Матфей 26

Пасха алдында

(Мк. 14:1-2; Лк. 22:1-2; Ин. 11:45-53)

1Иисус бу сӧстӧрди ончозын айдып божойло, ӱренчиктерине айтты:

2– Эки кӱннеҥ Пасха деп, билеригер. Кижи Уулы кере тартыларга берилер.

3Ол тушта улу абыстар, бичикчилер ле калыктыҥ јаандары Каиафа деп улу абыстыҥ кӱрентигине јуулыжып келдилер. 4Иисусты меке-сӱмеле тудуп, ӧлтӱрер болуп јӧптӧжӧлӧ, 5айттылар:

– Калык тӱймебезин деп, байрамда ла тутпайлыктар.

Иисус Вифанияда

(Мк. 14:3-9; Лк. 7:36-50; Ин. 12:1-8)

6Иисус Вифанияда капкаш балулу Симон-эште болордо, 7Ого ак балкаштаҥ эдилген јыракы тудунган бир ӱй кижи базып келди. Јыракыда баалу-чуулу, јараш јытту май болгон. Ол Иисус кыйын отурган тужында майды Оныҥ бажына урды.

8Ӱренчиктер мыны кӧрӧлӧ, чугулданып айттылар:

– Мыны не анайып калас кородор? 9Бу майды јаан баага садып ийип, тӱреҥилерге ӱлеп бергедий эди.

10Је Иисус билеле, айтты:

– Бу ӱй кижини не тӱймедип туругар? Ол Меге јакшы керек этти. 11Тӱреҥилер слерле кожо јаантайын болор, Мен дезе слерле кожо јаантайын болбозым. 12Ол бу майды эди-каныма уруп, мӧҥкӱмди кӧдӱрерин белетеди. 13Чынын айдадым слерге: бу Сӱӱнчилӱ Јар бӱткӱл телекейде, кайда ла јарлалза, оны эске алгылап, оныҥ эткенин айдыжар.

Иуда ла улу абыстар

(Мк. 14:10-11; Лк. 22:3-6)

14Ол тушта он экӱниҥ бирӱзи, Иуда Искариот дейтени, улу абыстарга барып, 15айтты.

– Слерге Иисусты садып ийзем, меге нени береригер?

Олор ого одус мӧҥӱн акча берерис дешти. 16Оноҥ ло бери ол Иисусты садып ийетен эптӱ учурал бедиреп јӱрди.

Пасханыҥ ажын јигени

(Мк. 14:12-21; Лк. 22:7-14, 21-23; Ин. 13:21-30)

17Ачытпаган калаш јийтен байрамныҥ баштапкы кӱнинде ӱренчиктер Иисуска базып келеле, сурадылар:

– Сеге пасханыҥ ажын кайда белетезин деп туруҥ?

18Ол айтты:

– Каладагы мындый кижиге барып, айдыгар: «Ӱредӱчи: „Ӧйим јууктап келди, Пасханы ӱренчиктеримле кожо сенде эдерим“ – деди».

19Ӱренчиктер Оныҥ јакарганыла эдип, пасханы белетеп койдылар.

20Эҥир кирерде, Ол он эки ӱренчигиле кожо кыйын отурды. 21Олор ажанып отурган тужында айтты:

– Чынын айдадым слерге: бирӱгер Мени садып ийер.

22Ӱренчиктер сӱрекей кунугып, кажызы ла сурай берди:

– Мен болорым ба, Кайракан?

23Је Иисус олорго айтты:

– Мениле кожо колын тепшиге сукканы, Мени садып ийер. 24Андый да болзо, Кижи Уулы Ол керегинде бичилгениле барып јат. Је Кижи Уулын садып јатканга ачу-корон! Ол кижиге ак-јарыкка чыкпаган болзо, торт болор эди.

25Айдарда, Оны садып јаткан Иуда база сурады:

– Мен болорым ба, Равви?

– Оны сен айттыҥ – деп, Иисус каруу јандырды.

Кайраканныҥ ажын јиири

(Мк. 14:22-26; Лк. 22:15-20; 1 Кор. 11:23-25)

26Олор ажанып отурарда, Иисус калаш алды, алкайла сындырды, ӱренчиктерине ӱлеп, айтты:

– Алыгар, јигер: бу Мениҥ эди-каным.

