لوقا ۱۴
۱۴
ایتأ مردأکٚ شفا گیفتن کی اونٚ بدن آب بأورده‌بو
۱ ایتأ شَبّاتٚ روزٚ رِه، عیسی مسیح ایتأ پیله‌دأنه کسٚ خانه کی فریسیأنٚ فرقه جأ بو، ناهار خوردنٚ رِه دعوت دأشتی. اوشأن دقّتٚ اَمرأ عیسایَ فندرستیدی. ۲ اویه ایتأ مردای ایسَه‌بو کی اونٚ جان آب بأورده‌بو. ۳ عیسی جٚه دینٚ علما و فریسیأن کی اویه ایسَه‌بید وأورسه: «شَبّاتٚ روزٚ رِه، مریضَ شفا دَئنٚ جایز ایسه یا نه؟» ۴ اوشأن هیچی نوگفتید. عیسی او مردأکٚ دسَ بیگیفته، اونَ شفا بدَه و اوسه کوده بشه. ۵ بأزین رو بوکوده اوشأنَ بوگفته: «کویتأ شومأن، اگه شَبّاتٚ روزٚ رِه اونٚ زأی یا اونٚ گاب چاه دورون دکفه، بیرون نأوره؟» ۶ اوشأن هیچ جوابی نأشتیدی کی بدید.
۷ وختی عیسی بیده کی چوطویی او خانه مهمانأن او مجلسٚ بوجور بوجورأن خوشأنٚ رِه جا گیفتَن درید، اَ مٚثٚلَ اوشأنٚ رِه بأورده و بوگفته: ۸ «وختی اینفر شمرَ خو عروسی دعوت کونه، او مجلسٚ جور ننیشینید، چونکی ایمکأن دأره اینفر شیمی جأ پیله‌تر هو عروسی دعوت بوبوسته‌بی، ۹ بأزین صاب‌خانه شمرَ بگه: ‹شیمی جایَ او آقا‌یَ فدن›. هو وخته کی خجالتٚ اَمرأ وأ بیشی بیجیر بینیشینی. ۱۰ هر وخت ترَ ایتأ مهمانی مجلس دعوت کونیدی، بوشو مجلسٚ بیجیر بینیش، کی وختی صاب‌خانه اَیه، ترَ ببره مجلسٚ جور بینیشأنه. او وخت ایحترامی کی ترَ بوبوسته تومامٚ مهمانأن دینیدی، ۱۱ چونکی هر کی بخوأیه خورَه پیله‌دأنه نیشأن بده، خوار و ذلیل بِه و هر کی‌یم خورَه کوچیکَ کونه، پیله کس بِه.»
۱۲ بأزین عیسی او صاب‌خانه‌یَ بوگفته: «هر وخت کی خوأیی مهمان دعوت بوکونی، تی دوستأن و فک و فامیلأن و پولدارٚ آدمأنَ دعوت نوأ کودن، چونکی اوشأنم ترَ دعوت کونیدی و تی مهمانی گیفتن جبران به. ۱۳ اگه مهمانی دَئن دری، آدمأنی کی فقیر و معلول و شل و نابینا ایسیدی دعوت بوکون ۱۴ و خوشبخت بی، چونکی او آدمأن هیچی نأریدی کی ترَ فدید ولی او وختی کی دوروستکارأن قیامت روزٚ رِه زنده بیدی، تی خوروم کارأنٚ پاداشَ فیگیری.»
