Joannostir 17
17
Džeļ, 17.
1Pošļi da lava Iisusos hadija Peskīre jakha po boliben te phendža: Dād! javdža štunda, slavini Tīre Čhāves, te Tīro Čhāvo slavini Tut,
2Jake sir Tu dijan Leske moca pir sārengīrenge masa, sobi sārenge so Tu dijan Leske, dela Jov džīben sajek.
3Džīben sajek isi dava, medžinen Tut, jek lašņo Davles, te Tutir bičades Iisusos Hristos.
4Me Tut slavindžom pe phu, te kērdžom kēriben, savo Tu mange pačandijan kērav.
5Te kana slavini Man Tu, Dād, ke Tu Kokoro do laskasa, saji Mange isis ke Tu angilo svetosko javiben.
6Me Tīro lav kērdžom džindlo mānušenge, sajen Tu dijan Mange svetostir; jone isis Tīre, te Tu dijan len Mange, te jone Tīro lav dorakhle.
7Kana jone haļīne, so sāro, so Tu dijan Mange, isi Tutir.
8Hai lava, saje Tu dijan Mange, Me pšedijom lenge: te jone dolīne, te halīne lašņes. so Me vigijom Tutir, te pačandīne, so Tu bičadžan Man.
9Me vaš lenge mangava: na vaš sāro svetos magava, ne vaš dolenge, sajen Tu dija Mange, vašo dova so jone Tīre.
10Te sāro Mīro Tīro, te Tīro Mīro; te Me proslavindžoman an lenge.
11Me uže naisom ano svetos, ne jone ano svetos, Me džava ke Tu. Svencono Dād! uzrikir len an Tīro lav, dolen, sajen Tu Mange dijan, sobi jone mejān jek, sir Me.
12Kedi Me isomas lensa ano svetos, Me len uzrikirdžom an Tīro lav; dolen, sajen Tu dijan Mange, Me rakšom, te nikon lendir nazgiņandija, sir feņu do sgiņumako čhāvo, mepherdžonpen čhinibena (Davidoskiri, gili 108, 17).
13Kana džava ke Tu, te dava rakirava ano svetos, sobi jone Mīro raduma rikiren phečkirdo an penge.
14Me pšedijom lenge Tīro lav; te svetos len naiedikša, vašo dova so jone nāni svetostir, jake sir Me naisom svetostir.
15Namanga, sobi Tu meles len svetostir, ne sobi merakhes len hindipnastir.
16Jone nāni svetostir, sir Me naisom svetostir.
17Švenčini len Tīre lašņumasa; lav Tīro isi lašņuma.
18Sir Tu bičadžan Man ano svetos, jake Me bičandžom len ano svetos.
19Te vaš lenge Me švenčinava Man, sobi jone mejān švenčume lašņumasa.
20Na vaš lenge feņu mangava, ne nin vaš pačaibnangīrenge an Mange pe lengo lav:
21Mejān sāre jek: sir Tu, Dād, an Mange, te Me an Tuke, jake jone mejān an Menge jek: mepačal svetos, so Tu Man bičadžan.
22Te slava, saji Tu dijan Mange. Me dijom lenge: mejān jek sir Me isam jek.
23Me an lenge, te Tu an Mange; mejān kērde sāre an jek, te medžinel svetos, so Tu bičadžan Man te miļidžan len, sir Man miļidžan.
24Dād! sajen Tu Man dijan, kamava, sobi doi, kai Me, nin jone mejān Mansa, medikhen slava Mīri, saji Tu dijan Mange, vašodova so Man miļidžan angil svetosko kēriben.
25Čačuno Dād! svetos Tut nadodžindža; ne Me dodžindžom Tut, te dala dodžindle — so Tu Man bičadžan.
26Te Me kērdžom lenge lav Tīro džindlo te kērava džindlo, te do miluma, sajesa Tu miļidžan Man, an lenge jāla, te Me an lenge.
Currently Selected:
Joannostir 17: LET1933
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© British and Foreign Bible Society 1933, 2016
