Lukas 10
10
De 70 Jinja woaren toom Deenst utjeschekjt
1Oba no disem bestemd de Har uk 70 [72] aundre un schekjt an to twee ver sienem Aunjesecht häa no jiedre Staut un jiedrem Uat, wuahan hee selfst komen wull. 2Oba hee säd to an: De Arnt es zwoa groot, oba de Oabeida sent weinich. Aulsoo bedd däm Har äwa de Arnt, daut hee Oabeida utschekjt en siene Arnt. 3Got han! Kjikjt, ekj schekj junt aus Lama enne Medd von Wilw. 4Droacht nich eene Jelttausch, nich eene Tausch, noch Schoo, un jreest kjeenem oppem Wajch. 5Oba wuaemma jie em Hus nenkomen, sajcht ieescht: Fräd disem Hus! 6Un wan doa een Frädenssän es, soo woat jun Fräd opp am ruen; oba wan nich, soo woat dee no junt trigjkomen. 7Oba blieft en däm Hus, un ät un drinkjt, waut see ha; dan de Oabeida es sien Loon wieet. Got nich ut eenem Hus en een aundret. 8Un wan jie en eene Staut nenkomen, un see nämen junt opp, doa ät, waut junt väajelajcht woat, 9un heelt de Kranke en äa (de Staut) un sajcht to an: Daut Rikj Gottes es dicht no junt jekomen. 10Oba wan jie en eene Staut komen un see junt nich oppnämen, doa got rut opp äare Gaussen un sajcht: 11Uk däm Stoff, dee ons von june Staut aune Feet aunhenjt, schedda wie jäajen junt auf; doch dit weet, dautet Rikj Gottes dichtbie jekomen es. 12Ekj saj junt, dautet Sodom aun janem Dach leichta gonen woat aus jane Staut.
Weeroop äwa gottloose Städa
13Wee die, Chorazin! Wee die, Betsaida! Dan wan en Tierus un Sidon de Macht (Wunda) Woakjen passieet wieren, dee unja junt passieet sent, aul lang trigj hauden see, en Sak un Ausch settent, Busse jedonen. 14Doch fa Tierus un Sidon woatet leichta sennen em Jerecht aus junt. 15Un du, Kapernaum, dee du best bat em Himmel jehowen worden, bate (enne) Hal woascht du rauf jestat (jeschmäten) woaren.
16Wäa junt hieet, hieet mie; un wäa junt veacht (haust), veacht mie; oba wäa mie veacht, veacht däm, dee mie jeschekjt haft.
De 70 Jinja kjeemen trigj – Jesus loft un preist sien Voda em Himmel
17Oba dee 70 [72] kjeemen met Freid trigj un säden: Har, uk de Dämonen sent ons unjadon en dienen Nomen. 18Oba hee säd to an: Ekj sach dän Soton aus eenen Blitz vom Himmel faulen. 19Kjikjt, ekj jäw junt de Vollmacht, opp Schlangen un Skorpionen to klunjen, un de gaunze Macht äwa de Find, un nuscht woat junt beschädjen. 20Doch doaräwa freit junt nich, daut junt de Jeista unjadon sent; oba freit junt, daut june Nomes en de Himmel enjeschräwen sent.
21En de selwsje Stund jubeld Jesus em [Heiljen] Jeist un säd: Ekj low die, Voda, Har äwa de Himmel un de Ieed, wiels du dit fa Weise un Kluake veborjen hast, un hast dit Onmindje (Onjelieede) jeopenboat. Jo, Voda, dan soo wia daut wooljefaulen ver die. 22Aules es mie äwajäft von mienem Voda; un kjeena erkjant, wäa de Sän es, aus blooss de Voda; un wäa de Voda es, aus blooss de Sän, un wäm de Sän am openboaren well.
23Un hee dreid sikj no de Jinja heemlich un säd: Seelich de Uagen, dee doa seenen, waut jie seenen. 24Dan ekj saj junt, väl Profeeten un Kjennichs wullen seenen, waut jie seenen, un ha daut nich jeseenen, un hieren, waut jie hieren, un ha daut nich jehieet.
De metliedenda Samarita
25Un kjikj; een Schreftjelieeda stunt opp un vesocht am un säd: Meista, waut mott ekj jedonen ha, om eewjet Läwen to oawen? 26Oba hee säd to am: Waut steit em Jesaz jeschräwen? Waut läst du? 27Oba hee auntwuad un säd: «Du saust däm Har, dienen Gott, leef ha met dienem gaunzem Hoat un met diene gaunze Seel un met diene gaunze Krauft un met dienem gaunzem Senn (Denkjen), un dienen Näakjsten aus die selfst». 28Oba hee säd to am: Du hast rechtich jeauntwuat; doo daut, un du woascht läwen. 29Oba hee wull sikj rajchtfoadjen, un hee säd to Jesus: Un wäa es mien Näakjsta?
30Jesus neem daut Wuat un säd: Een Maun jinkj rauf von Jerusalem no Jericho un foll de Reibasch enne Henj, dee am uttrocken un am schluagen un jinjen wajch un leeten am haulfdoot ligjen. 31Oba ut toofaul jinkj een Priesta rauf opp janem Wajch; un aus hee am sach, jinkj hee aune aundre Sied vebie. 32Oba krakjt soo uk een Levit, de aun däm Uat (Städ) kjeem un am sach, un jinkj aune aundre Sied vebie. 33Oba een Samarita, dee oppe Reis wia, kjeem no am han; un aus hee am sach, haud hee Erboarmen; 34un hee jinkj no am un vebunk siene Wunden un goot Eelj un Wien doanopp, läd am opp sien ieejnet Tia un brocht am en een Gausthus, un sorjd fa am. 35Un aum aundren Morjen [aus hee wajchjinkj] naum hee 2 Dinoa rut un jeef dee däm Wieet un säd [to am]: Sorj fa am; un waut emma du noch brucken woascht, woa ekj die trigj jäwen, wan ekj trigjkom. 36Wäa von dise dree, denkjst du, wia de Näakjsta jewast von däm, dee unja de Reibasch jefollen wia? 37Oba hee säd: Dee sikj erboarmd äwa am. Oba Jesus säd to am: Go han un doo du daut selwje.
Jesus bie Marta un Maria
38Oba daut passieed, aus see wieda jinjen, kjeem hee en een Darp nenn; oba eene Fru, met Nomen Marta, neem am en äa Hus opp. 39Un dise haud eene Sesta, jenant Maria, dee, sad sikj dol toom Harn siene Feet un horcht siene Räd too. 40Oba Marta wia sea beschafticht met väl Deenen; oba see kjeem un säd: Har, kjemmat die daut nich, daut miene Sesta mie auleen jeloten haft om to deenen? Saj ar doch, daut see mie halpt. 41Oba de Har auntwuad un säd to ar: Marta, Marta! Du best besorcht un beorruicht om väle Dinj; 42oba eent es needich, Maria haft daut goode Deel jewält, daut nich von ar jenomen woat.
Currently Selected:
Lukas 10: PBJHF
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© SW-Radio e.V.
