Lukas 15
15
Dit 15. Capitel
1Diär kam vuul Tolners en Senđners tö höm, om höm tö hiren.
2En di Farisäers en Skreftliirten knorret en said: Didiär nemt di Senđners ön, en et me jam.
3Mar hi said tö jam dit Gliknis en sprok:
4Wat foar en Mensk es mung ju, diär hönđert Sjip heed, en wan er jen diärvan forlast, dat hi ek di nigen en negendig ön di Wösteni gung let, en hengeid, om dit Sjip, wat weg kjemmen es, tö sjukken, tö dat ert fendt?
5En wan ert fünđnen heed, da liidt hit üp sin Skolđern, en frügget höm.
6En wan er tüs komt, rǟpt hi sin Frinđner en Naibers, en said tö jam: Frügge ju me mi, for ik hå min Sjip fündnen, wat weg wiär.
7Ik si ju: Alliksa wel er Frügged wiis ön Hemmel aur jen Senđner, diär höm bekiirt, voar nigen en negendig Rogtfârdigen, diärt ek nödig hå, jam tö bekiren.
8Of wat foar en Wüf es — er, diär tin Skelling heed, en wan jü jen diärvan forlast, dats ek en Läägt öntjendt en faaget dit Hüs, en sjukt gedürigen, tö dats en weder fendt?
9En wans di Skelling wederfünđnen heed, da rääpt jü hör Frinđner enđ Naibers-Wüffen en said: Frügge ju me mi, for ik hå min Skelling weder fünđnen, diär mi weg wiär.
10Alliksa, si ik ju, wel er Frügged wiis voar Gottes Engeler aur jen Senđner, diär höm bekiirt.
11En hi said: En Mensk hed tau Seens.
12En di jungst van jam said tö di Våder: Våder, iiw mi di Diil van dit Gud, diär mi tö komt. En hi dilet jam dit Gud.
13En ek lung diäreter såmelt di jungst Seen Alles töhop, en reiset für weg aur Lönđ, en braagt diär sin Gud döör me Aurdådigheid.
14Diär hi nü Alles döörbraagt hed, kâm er en jür Tid aur dit hile Lönđ, en hi begent Brak tö liden.
15En hi ging hen, en forhüürt höm bi en Borger ön ditsalw Lönđ, en hi stjürt höm üt üp sin Eker, om di Swin tö jäten.
16En hi forlangt sin Lif tö fellen me Träber /(Skellen)/, diär di Swin iit, en Nemmen död höm wat.
17Da slog hi ön sik en said: Hur manning Dailoaners heed min Våder, diär Broad vol âp hå, en ik forgung voar Hunger.
18Ik wel mi üp di Biin maake, en tö min Våder gung en tö höm si: Ik hå mi forsenđnigt ön Hemmel en ön Ju.
19En ik sen nü ek moar wert, dat ik ju Seen hjit; maake mi tö jen van ju Dailoaners.
20En hi maaket höm üp di Biin, en kâm tö sin Våder. Diär hi jit für van höm wiär, saag sin Våder höm en bejammert höm, lööp höm öntögen, en fääl höm om sin Hals, en taatjet höm.
21En di Seen said tö höm: Våder, ik hå mi forsenđnigt ön Hemmel en tögen Ju. Ik sen nü ek moar wert, dat ik ju Seen hjit!
22Mar di Våder said tö sin Knegter: Bring dit bääst Kload hjårt, en tiet höm ön, en dö höm en Fingerring üp sin Hunđ en Skuur aur sin Fet.
23En bring en fat Koalw hjårt, en slaagte dit, let üüs üt en blid wiis.
24For dös min Seen wiär doad, en es weder lewendig uden; hi wiär forlesen, en es weder fünđnen uden. En ja begent, früggelk tö wisen.
25Mar di iälst Seen wiär üp Mark, en diär hi nai bi Hüs kâm, hjert hi dit Sjungen en Dåndsin.
26En hi rööp jen van di Knegter hen tö höm en fråget, wat dit wiär?
27En di Knegt said tö höm: Din Brödher es kjemmen; en ju Våder heed en fat Koalw slagtet, aur dat hi sünđ weder tüs kjemmen es.
28Mar hi waad bister, en wilđ ek iingung. Da ging sin Våder üt, en boad höm.
29Mar hi swaaret en said tö sin Våder: Se jens, sa vuul Jaar tine ik ju, en hå jit nimmer wat tögen ju Wel dön. En I hå mi nimmer en Wedder dön, dat ik mi me min Frinđner frügge küd.
30Mar nü, diär dös ju Seen kjemmen es, diär sin Gud me Hurin döörbraagt heed, hå I höm en fat Koalw slagtet.
31Mar hi said tö höm: Min Seen, dü best altid bi mi, en Alles, wat min es, dit es din.
32Mar dü skudt blid en gud tö Mud wiis: for dös din Brödher wiär doad, en es weder lewendig uden; hi wiär forlesen, en es weder fünđnen uden.
Okuqokiwe okwamanje:
Lukas 15: NFNT
Qhakambisa
Dlulisela
Kopisha
Ufuna ukuthi okuvelele kwakho kugcinwe kuwo wonke amadivayisi akho? Bhalisa noma ngena ngemvume
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
Lukas 15
15
Dit 15. Capitel
1Diär kam vuul Tolners en Senđners tö höm, om höm tö hiren.
