Matheu 19
19
CAP. XIX.
1Şi cându fini Iisusŭ aeste graie, trapse din Galilea, și vine la sinorĭle a Iudeilĭeĭ, naparte de Iordanŭ, 2Și s’duseră după nĕsŭ mulțime mare, și ’lĭ vindecă acolo.
3Și viniră la elŭ Fariseilĭi cărtindŭ‐lŭ și ’lĭ ḑiçea. Di‐se éste lĭertată a omŭluĭ să ’șĭ alasă mulĭérea sa tră içe‐do causă? 4Iară elŭ respunse și ’ĕ ḑîse: N’avețĭ cântată ca açelŭ çe lĭ féçe de la înçeputŭ, mascurŭ și feminŭ lĭ féçe? 5Și ḑise: „Tr’ açea va s’alasă omŭlu tată‐sĕŭ și mama sa, și va s’alichéscă de mulĭérea‐sa, și va s’hibă amêndoĭ unŭ trupŭ“. 6In câtu nu maĭ sŭntu doĭ, ma unŭ trupŭ. Că açea çe Dumneḑĕu o are unită, omŭlu s’nu o despartă. 7Elĭ lĭ ḑicŭ a luĭ: Că çe decara Moisi dimândă s’lĭ se da carte de despărțire, și s’o alasă? 8Elŭ ’lĭ ḑiçe: Că Moisi di tra inima vóstră açea de chétră, vĕ alăsă, s’vĕ alăsațĭ mulĭerĭle, ma de la înçeputŭ nu fu ași. 9Ma vĕ ḑicŭ că açelŭ ce ’șĭ alasă mulĭérea‐sa afară de lucru de curvilĭe, și se însóră cu altă, curvésce; și açelŭ çe s’însóră cu mulĭére alăsată, curvésce.
10Lĭ ḑicŭ discipulĭi a luĭ; Ma‐că éste ași lucrulŭ a omŭluĭ cu mulĭérea, nu e ghine să s’însóră. 11Ma elŭ lĕ ḑise: Nu încape la tuțĭ grailu aestu, ma la açelĭ çe lĕ éste datŭ. 12Că sŭntu eunuchĭ, carĭ ași sŭntu fapțĭ din pânteca mameĭ a lorŭ; și sŭntu eunuchi carĭ s’féçeră eunuchi de ómen̄ĭ; și sŭntu enuchi carĭ s’féçeră nĕșĭ singurĭ, tră amirărilĭea din çerŭ. Açelŭ çe póte s’acăchiséscă aestă, la s’acăchiséscă.
13Atunçea lĭ aduseră feciorĭ tră s’apună mânĕle pre elĭ, și să se rógă. Și discipulĭi a luĭ ’lĭ încăciară. 14Iară Iisusŭ ḑise: Alăsațĭ feciorĭlĭi și nu lĭ ținețĭ tra s’v̄ină la mine; că ahtărorŭ éste amirărilĭea din çerŭ. 15Și cara apuse mânĕle pre elĭ, s’depărtă d’acolo.
16Și écă unŭ v̄ine la elŭ și lĭ ḑise: lnvețătorule bunŭ, çe bunéță s’facŭ tra s’amintŭ bana eternă; 17Iară elŭ lĭ ḑise: çe m̄ĭ ḑiçĭ bunŭ? Niçĭ unŭ nu éste bunŭde câtŭ mașĭ unŭ Dumneḑĕŭ. Ma s’vréreșĭ s’intrĭ tru bană, 18avéglĭe dimândăciu nĭle. Elŭ lĭ ḑiçe: Carĭ? Și Iisusŭ l ḑise: Să nu vatăm̄ĭ, s’nu curvesci, s’nu furĭ, 19și s’nu mărturisesci marturie minciunósă; Tinisea pre tată‐tĕu, și pre muma ta, 20și s’vreĭ aprópele a tĕu ca pre tine singurŭ. Tinerŭlu lĭ ḑiçe: Tute aeste le am aveglĭată din tinerețile a méle; 21çe mĭ lipsésce nică? Iisusŭ ’lĭ ḑise: s’fure că vrei s’hĭi perfectu, dute vinde çe aĭ, și dă‐e a órfănĭlorŭ, și va s’aĭ v̄istére in çerŭ, 22și v̄ino după mine. Și cându avḑî tinerŭlu, grailu aestu fugi învirinatŭ, că avea multă avére.
23Iară Iisusu ḑise a discipulĭlorŭ a luĭ: Dealihea vĕ ḑicŭ, că cu greu va s’întră avutŭlu tru amirărilĭea çerŭluĭ. 24Și iară vĕ ḑiçŭ: cama lișiorŭ éste, s’trécă cămila prin guva de acŭ, de câtŭ avutŭlu s’întră tru amirărilĭea a luĭ Dumneḑêu. 25Și cându avḑiră discipulĭi, s’ciudusea multu, și ḑiçea: 26Care decara póte s’asçapă? Și arucândŭ și oclĭilĭ Iisusŭ câtre elĭ lĕ ḑise: La ómen̄i aestă éste cu neputință, ma la Dumneḑĕu, tute suntu eu putință.
27Atunçea Petru respunse și ’lĭ ḑise: Éca noĭ alăsămŭ tute, și vinemŭ după tine; ma çe va s’avemŭ? Iară Iisusu lĕ ḑise: 28Dealihea vĕ ḑicŭ, cá voĭ care vinetŭ după mine, in nóua generație cându hilĭlu a omŭlui va s’șéḑă pre thronŭlu a glorielĭeĭ a luĭ, va s’ședețĭ și voĭ pre doĭ‐sprĕ‐ḑéçe thronurĭ, și va s’giudecațĭ dóue‐sprĕ‐ḑéçĕle semênțe a luĭ Israilŭ. 29Și orĭ care ’șĭ alasă case, ică frațĭ, ică surorĭ, ică tată, ică mumă, ică mulĭére, ică feciorĭ, ică agre, tră numa mea, va s’lĭa tră ună, ună sută, și va s’moștenéscă bană eternă. 30Și mulți primĭ va s’hibă în códă și açelĭ din códă primĭ.
Historical text first published by theBritish and Foreign Bible Society in 1889.