خودا دعوت و اَمی جواب
۱۵ ایتأ جٚه او کسأنی کی سفره سر نیشته‌بو، وختی عیسی گبأنَ بیشنأوسته، بوگفته: «خوش بحالٚ کسأنی کی خودا پادشایی ضیافتٚ دورون شرکت کونیدی.» ۱۶ عیسی او مردأکٚ جوابٚ رِه ایتأ داستان نقل بوکوده و بوگفته: «اینفر ایتأ پیله‌دأنه جشن بیگیفته و خیلی‌یأنَ دعوت بوکوده‌بو. ۱۷ شامٚ وخت بو کی خو نوکرَ اوسه کوده و مهمانأنٚ رِه پیغام ببرده کی: ‹هسأ بأیید، همه چی خوردنٚ رِه حاضره.› ۱۸ ولی هر کودام جٚه اوشأن عذر و بهانه بأوردید. ایتأ بوگفته: ‹زیمینی بیهم کی وأستی بشم اونَ بیدینم. می عذرَ قوبیل بوکونید.› ۱۹ دوّمی نفر بوگفته: ‹پنج‌تأ گاب بیهم کی وأستی بشم اوشأنَ ایمتحان بوکونم. می عذرَ قوبیل بوکونید.› ۲۰ سوّمی نفر بوگفته: ‹من تازه عروسی بوکودم. نتأنم بأیم.› ۲۱ او غولام اوشأنٚ پیغامَ خو اربابٚ رِه بأورده و اونٚ اربابَ غیظَ گیفته و خو نوکرَ دستور بدَه: ‹عجله اَمرأ بوشو کوچه پس کوچه‌یأنٚ دورونی، هر چی آدمٚ فقیر و شل و کور و معلول بیده‌یی، اوشأنَ دعوت بوکون.› ۲۲ بأزین کی نوکر او کارَ بوکوده، بوگفته: ‹ارباب، تی فرمانَ ایطاعت بوکودم ولی هنوزم اضافی جا دأریمی.› ۲۳ ارباب خو نوکرَ بوگفته: ‹هسأ بوشو جاده‌یأن و کوچه باغأنٚ دورون، هر کی‌یَ بیده‌یی اصرارٚ اَمرأ بأور تا می خانه پورَ به. ۲۴ وأ بدأنید کی هیچ کودامٚ اوشأنی کی دعوت بوکوده‌بوم اَ شامٚ مزه‌یَ نچشیدی.›»
عیسی مسیحٚ پیروی رِه بها فدن
۲۵ ایتأ عالمه مردومأن عیسایَ همراهی کودیدی و اونٚ دونبألسر شوئون دیبید، کی وأگردسته اوشأنَ بفرمأسته: ۲۶ «اگه کسی می ورجأ بأیه، تا خو پئر و مار، و خو زن و زأی، و خو خأخور و برأر، و خو جانٚ جأ دس نکشه، نتأنه می شاگرد ببه.#۱۴:۲۶ کسی کی مسیح شاگرد ایسه وأ حاضر ببه کی مسیح به خو خانواده ترجیح بده ولی هَطویم عیسی مسیح خیلی جایأن بوگفته کی وأ شیمی پئر و مار ایحترام بنید، موحبت بوکونید و ایطاعت بوکونید. (مثلاً متّی بابٚ ۱۵ آیه ۱ تا ۶). ۲۷ هر کی خو صلیبَ اونسَنه و می دونبأل نأیه، نتأنه مرَ پیروی بوکونه#۱۴:۲۷ اَ آیه دورون «صلیب اوسأدن» ایتأ ایستعاره ایسه و اونٚ معنی اَنه کی وأ حاضر بیبیم عیسی نام وأسی رنج و درد و نامهربانی‌یأنَ تحمل بوکونیم. . ۲۸ کسی کی خوأیه ایتأ ساختمانَ چأکونه، اوّل وأستی اونٚ مخارجٚ فیکرَ بوکونه، بیدینه تأنه او ساختمانٚ مخارجٚ جأ بر بأیه. ۲۹ اگه او ساختمانٚ پاکارَ بکنه و الباقی‌یَ نتأنه چأکونه، همه اونَ رخشنَ گیریدی. ۳۰ همه‌تأن گیدی: ‹اَ مردای ساختمانَ شروع بوکوده ولی نتأنسته اونَ تومامَ کونه.›
۳۱ «فیکر بوکونید کی ایتأ پادشا بشه ایتأ پادشیایٚ دیگرٚ اَمرأ جنگ بوکونه. وأستی جٚه اوّل بیدینه کی تأنه ایتأ لشکرٚ ده هیزار نفری اَمرأ ایتأ لشکرٚ بیست هیزار نفری‌یَ شکست بده. ۳۲ اگه دینه کی نتأنه او لشکرَ شکست بده، هنوز کی دوشمن دور ایسَه وأستی قاصدَ اوسه کونه کی صلح کودنٚ شرایطَ وأورسه. ۳۳ هَطویی اگه شومأن نخوأیید تومامٚ شیمی مال و منالٚ جأ دس بکشید، هوطویم نتأنیدی می شاگرد بیبید. ۳۴ نمک خُبه، ولی اگه خو مزه‌یَ جٚه دس بده، چوطویی دوواره شورَ به؟ ۳۵ او نمک زیمینٚ کود زِئنٚ رِه‌یم به درد نوخوره. وأستی اونَ فیشأدن. هر کی دوس دأره گوش بوکونه، بیشنأوه.»
Currently Selected:
لوقا ۱۴: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media
