Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Johannes 6

Dlulisela

Mar Jesus said tö jam: Ik sen dit Lewents Broad. Hokken tö mi komt, di skel går ek hungere, en hokken ön mi liiwt, di skel oldermoar törstig ud.

Hat es di Geist, diär lewendig måket; dit Fleesk es niin net.

Wirke Spiis, ek di diär forgängelk /es/, mar di diär blewt ön-t ewig Lewent, welk di Menskenseen ju dö wel; for höm heed Gott di Vader salw forsegelt.

Mar hat es dös sin Wel, diär mi stjürt heed, dat hokken di Seen sjogt, en liiwt ön höm, heed dit ewig Lewent; en ik wel höm âpwääk üp di jungst Dai.

Jesus swåret en said tö jam: Dit es Gottes Werk, dat I ön höm liiw, di Hi stjürt heed.

Alles, wat min Vader mi jewt, dit komt tö mi; en hokken tö mi komt, di wel ik ek ütstöt.

Diär swåret höm Simon Petrus: Herr! hurhen skel wü gung? Dü heest Uurder van dit ewig Lewent.

Ik sen dit lewendig Broad, wat van Hemmel kjemmen es; hokken van döt Broad iit wel, di wel lewwe ön Ewigheid. En dit Broad, wat ik höm iiw wel, es min Flēsk, wat ik iiw wel tö dit Lewent foar di Warld.

Diär kjen Nemmen tö mi kom, hat mai da wiis, dat di Vader höm teid, diär mi stjürt heed; en ik wel höm apwääk, üp di jungst Dai.

For dit es Gottes Broad, wat van Hemmel komt, en jewt di Wârld dit Lewent.

Ik sen dit Lewents Broad.

En Jesus noom di Kåken, danket, en jåw-s di Lirlings; en di Lirlings fordilet et ön dânen, diär sik diäl säät hed; alliksa ditsalwige uk van di Fesk, sa vuul üs hi wild. Mar diär ja sådigt wiär, said hi tö sin Lirlings: Såmele di aurblewwen Brokken, omdat er nöndt tö nöndt komt.

En diär ja nü röt hed omtrent fiif en twundig of dördig Stadien, såg ja Jesus üp di See gungen, en dat hi naibi dit Skep kam, en ja fürgt sik. Mar hi said tö jam: Hat es mi, fürgt ju ek.