Дзеі святых Апосталаў Раздзел 4
Раздзел 4
1 #
Мц. 22:23
Калі ж яны прамаўлялі да народа, падышлі да іх святары і начальнік святыні ды садукеі,
2наракаючы, што яны вучаць народ ды што абвяшчаюць у Ісусе ўваскрэсенне з мёртвых.
3Дык усклалі на іх рукі і даручылі іх варце да наступнага дня, бо быў ужо вечар.
4А многія з тых, што слухалі слова, уверылі; і было іх лікам каля пяці тысяч мужоў.
5І сталася на наступны дзень, што сабраліся ў Ерузаліме іх начальнікі, старэйшыны і кніжнікі,
6 #
Лк. 3:2; Ян. 11:49 і першасвятар Анна, і Каяфа, і Ян, і Аляксандр ды колькі іх было са святарскага роду
7 #
Мц. 21:23
і, паставіўшы іх пасярэдзіне, пыталіся: «Якою моцай ці ў чыё імя вы гэта зрабілі?»
8 #
Лк. 12:11
Тады Пётра, напоўнены Святым Духам, сказаў ім: «Правадыры народа і старэйшыны Ізраэля!
9Калі сёння вы дапытваеце нас пра дабрадзейства хвораму чалавеку, праз якое ён быў аздароўлены,
10дык хай будзе ведама ўсім вам ды ўсяму народу Ізраэля, што ў імя Ісуса Хрыста Назарэя, Якога вы ўкрыжавалі і Якога Бог уваскрасіў з мёртвых, у Яго імя гэты чалавек стаіць перад вамі здаровы.
11 #
Пс. 118:22; Мц. 21:42; Мк. 12:10; Лк. 20:17; Рым. 9:33; Эф. 2:20; 1Пёт. 2:6, 7 Ён – камень, які вы, будаўнікі, адкінулі і які стаўся галавою вугла.
12 #
Ян. 14:6
І няма ў нікім іншым збаўлення, бо няма іншага імя пад небам, дадзенага людзям, у якім маглі б мы быць збаўлены».
13 #
Мц. 11:25; Ян. 7:15 Яны, бачачы адвагу Пётры і Яна і зразумеўшы, што яны людзі простыя і неадукаваныя, здзівіліся і пазналі іх, што яны былі з Ісусам.
14Але, бачачы стаяўшага з імі чалавека, які быў аздароўлены, нічога не маглі запярэчыць.
15Дык, загадаўшы ім выйсці з залы рады, радзіліся між сабой,
16кажучы: «Што маем зрабіць з гэтымі людзьмі? Бо ўсім жыхарам Ерузаліма ясна, што зроблены імі яўны знак, і мы не можам адмаўляць гэта.
17Але, каб не разыходзілася гэта ў народзе, сурова забаронім ім, каб больш не прамаўлялі ў гэтае імя ніводнаму чалавеку».
18І, зноў паклікаўшы іх, забаранілі ім зусім прамаўляць і навучаць у імя Ісуса.
19 #
Гал. 1:10
Аднак Пётра і Ян, адказваючы, сказалі ім: «Мяркуйце самі, ці справядліва перад абліччам Бога вас больш слухаць, чым Бога?
20 #
Ян. 1:14; 1Ян. 1:1 Бо мы не можам не гаварыць пра тое, што мы бачылі і чулі».
21 #
Мц. 15:31; Лк. 20:6 Дык яны, аднаўляючы пагрозы і не знаходзячы, за што караць, выпусцілі іх дзеля народа, бо ўсе славілі Бога з прычыны таго, што сталася.
22Бо той чалавек, з якім стаўся гэты знак аздараўлення, меў болей сарака гадоў.
23Выпушчаныя, яны прыйшлі да сваіх і абвясцілі, што казалі ім першасвятары і старэйшыны.
24 #
Вых. 20:11; Нэгэм. 9:6; Пс. 146:6; Рым. 15:6 Тыя ж, выслухаўшы, аднадушна паднялі голас да Бога і сказалі: «Госпадзе, Ты – Бог, Які стварыў неба, і зямлю, і мора, ды ўсё, што ёсць у іх,
25 #
Пс. 2:1, 2 Які праз Духа Святога сказаў вуснамі бацькі нашага Давіда, паслугача Твайго: “Чаго бунтуюцца плямёны і народы задумваюць марнае?
26 Узнімаюцца цары зямлі і князі збіраюцца супольна супраць Госпада і супраць Хрыста Яго”.
