Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Johannes 14

Dlulisela

Di Frēd let ik ju, min Frēd iiw ik ju. Ik iiw ju ek, alliküs di Warld jewt. Ju Hart mut ek forfīrt ud, en I mut ju ek fürgte.

Jesus said tö höm: Ik sen di Wei, en di Wårheid, en dit Lewent. Nemmen komt tö di Våder, üders döör mi.

En hi sprok tö sin Lirlings: Ju Hart mut ek forfirt ud. Liiw I ön Gott, da liiw I uk ön mi.

Mar di Tröster, di hellig Geist, welk min Våder stjür wel ön min Noom, hi skel ju Alles līr, en ju Alles ön Tågten bring, wat ik ju said hå.

Hokken min Geboten heed, en halts uk, hat es höm, diär mi lew heed. Mar hokken mi lew heed, höm wel min Vader uk lew ha, en ik wel höm lew ha, en mi sallew höm ipenbåre.

En ik wel di Våder bed, en hi skel ju en Üder Tröster iiw, omdat hi bi ju ewig blewt. Dit es di Wårheids-Geist, welk di Wârld ek fo kjen, for jü sjogt höm ek, en käänt höm ek. Mar ik kään höm, for hi blewt bi ju, en skel ön ju wiis.

En om wat I bed wel ön min Noom, dit wel ik dö, omdat di Vader iäret ud ön di Seen. Om wat I bed ön min Noom, dit wel ik dö.

Ha I mi lew, da hoâld min Geboten.

Ön min Vaders Hüs sen vuul Uninger. Wan-t ek sa wiär, da wild ik tö ju si: Ik gung hen, om ju dit Steid tö bereidin.

En wan ik henging, om ju dit Steid tö bereidin, da wild ik dag wederkom, en ju tö mi nem, omdat I sen, hur ik sen.

Thomas said tö höm: Herr! wü weet ek, hur dü hengeist; en hur kjen wü di Wei weet?