2 Konings 4:1-7

Een van die profete se vrou het na Elisa toe gekom en sy het vir hom gevra dat hy haar moet help. Sy het gesê: “My man is dood. Jy weet self dat hy die Here gedien het. Maar hy het geld vir 'n man geskuld, en nou het daardie man gekom om my twee seuns te vat. Hy wil hulle sy slawe maak.” Elisa het vir haar gevra: “Wat kan ek vir jou doen? Sê vir my wat het jy in jou huis.” Sy het gesê: “Ek het niks in die huis nie. Ek het net 'n kruikie olyf-olie.” Toe sê Elisa: “Gaan leen by jou bure leë kruike, jy moet baie kruike leen. Gaan dan in jou huis en sluit die deur. Dan moet jy en jou seuns al die kruike vol olyf-olie gooi en julle moet die kruike bêre wat vol is.” Die vrou het gegaan en sy het die deur agter haar toegesluit. Haar seuns het die kruike vir haar gegee en sy het dit volgemaak. Toe die kruike almal vol is, sê sy vir een van haar seuns: “Bring vir my nog 'n kruik.” Die seun het vir haar gesê: “Daar is nie meer kruike nie.” En toe het daar nie meer olyf-olie uit die kruikie gekom nie. Sy het dit vir die man van God gaan sê, en hy het gesê: “Gaan verkoop nou die olyf-olie en betaal die skuld. Jy en jou seuns kan dan lewe van die geld wat oorbly.”