Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi متّی 9

Dlulisela

اِیندے بعد اُوں اپݨے شاگِردئیں کُوں آکھیا، ”رَڑھ تاں ٻَہُوں ہے پَر مَزدُور گَھٹ ہِن۔ اِیں کیتے رَڑھ دے مالک دی مِنّت کرو جو او اپݨی رَڑھ کپݨ کیتے ٻئے مَزدُور بھیڄے۔“

تُساں وَنڄ کرائیں اِیں ڳالھ دا مطلب ڳولو، ’مَیں قُربانی نَئیِں پَر رَحم پسند کرینداں‘ کیوں جو مَیں نیک لوکیں کیتے نَئیِں بلکہ گُنہگاریں کُوں سَݙݨ آیاں۔“

اَتے بھِیڑ کُوں ݙِیکھ کرائیں اُونکُوں اُنہیں تے ترس آیا کیوں جو او اُنہیں بِھیݙیں وانگوں پریشان اَتے مجبور ہَن جنہیں دا آڄڑی نہ ہووے۔

ایہ سُݨ کرائیں یِسُوع جواب اِچ آکھیا، ”چَنڳے بھلیں کُوں حکیم دی لوڑ نَئیِں ہوندی بلکہ بِیماریں کُوں لوڑ ہوندی ہے۔

اَتے یِسُوع سارے شہریں اَتے وَستیئیں اِچ پِھردا اَتے اُنہیں دی عبادت گاہیں اِچ تعلیم ݙِیندا اَتے خُدا دی بادشاہت دی خُوشخبری دا پرچار کریندا اَتے ہر طرحاں دی بِیمارئیں اَتے کمزورئیں کنُوں شِفا ݙِیندا ریہا۔