Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Rodzaju 6

Dlulisela

I żałował JHWH, że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w swoim sercu.

I widział JHWH, że wielka jest niegodziwość człowieka na ziemi i że każdy wytwór myśli jego serca jest tylko zły – cały dzień.

Ale Noe znalazł łaskę w oczach JHWH.

Oto pokolenia Noego: Noe był człowiekiem sprawiedliwym, nieskazitelny był wśród swojego pokolenia. Noe chodził z Bogiem.

I powiedział JHWH: Zetrę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi – od człowieka po bydło, po płazy i po ptactwo niebios, ponieważ żałuję, że ich uczyniłem.

A gdy człowiek zaczął rozmnażać się na obliczu ziemi, a rodziły im się córki, ujrzeli synowie Boży, że córki ludzkie są piękne. I wzięli sobie za żony te spośród tych wszystkich, które [sobie] wybrali. I powiedział JHWH: Nie będzie zmagał się mój duch w człowieku na wieki, bo też jest on ciałem, będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat. Nefilim byli w tych dniach na ziemi – a także po tym, jak synowie Boży przychodzili do córek ludzkich i zradzali sobie [z nich] oni [potomków] – mocarze, którzy byli od wieków, sławni mężczyźni.

I uczynił Noe zgodnie ze wszystkim, co przykazał mu Bóg – tak uczynił.

I powiedział Bóg do Noego: Nadszedł u Mnie kres wszelkiego ciała, gdyż ziemia napełniła się gwałtem przed ich [własnym] obliczem; dlatego oto Ja skażę ich wraz z ziemią.

Sporządź sobie arkę z drewna gofer, sporządź arkę z gniazdami, a od wewnątrz i na zewnątrz pokryj [ją] smołą.

Gdy Bóg spojrzał na ziemię, oto była skażona, ponieważ wszelkie ciało skaziło swoją drogę na ziemi.

A ze wszystkiego, co żywe, z wszelkiego ciała, dwoje ze wszystkiego wprowadzisz do arki, aby wraz z tobą zachować [to] przy życiu, będą to samiec i samica.