Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Matthäus 13

Dlulisela

Mar dit diär önt gud Lönd sen uden es, dit es höm, wan-er hokken dit Urd hjert en forstånt et, en bringt da uk Frügt, en som drait höndertfoalig, som söstigfoalig, som dördigfoalig.

Mar dit diär mung di Turner sen uden es: dit es di, wan-er hokken dit Urd hjert, en di Warldssörrig en Bedraieri om Rikdom erstikt dit Urd, en hat bringt nin Frügt.

Wan-er hokken dit Urd van-t Könningrik hjert, en ek forstånt, da komt di Arig (Bös), en rewt-et weg, wat-er sen es ön sin Hart, en dit est, diär langs bi di Wei sen es.

Mar wat üp di stinig Skenning sen es, dit es di, wan er hokken dit Urd hjert en gau âpnemt me Frügged. Mar hat hed nin Röt sköten ön höm, hi es allik üs di Winđ weit; wan Drük en Forföllig öntstun om dit Urds wel, da ârgert hi höm bald.

Fârder es dit Hemmelrik allik üs en Skats, diär ön en Eker begrewen es, en diär en Mensk foand, en forwåret en, en ging hen for Frügged diäraur, en forkopet Alles, wat er hed, en kopet di Eker.

Som fä̂l üp en gud Lönđ, en drog Frügt, som höndertfoalig, som söstigfoalig, som dördigfoalig.

Let biding mearküder wugse, bet tö di Bârigt, en ön di Korskort wel ik tö di Skordern si: Såmle dit Ünkrüd tö voaren en binj-t ön Lummer, dat em-t forbrent, mar di Weten såmle īn ön Skin.