27Айакты алып, алкыш јетиреле, олорго берип, айтты:

– Мынаҥ ончогор ичигер: 28бу Мениҥ јаҥы кереес каным. Кинчектери ташталзын деп, ол кӧп улус учун тӧгӱлип јат. 29Айдып турум слерге: Адамныҥ Каандыгында слерле кожо јаҥы јиилектеҥ ичер кӱнге јетире бу виноград јиилегинеҥ мынаҥ ары ичпезим.

30Сарындап, кожоҥдойло, Елеон кырга бардылар.

Ӱренчиктердиҥ јана тӱжерин озолодо айтканы

(Мк. 14:27-31; Лк. 22:31-34; Ин. 13:36-38)

31Ол тушта Иисус ӱренчиктерине айтты:

– Бу тӱнде ончогор Мени таштап барарыгар. Бичилген јок беди: «Кӱдӱчини ӧлтӱрзем, ӱӱрдиҥ койлоры тозо берер». 32Тирилгенимниҥ кийнинде дезе Галилейге слердеҥ озо барарым.

33Петр Ого айтты:

– Сени ончозы да таштаза, мен качан да таштабазым!

34– Чынын айдадым сеге: бу тӱнде пӧтӱк эткелекте, Менеҥ ӱч катап јана тӱжериҥ – деп, Иисус ого айтты.

35– Сениле кожо ӧлӧргӧ дӧ келишсе, Сенеҥ јана тӱшпезим! – деп, Петр Ого каруу јандырды.

Ӱренчиктер ончолоры анайып ла айдып турдылар.

Иисус Гефсиманияда

(Мк. 14:32-42; Лк. 22:39-46)

36Мыныҥ кийнинде Иисус ӱренчиктериле кожо Гефсимания деп јерге келип, олорго айтты:

– Оноор барып мӱргигенчем, мында отурыгар.

37Петрды ла Зеведейдиҥ эки уулын алганча барып, ачуга алдырып, карыга берди.

38– Ӧзӧк-тыныма ӧлӱмниҥ ачузы тӱшти – деп, олорго айтты. – Мында болуп, Мениле кожо ойгу болыгар.

39Эмеш кедери барып, јерге кӧҥкӧрӧ тӱжӱп, мӱргий берди:

– Адам! Бу кыйын-шыра Менеҥ јастыккадый болзо, јастыксын. Андый да болзо, Мениҥ кӱӱнимле болбозын, је Сенийиле болгой.

40Ӱренчиктерге келип, олордыҥ уйуктап јаткандарын кӧрди.

– Бир де саат Мениле кожо ойгу болуп албадыгар ба? – деп, Петрга айтты. – 41Ойгу болыгар, ченелтеге тӱшпеске мӱргигер: тын сергек, эт-канда дезе, чине јок.

42База, экинчи катап барып, мӱргиди:

– Адам, бу кыйын-шыраны јастыктырбай, Мени ого чыдашсын дезеҥ, Сениҥ табыҥ болгой.

43Келип, олордыҥ база ла уйуктап јаткандарын кӧрди: олордыҥ кӧстӧри јумулып турды. 44Олорго тийбей, ойто барды, ӱчинчи катап ол ло сӧстӧрин айдып, мӱргиди.

45Оноҥ ӱренчиктерге келип, айтты:

– Эмдиге уйуктап амыраганчаар ба? Бат, ӧй јууктап, Кижи Уулы кинчектӱлердиҥ колына берилип јадыры. 46Туругар, баралы! Бат, Мени садып јатканы јууктап келди.

Иисусты каруулга алганы

(Мк. 14:43-50; Лк. 22:47-53; Ин. 18:3-12)

47Ол мынайда айдып турганча, он экӱниҥ бирӱзи Иуда келди. Оныла кожо улу абыстардаҥ ла калыктыҥ јаандарынаҥ кылышту ла шыйдамду кӧп улус болгон. 48Иисусты садып јатканы олорго темдек айдып берди:

– Окшогон кижим, Ол болор, Оны тудыгар.

49Бу тарый Иисуска базып келип,

– Эзен, Равви! – дейле, Оны окшоды.

50Иисус дезе ого айтты:

– Најы, сен бого болуп келдиҥ бе?

Айдарда, базып келип, Иисусты тудуп, каруулга алдылар.

51Је бат, Иисусла кожо јӱргендердиҥ бирӱзи кылыжын суура тартала, улу абыстыҥ кулына јаҥып, оныҥ кулагын кезе чапты. 52Айдарда, Иисус ого айтты:

– Кылыжыҥды кайра сук. Кылыш тутканы, кылыштаҥ ок ӧлӧр. 53Ол эмезе Мени Адамнаҥ сурап албас, Ол уккан бойынча Меге он эки тӱменнеҥ артык ангелдерин ийбес деп сананып туруҥ ба? 54Је ол тушта мындый болотон деп, Агару Бичикте айдылганы канайып бӱдер?