2En di Farisäers en Skreftliirten knorret en said: Didiär nemt di Senđners ön, en et me jam.
3Mar hi said tö jam dit Gliknis en sprok:
4Wat foar en Mensk es mung ju, diär hönđert Sjip heed, en wan er jen diärvan forlast, dat hi ek di nigen en negendig ön di Wösteni gung let, en hengeid, om dit Sjip, wat weg kjemmen es, tö sjukken, tö dat ert fendt?
5En wan ert fünđnen heed, da liidt hit üp sin Skolđern, en frügget höm.
6En wan er tüs komt, rǟpt hi sin Frinđner en Naibers, en said tö jam: Frügge ju me mi, for ik hå min Sjip fündnen, wat weg wiär.
7Ik si ju: Alliksa wel er Frügged wiis ön Hemmel aur jen Senđner, diär höm bekiirt, voar nigen en negendig Rogtfârdigen, diärt ek nödig hå, jam tö bekiren.
8Of wat foar en Wüf es — er, diär tin Skelling heed, en wan jü jen diärvan forlast, dats ek en Läägt öntjendt en faaget dit Hüs, en sjukt gedürigen, tö dats en weder fendt?
9En wans di Skelling wederfünđnen heed, da rääpt jü hör Frinđner enđ Naibers-Wüffen en said: Frügge ju me mi, for ik hå min Skelling weder fünđnen, diär mi weg wiär.
10Alliksa, si ik ju, wel er Frügged wiis voar Gottes Engeler aur jen Senđner, diär höm bekiirt.
11En hi said: En Mensk hed tau Seens.
12En di jungst van jam said tö di Våder: Våder, iiw mi di Diil van dit Gud, diär mi tö komt. En hi dilet jam dit Gud.
13En ek lung diäreter såmelt di jungst Seen Alles töhop, en reiset für weg aur Lönđ, en braagt diär sin Gud döör me Aurdådigheid.
14Diär hi nü Alles döörbraagt hed, kâm er en jür Tid aur dit hile Lönđ, en hi begent Brak tö liden.
15En hi ging hen, en forhüürt höm bi en Borger ön ditsalw Lönđ, en hi stjürt höm üt üp sin Eker, om di Swin tö jäten.
16En hi forlangt sin Lif tö fellen me Träber /(Skellen)/, diär di Swin iit, en Nemmen död höm wat.
17Da slog hi ön sik en said: Hur manning Dailoaners heed min Våder, diär Broad vol âp hå, en ik forgung voar Hunger.
18Ik wel mi üp di Biin maake, en tö min Våder gung en tö höm si: Ik hå mi forsenđnigt ön Hemmel en ön Ju.
19En ik sen nü ek moar wert, dat ik ju Seen hjit; maake mi tö jen van ju Dailoaners.
20En hi maaket höm üp di Biin, en kâm tö sin Våder. Diär hi jit für van höm wiär, saag sin Våder höm en bejammert höm, lööp höm öntögen, en fääl höm om sin Hals, en taatjet höm.
21En di Seen said tö höm: Våder, ik hå mi forsenđnigt ön Hemmel en tögen Ju. Ik sen nü ek moar wert, dat ik ju Seen hjit!
22Mar di Våder said tö sin Knegter: Bring dit bääst Kload hjårt, en tiet höm ön, en dö höm en Fingerring üp sin Hunđ en Skuur aur sin Fet.
23En bring en fat Koalw hjårt, en slaagte dit, let üüs üt en blid wiis.
24For dös min Seen wiär doad, en es weder lewendig uden; hi wiär forlesen, en es weder fünđnen uden. En ja begent, früggelk tö wisen.
25Mar di iälst Seen wiär üp Mark, en diär hi nai bi Hüs kâm, hjert hi dit Sjungen en Dåndsin.
26En hi rööp jen van di Knegter hen tö höm en fråget, wat dit wiär?
27En di Knegt said tö höm: Din Brödher es kjemmen; en ju Våder heed en fat Koalw slagtet, aur dat hi sünđ weder tüs kjemmen es.
28Mar hi waad bister, en wilđ ek iingung. Da ging sin Våder üt, en boad höm.
29Mar hi swaaret en said tö sin Våder: Se jens, sa vuul Jaar tine ik ju, en hå jit nimmer wat tögen ju Wel dön. En I hå mi nimmer en Wedder dön, dat ik mi me min Frinđner frügge küd.
30Mar nü, diär dös ju Seen kjemmen es, diär sin Gud me Hurin döörbraagt heed, hå I höm en fat Koalw slagtet.
31Mar hi said tö höm: Min Seen, dü best altid bi mi, en Alles, wat min es, dit es din.
32Mar dü skudt blid en gud tö Mud wiis: for dös din Brödher wiär doad, en es weder lewendig uden; hi wiär forlesen, en es weder fünđnen uden.
Okuqokiwe okwamanje:
:
Qhakambisa
Dlulisela
Kopisha
Ufuna ukuthi okuvelele kwakho kugcinwe kuwo wonke amadivayisi akho? Bhalisa noma ngena ngemvume
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)