27 #
Мц. 26:3; Лк. 1:35 Бо сапраўды сышліся ў гэтым горадзе супраць святога Паслугача Твайго Ісуса, Якога Ты намасціў, Ірад і Понцкі Пілат з паганамі ды народам Ізраэля,
28 #
Лк. 22:22
каб здзейсніць тое, чаму рука і рада Твая прызначылі стацца.
29 #
Эф. 6:19
І цяпер, Госпадзе, зірні на пагрозы ды дай паслугачам Тваім з усёю адвагай абвяшчаць слова Тваё,
30ды працягні руку Тваю, каб аздараўляць і чыніць знакі і цуды праз імя святога Сына Твайго Ісуса».
31 #
Мц. 5:6
І, калі яны памаліліся, задрыжала месца, на якім яны сабраліся, ды ўсе былі напоўнены Духам Святым і вясцілі слова Божае з адвагай.
32 #
Ян. 17:21; 1Пёт. 3:8; Рым. 15:5; 2Кар. 13:11; Гал. 3:28; Плп. 1:27 І вялікае мноства веруючых былі аднаго сэрца і адной душы; і нічога з таго, што мелі, ніхто не называў сваім, бо ўсё ў іх было супольнае.
33І Апосталы з вялікай сілай сведчылі пра ўваскрэсенне Госпада Ісуса, і ласка вялікая была на ўсіх іх.
34 #
Мц. 19:21; Лк. 12:33 І не было між імі нікога ў недастатку, бо ўсе, хто былі ўласнікі зямлі або дома, прадавалі іх ды прыносілі грошы за тое, што прадавалі,
35 #
2Кар. 8:14
ды складалі ля ног Апосталаў, ды давалася кожнаму тое, хто ў чым меў патрэбу.
36Тады Язэп, названы Апосталамі Барнабам, што значыць «Сын пацяшэння», левіт, родам з Кіпра,
37маючы зямлю, прадаў яе, і прынёс грошы, і паклаў ля ног Апосталаў.
Okuqokiwe okwamanje:
Дзеі святых Апосталаў Раздзел 4: ББЧ
Qhakambisa
Dlulisela
Kopisha
Ufuna ukuthi okuvelele kwakho kugcinwe kuwo wonke amadivayisi akho? Bhalisa noma ngena ngemvume
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
Дзеі святых Апосталаў Раздзел 4
Раздзел 4
1 #
Мц. 22:23
Калі ж яны прамаўлялі да народа, падышлі да іх святары і начальнік святыні ды садукеі,
2наракаючы, што яны вучаць народ ды што абвяшчаюць у Ісусе ўваскрэсенне з мёртвых.
3Дык усклалі на іх рукі і даручылі іх варце да наступнага дня, бо быў ужо вечар.
4А многія з тых, што слухалі слова, уверылі; і было іх лікам каля пяці тысяч мужоў.
5І сталася на наступны дзень, што сабраліся ў Ерузаліме іх начальнікі, старэйшыны і кніжнікі,
6 #
Лк. 3:2; Ян. 11:49 і першасвятар Анна, і Каяфа, і Ян, і Аляксандр ды колькі іх было са святарскага роду
7 #
Мц. 21:23
і, паставіўшы іх пасярэдзіне, пыталіся: «Якою моцай ці ў чыё імя вы гэта зрабілі?»
8 #
Лк. 12:11
Тады Пётра, напоўнены Святым Духам, сказаў ім: «Правадыры народа і старэйшыны Ізраэля!
9Калі сёння вы дапытваеце нас пра дабрадзейства хвораму чалавеку, праз якое ён быў аздароўлены,
10дык хай будзе ведама ўсім вам ды ўсяму народу Ізраэля, што ў імя Ісуса Хрыста Назарэя, Якога вы ўкрыжавалі і Якога Бог уваскрасіў з мёртвых, у Яго імя гэты чалавек стаіць перад вамі здаровы.
11 #
Пс. 118:22; Мц. 21:42; Мк. 12:10; Лк. 20:17; Рым. 9:33; Эф. 2:20; 1Пёт. 2:6, 7 Ён – камень, які вы, будаўнікі, адкінулі і які стаўся галавою вугла.
12 #
Ян. 14:6
І няма ў нікім іншым збаўлення, бо няма іншага імя пад небам, дадзенага людзям, у якім маглі б мы быць збаўлены».
13 #
Мц. 11:25; Ян. 7:15 Яны, бачачы адвагу Пётры і Яна і зразумеўшы, што яны людзі простыя і неадукаваныя, здзівіліся і пазналі іх, што яны былі з Ісусам.
