Popular Bible Verses from Gníoṁarṫa 5

Share

Agus d’ḟreagair Peadar agus na h-Aspoil agus duḃradar: Is cirte rud a ḋéanaṁ ar Ḋia ’ná an ḋaoiniḃ.

Agus níor stadadar i gcaiṫeaṁ an lae go léir aċ teagasg na ndaoine agus ag craoḃsgáoile Íosa Críost, sa teampul agus ó ṫiġ go tiġ.

Duḃairt Peadar, áṁṫaċ: A Ananíais, cad uime gur sprioc Sátan do ċroiḋe ċun bréige a ḋ’innsint do’n Spioraid Naoṁ agus cuid d’fiaċaiḃ an tailiṁ a ċeilt? Nár leat féin é an ḟaid a ḃí sé agat? agus nuair a ḋíolais é ná raiḃ sé ar do ċumas féin? Cad ċuige ḋuit an níḋ seo do ċeapaḋ ad ċroiḋe? Ní do ḋaoiniḃ atá bréag innste agat aċ do Ḋia. Nuair airiġ Ananías na focail sin do ṫuit sé agus fuair sé ḃás. Agus ṫáinig eagla mór ar a raiḃ ag éisteaċt leis an níḋ sin.

Deirim liḃ anois, d’á ḃríġ sin, éiriġiḋ de sna daoine seo agus sgaoiliḋ leó, óir, má’s ó ḋaoine an íntinn seo agus an gnó so, raġaiḋ sé ar neaṁníd, Aċ má’s ó Dia é ní féidir daoiḃ é ċur ar neaṁníḋ, agus ba ḃaoġal go mbeaḋ siḃ ag iomaiḋ le Dia féin. Ḋeineadar rud air.