55Бу тушта Иисус улуска айтты:

– Тонокчыны тудайын дегендий, Мени тудуп аларга, кылышту ла шыйдамду келдигер. Кӱнӱҥ сайын байзыҥда отурып ӱреттим, Мени тутпадыгар. 56Јарлыкчылардыҥ бичигени бӱтсин деп, ончозы мынайда болгоны бу.

Айдарда, ӱренчиктер ончозы Оны таштап, кача бердилер.

Иисус оток-кӱрее алдында

(Мк. 14:53-65; Лк. 22:54-55, 63-71; Ин. 18:13-14, 19-24)

57Иисусты каруулга алган улус дезе Оны Каиафа деп улу абыска апардылар. Анда бичикчилер ле јаандар јуулышкан. 58Петр дезе Иисусты ээчиде ыраагыла барып јаткан. Улу абыстыҥ кӱрентигине једеле, ичине кирди. Бу ончозы неле божоорын кӧрӧргӧ, јалчыларла кожо отурып алды. 59Улу абыстар ла оток-кӱреениҥ ончо улузы Иисусты ӧлӱмге берип ийерге, Ого удура тӧгӱн кере бедиредилер; 60тӧгӱн керечилер кӧп керелеген де болзо, је келишкедийин таппай турдылар. Арт-учында экӱзи келип, 61айттылар:

– Бу кижи Кудайдыҥ байзыҥын јемиреле, ӱч кӱнге тудуп койорым – деген.

62Улу абыс ӧрӧ туруп, Ого айтты:

– Не бир де карууҥды айтпай туруҥ? Олор Сеге удура не деп керелейт?

63Иисус дезе унчукпай турды. Айдарда, улу абыс Ого айтты:

– Тирӱ Кудайга болуп эреп-јайнап сурап турум, айт биске, Кудайдыҥ Уулы Христос Сен бе?

64Иисус:

– Оны сен айттыҥ – деди. – Андый да болзо, айдып турум слерге: эмдидеҥ ала Кижи Уулы кӱчтӱ Кудайдыҥ оҥ јанында отурганын ла теҥериниҥ булудыла келип јатканын кӧрӧригер.

65Айдарда, улу абыс бойыныҥ кийимин јырта тартып, айтты:

– Ол Кудайды јамандап јат! Биске база керечи не керек? Бат, Оныҥ Кудайды јамандап айтканын эмди уктыгар! 66Слер не деп сананып туругар?

Олор дезе:

– Ол бурулу, ӧлӧр учурлу – дедилер.

67Оныҥ јӱзине тӱкӱрип, јаагына тажыдылар, ӧскӧлӧри дезе Оны согуп, 68айдып турдылар:

– Јарлыктап, биске айт, Христос, Сени кем сокты?

Петрдыҥ јана тӱшкени

(Мк. 14:66-72; Лк. 22:56-62; Ин. 18:15-18, 25-27)

69Петр дезе тышкары кӱрентикте отурган. Бир јалчы ӱй кижи ого базып келеле, айтты:

– Сен де Иисусла, Галилей јериниҥ кижизиле, кожо јӱргеҥ.

70Је ол ончо улустыҥ алдында јана тӱжӱп,

– Нени айдып туруҥ болбогой, билбезим – деди.

71Каалгадаҥ чыгып јадарда, оны база бир јалчы ӱй кижи кӧрӧлӧ, анда турган улуска айтты:

– Бу кижи Назорей Иисусла база кожо јӱрген.

72Ол ойто ло јана тӱжӱп, бу кижини билбезим деп чертенди.

73Саат болбой анда турган улус базып келеле, Петрга айттылар:

– Сен де олордыҥ бирӱзи болгоныҥ чын: сен эрмегиҥнеҥ танылу.

74Айдарда, ол, бу кижигерди билбезим деп, Кудайды адап, чертене берди. Бу тарый пӧтӱк этти. 75«Пӧтӱк эткелекте, Менеҥ ӱч катап јана тӱжериҥ» – деп, Иисустыҥ айткан сӧзин Петр эске алды. Чыгып барала, ӧксӧп ыйлады.

Currently Selected:

Матфей 26: AltNTBC

Highlight

Copy