemach po uszy. Jak zatem ktoś taki, ignorując własne problemy, ośmiela się mówić bratu lub siostrze w wierze: „Pozwól, że dam ci radę, jak się poprawić!”?

Wystrzegajcie się zatem fałszywych proroków, którzy będą was zwodzić, głosząc szerokie wejście do Bożego Królestwa! Tacy, gdy się pojawią, będą udawać moje owce, lecz w środku są drapieżnymi wilkami! Jednak z łatwością ich rozpoznacie, gdy tylko przyjrzycie się owocom ich postępowania. Nie zbiera się bowiem winogron z cierni ani fig z ostów.

Każde drzewo rodzi owoc stosowny dla siebie: dobre – rodzi dobry owoc, a zepsute i skażone rodzi skażony owoc.

Szlachetne drzewo nie rodzi złego owocu, a to zepsute nie rodzi dobrego.

Wiedzcie jednak, że każde drzewo, które nie przynosi dobrego owocu, zostanie wycięte i wrzucone do ognia.