က~မ္ဘာ~ဦး~ကျမ်း။ 33

33
1ထို အ ခါ ယာ ကုပ် သည် မျှော် ကြည့်၍ လူ လေး ရာ နှင့် အစ် ကို ဧ သော ချီ လာ သည် ကို မြင် သော် လေ အာ၊ ရာ ခေ လ၊ ကျွန် မိန်း မ နှစ် ယောက် တို့ အား သား ငယ် များ ကို အ သီး အ သီး အပ် လျက်၊ 2ကျွန် မိန်း မ တို့ နှင့် သား ငယ် များ ကို ရှေ့၌ လည်း ကောင်း၊ လေ အာ နှင့် သား ငယ် တို့ ကို အ လယ်၌ လည်း ကောင်း၊ ရာ ခေ လ နှင့် ယောသပ် ကို နောက်၌ လည်း ကောင်း ထား လေ ၏။ 3ကိုယ် တိုင် မူ ကား ရှေ့ သို့ တက် သွား၍ ခု နစ် ကြိမ် တိုင် ပျပ် ဝပ် ရှိ ခိုး လျက် အစ် ကို့ ထံ ချဉ်း ကပ် ရာ၊ 4ဧ သော သည် တွေ့ ဆုံး ခြင်း ငှါ ပြေး လာ၍ လည် ရှက် ဖက် ယမ်း နမ်း ရှုပ် လျက် နှစ် ဦး သား တို့ ငို ကြွေး ကြ ကုန် ၏။ 5ထို နောက် မျှော် ကြည့်၍ မိန်း မ တို့ နှင့် သား ငယ် များ ကို မြင် လျှင် သင် နှင့် ပါ သော ဤ သူ တို့ ကား၊ မည် သူ နည်း ဟု မေး သော် ကျွန် တော် အား ဘု ရား သ ခင် ပေး သ နား တော် မူ သော သား ငယ် များ ဖြစ် ကြ ပါ သည် ဟု ပြန် လျှောက် ပြီး မှ၊ 6ကျွန် မိန်း မ တို့ နှင့် သား ငယ် များ ချဉ်း ကပ်၍ ရှိ ခိုး ကြ ၏။ 7ထို နောက် လေ အာ နှင့် သား ငယ် များ ချဉ်း ကပ်၍ ရှိ ခိုး ကြ၏။ ထို နောက် ယော သပ် နှင့် ရာ ခေ လ တို့ ချဉ်း ကပ်၍ ရှိ ခိုး ကြ ၏။ 8ဧ သော က လည်း ငါ တွေ့ ခဲ့ သော အ စု စု တို့ ကား မည် သို့ အ ရာ နည်း ဟု မေး ရာ၊ အ ရှင့် စိတ် တော် နှင့် တွေ့ စေ ရန် ဖြစ် ပါ သည် ဟု ပြန် လျှောက် သော်၊ 9ဧ သော က ငါ့ ညီ၊ ငါ၌ များ စွာ ရှိ ပြီ။ သင့် ဥ စ္စာ ကို သင်၌ ပင် ရှိ ပါ စေ ဟု ဆို ၏။ 10ယာ ကုပ် က လည်း ဤ သို့ မ ဟုတ် ပါ။ စိတ် တော် နှင့် တွေ့ သည် မှန် ပါ က ကျွန် တော် ဆက် သ သော ပ ဏ္ဏာ ကို လက် ခံ တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော့် မျက် နှာ ကို ဖူး မြင် ရ သည် မှာ ဘု ရား သ ခင့် မျက် နှာ တော် ကို ဖူး မြင် ရ သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပါ၏။ နှစ် သက် တော် မူ သည် လည်း ဖြစ် ပါ ၏။ 11ဘု ရား သ ခင် သ နား တော် မူ၍ ကျွန် တော် ကြွယ် ဝ လျက် ရှိ ပါ သော ကြောင့် ကိုယ် တော့် ထံ ဆက် သ သော မင်္ဂ လာ ပ ဏ္ဏာ ကို လက် ခံ တော် မူ ပါ ဟု တိုက် တွန်း သ ဖြင့် လက် ခံ လေ ၏။ 12ဧ သော က ခ ရီး သွား ကြ ကုန် အံ့။ ငါ ရှေ့ က သွား မည် ဟု ဆို လျှင်၊ 13ယာ ကုပ် က၊ အ ရှင် သိ သည့် အ တိုင်း ဤ သူ ငယ် တို့ သည် န နုယ် ပါ၏။ နို့ ငင် သော သိုး၊ ဆိတ်၊ နွား မ များ အ တွက် စိုး ရိမ် ရန် ရှိ ပါ၏။ တစ် နေ့ မျှ အ နှင် လွန် လျှင်၊ ရှိ သ မျှ တို့ သေ ကြေ ပျက် စီး ကြ ပါ လိမ့် မည်။ 14ထို ကြောင့် အ ရှင် သည် ရှေ့ က ကြွ နှင့် တော် မူ ပါ။ ကျွန် တော် မူ ကား မောင်း နှင် သော တိ ရ စ္ဆာန် များ နှင့် သူ ငယ် တို့ သွား နိုင် သ မျှ အ တိုင်း စိ ရ ပြည် အ ရှင့် ထံ ရောက် အောင် ဖြည်း ညှင်း စွာ ပို့ ဆောင် ပါ မည် ဟု လျှောက် လေ သော်၊ 15ဧ သော က၊ သို့ ဖြစ် လျှင် ငါ၌ ပါ လာ သူ အ ချို့ တို့ ကို ညီ နှင့် ထား ခဲ့ ဦး အံ့ ဟု ဆို ရာ အ ဘယ် အ တွက် နည်း။ အ ရှင့် စိတ် တော် နှင့် သာ တွေ့ ပါ ရ စေ ဟု ပြန် လျှောက် လျှင်၊ 16ဧ သော သည် ထို နေ့၌ ပင် စိ ရ ပြည် သို့ ပြန် သွား လေ၏။ 17ယာ ကုပ် လည်း သု ကုတ် အ ရပ် သို့ ခ ရီး သွား၍ ကိုယ့် အ ဖို့ အိမ် ကို တည် ဆောက် လျက် တိ ရ စ္ဆာန် များ အ ဖို့ တဲ များ ကို ထိုး လေ သော ကြောင့် #33.17  အ နက် ကား၊ တဲများသု ကုတ် ဟု သ မုတ် ကြ သ တည်း။ 18ထို နောက် ယာ ကုပ် သည် ပါ ဒ နာ ရံ ပြည် မှ ပြန် လာ ရာ ခါ နာန် ပြည် ရှေ ခင် မြို့ သို့ ချမ်း သာ စွာ ရောက်၍၊ 19မြို့ ရှေ့ တွင် စ ခန်း ချ လေ၏။ တဲ စိုက် ရာ မြေ တစ် ကွက် ကို လည်း ရှေ ခင့် အ ဘ ဟာ မော်၏ အ မျိုး သား တို့ ထံ အ ဖိုး ငွေ တစ် ပိဿာ ပေး၍ ဝယ် ပြီး လျှင်၊ 20ထို အ ရပ်၌ ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် ကို တည်၍ #33.20  အ နက် ကား၊ ဣ သ ရေ လ ၏ အ ရှင် ဘု ရား သခင်ဧ လေ လော ဣ သ ရေ လ ဟု သ မုတ် လေ၏။

تمييز النص

شارك

نسخ

None

هل تريد حفظ أبرز أعمالك على جميع أجهزتك؟ قم بالتسجيل أو تسجيل الدخول