14Але, бачачы стаяўшага з імі чалавека, які быў аздароўлены, нічога не маглі запярэчыць.
15Дык, загадаўшы ім выйсці з залы рады, радзіліся між сабой,
16кажучы: «Што маем зрабіць з гэтымі людзьмі? Бо ўсім жыхарам Ерузаліма ясна, што зроблены імі яўны знак, і мы не можам адмаўляць гэта.
17Але, каб не разыходзілася гэта ў народзе, сурова забаронім ім, каб больш не прамаўлялі ў гэтае імя ніводнаму чалавеку».
18І, зноў паклікаўшы іх, забаранілі ім зусім прамаўляць і навучаць у імя Ісуса.
19 #
Гал. 1:10
Аднак Пётра і Ян, адказваючы, сказалі ім: «Мяркуйце самі, ці справядліва перад абліччам Бога вас больш слухаць, чым Бога?
20 #
Ян. 1:14; 1Ян. 1:1 Бо мы не можам не гаварыць пра тое, што мы бачылі і чулі».
21 #
Мц. 15:31; Лк. 20:6 Дык яны, аднаўляючы пагрозы і не знаходзячы, за што караць, выпусцілі іх дзеля народа, бо ўсе славілі Бога з прычыны таго, што сталася.
22Бо той чалавек, з якім стаўся гэты знак аздараўлення, меў болей сарака гадоў.
23Выпушчаныя, яны прыйшлі да сваіх і абвясцілі, што казалі ім першасвятары і старэйшыны.
24 #
Вых. 20:11; Нэгэм. 9:6; Пс. 146:6; Рым. 15:6 Тыя ж, выслухаўшы, аднадушна паднялі голас да Бога і сказалі: «Госпадзе, Ты – Бог, Які стварыў неба, і зямлю, і мора, ды ўсё, што ёсць у іх,
25 #
Пс. 2:1, 2 Які праз Духа Святога сказаў вуснамі бацькі нашага Давіда, паслугача Твайго: “Чаго бунтуюцца плямёны і народы задумваюць марнае?
26 Узнімаюцца цары зямлі і князі збіраюцца супольна супраць Госпада і супраць Хрыста Яго”.
27 #
Мц. 26:3; Лк. 1:35 Бо сапраўды сышліся ў гэтым горадзе супраць святога Паслугача Твайго Ісуса, Якога Ты намасціў, Ірад і Понцкі Пілат з паганамі ды народам Ізраэля,
28 #
Лк. 22:22
каб здзейсніць тое, чаму рука і рада Твая прызначылі стацца.
29 #
Эф. 6:19
І цяпер, Госпадзе, зірні на пагрозы ды дай паслугачам Тваім з усёю адвагай абвяшчаць слова Тваё,
30ды працягні руку Тваю, каб аздараўляць і чыніць знакі і цуды праз імя святога Сына Твайго Ісуса».
31 #
Мц. 5:6
І, калі яны памаліліся, задрыжала месца, на якім яны сабраліся, ды ўсе былі напоўнены Духам Святым і вясцілі слова Божае з адвагай.
32 #
Ян. 17:21; 1Пёт. 3:8; Рым. 15:5; 2Кар. 13:11; Гал. 3:28; Плп. 1:27 І вялікае мноства веруючых былі аднаго сэрца і адной душы; і нічога з таго, што мелі, ніхто не называў сваім, бо ўсё ў іх было супольнае.
33І Апосталы з вялікай сілай сведчылі пра ўваскрэсенне Госпада Ісуса, і ласка вялікая была на ўсіх іх.
34 #
Мц. 19:21; Лк. 12:33 І не было між імі нікога ў недастатку, бо ўсе, хто былі ўласнікі зямлі або дома, прадавалі іх ды прыносілі грошы за тое, што прадавалі,
35 #
2Кар. 8:14
ды складалі ля ног Апосталаў, ды давалася кожнаму тое, хто ў чым меў патрэбу.
36Тады Язэп, названы Апосталамі Барнабам, што значыць «Сын пацяшэння», левіт, родам з Кіпра,
37маючы зямлю, прадаў яе, і прынёс грошы, і паклаў ля ног Апосталаў.
Okuqokiwe okwamanje:
:
Qhakambisa
Dlulisela
Kopisha
Ufuna ukuthi okuvelele kwakho kugcinwe kuwo wonke amadivayisi akho? Bhalisa noma ngena ngemvume
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017