Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Lukas 15

Dlulisela

En hi maaket höm üp di Biin, en kâm tö sin Våder. Diär hi jit für van höm wiär, saag sin Våder höm en bejammert höm, lööp höm öntögen, en fääl höm om sin Hals, en taatjet höm.

For dös min Seen wiär doad, en es weder lewendig uden; hi wiär forlesen, en es weder fünđnen uden. En ja begent, früggelk tö wisen.

Ik si ju: Alliksa wel er Frügged wiis ön Hemmel aur jen Senđner, diär höm bekiirt, voar nigen en negendig Rogtfârdigen, diärt ek nödig hå, jam tö bekiren.

Ik wel mi üp di Biin maake, en tö min Våder gung en tö höm si: Ik hå mi forsenđnigt ön Hemmel en ön Ju.

En di Seen said tö höm: Våder, ik hå mi forsenđnigt ön Hemmel en tögen Ju. Ik sen nü ek moar wert, dat ik ju Seen hjit!

Wat foar en Mensk es mung ju, diär hönđert Sjip heed, en wan er jen diärvan forlast, dat hi ek di nigen en negendig ön di Wösteni gung let, en hengeid, om dit Sjip, wat weg kjemmen es, tö sjukken, tö dat ert fendt?