Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Яхъя 8

Dlulisela

Ғайса йәнә халыҡҡа өндәште: – Мин – донъяға яҡтылыҡмын. Миңә эйәргәндәр ҡараңғыла аҙашып йөрөмәҫ, сөнки уларҙың тормошҡа алып барыусы яҡтылығы буласаҡ.

Ана шунда хәҡиҡәтте белерһегеҙ, хәҡиҡәт иһә һеҙҙе азат итер, – тине.

Ғайса Үҙенә инанған йәһүдтәргә: – Минең һүҙемде тотһағыҙ, ысын шәкерттәрем булырһығыҙ.

Шуға күрә, әгәр ҙә Ата Улы һеҙҙе азат итһә, һеҙ ысындан да ирекле буласаҡһығыҙ.

Тегеләр һаман ныҡышҡас, күтәрелеп уларға: – Ҡайһығыҙ бер ҡасан да гонаһ ҡылмаған, шул башлап уға таш атһын! – тине лә

– Һеҙгә хаҡ һүҙ әйтәм: гонаһ ҡылыусы һәр кем – гонаһтың ҡоло, – тип яуап бирҙе Ғайса.

Ул күтәрелеп ҡараны ла: – Һеңлекәш, башҡалар ҡайҙа? Һине бер кем дә хөкөм итмәнеме? – тине. Ҡатын: – Бер кем дә, Әфәндем, – тип яуапланы. – Мин дә һине хөкөм итмәйем. Бар, бүтәнсә гонаһ ҡылма, – тине Ғайса.