Maitiú 15
15
Caibidil XV
Cáineann Críost na Scríobhaidhthe. Leigheasann sé inghean na mná as Canán, agus mórán eile: cothuigheann sé ceithre mhíle le seacht n-aráin.
1Annsin tháinic Scríobhaidhthe agus Fairisínigh#Marc. 7, 1. as Ierusalem chuige, ag rádh:
2Cad chuige a mbriseann#Marc. 7, 5. do dheisciobail seanghnás na sinnsear? Óir ní nigheann siad a lámha, ag ithe aráin dóibh.
3Agus dubhairt seisean leo, gá bhfreagairt: Cad chuige fosta a mbriseann sibh-se aithne Dé ar son bhur seanghnáis? Óir dubhairt Dia:
4“Onóruigh d’athair agus do mháthair,”#Ecs. 20, 12; Deut. 5, 16; Eph. 6, 2. agus: “An té a mhallóchas athair nó mháthair, cuirtear chun báis é.”#Ecs. 21, 17; Leibh. 20, 9; Sean-fh. 20, 20.
5Acht deir sibh-se: Cibé déarfas le n-a athair nó le n-a mháthair: Gach tabhartas#15, 5 Tabhartas. Is é sin le rádh, an ofráil a dhéanfas mise le Dhia, béidh sé i n-ionad an ruda a ba chóir damh a chaitheamh ort-sa. Do réir teagasc na bhFairisíneach, dá dtugadh duine do’n teampall agus do na sagairt an rud a bhí le n-a athair agus a mháthair a chongbháil, bhéadh sé saor ó dhualgas ar bith cuidiughadh le n-a thuismightheoirí as sin amach. Teagasc é sin a théigheadh i dtairbhe do na Fairisínigh a bhíodh ina sagairt. Daorann Críost an teagasc sin, óir bhí sé i n-aghaidh dlighe Dé agus i n-aghaidh na nádúra. a thig uaim-se, rachaidh sé i dtairbhe duit-se.
6Agus ní thabharfaidh sé onóir dá athair ná dá mháthair: agus rinne sibh neimhnídh d’aithne Dé ar son bhur seanghnáis.
7A bhréagchráibhtheacha, is maith a thairngir Isaias oraibh, nuair a dubhairt:#Isaias 29, 13; Marc. 7, 6.
8Bheir an pobal seo onóir damh le n-a mbeola; acht is fada uaim a gcroidhe.
9Is i n-aiscidh a bheir siad adhradh damh, ag múineadh teagaisc agus aitheanta daoine#15, 9 Aitheanta daoine. Is iad na h-aitheanta daoine atá i gceist, an teagasc a bhíos i n-aghaidh dlighe Dé, mar dhiúltadh cabhartha do thuismightheoirí ar an leithscéal gur tugadh tabhartas do Dhia, agus teagasc a bhíos amaideach agus gan tairbhe, mar an teagasc fá nigheacháin, gan suim a chur i nglainecht an chroidhe. Na riaghlacha a rinne ah Eaglais fá throscadh agus fá fhéilte, &c., ní fhuil siad i n-aghaidh acht do réir bhriathar Dé agus do réir na fíor-chráibhtheachta. Ní teagasc ná aitheanta daoine iad sin óir ní ughdarás daoine atá leo, acht an t-ughdarás a thug Críost do’n Eaglais, san chruth go bhfuil orainn éisteacht le tréadaidhthe na h-Eaglaise mar d’éistfeadh sinn le Críost é féin. (Mait. 18, 17; Lúc. 10, 16.).
10Agus ar ghairm na sluagh chuige dó, dubhairt sé leo: Éistigidh agus tuigigidh.
11Ní h-é an nídh a théid isteach san bhéal#15, 11 Ní h-é an nídh a théid isteach san bhéal, &c. Ní thig le neamhghlaine ar bith san bhiadh, ná le salachar ar bith ar na lámha le linn a bheith ag caitheamh bídh, an t-anam a shalughadh. Ní thig le rud ar bith sin a dhéanamh acht peacadh, nó easumhlacht an chroidhe do aitheanta agus do thoil Dé. Nuair a d’ith Adhamh ubhall na h-aithne, níorbh é an t-ubhall a d’ith sé a shaluigh é, acht a easumhlacht do dhlighe Dé. B’amhlaidh sin do’n lúdach faoi’n tSean Reacht a d’itheadh muicfheoil, nó do’n Chríostaidhe le linn ha n-Abstal a d’ithead fuil, agus is amhlaidh sin do Chríostaidhe ar bith a bhriseas an troscadh a d’órduigh an Eaglais. I ngach cás acu sin, ní h-é an biadh a théid isteach san bhéal a thruailleochadh an t-anam, acht easumhlacht an chroidhe i mbriseadh aitheanta Dé, nó aitheanta na ndaoine a dtug Dia ughdarás dóibh. a shaluigheas an duine, acht an nídh a thig amach as an bhéal, is é sin a shaluigheas an duine.
12Annsin tháinic a dheisciobail chuige agus dubhairt leis: An bhfuil a fhios agat gur ghlac na Fairisínigh scainneal nuair a chuala siad an briathar sin?
13Acht d’fhreagair seisean, agus dubhairt:#Eoin 15, 2. Gach plannta nár chuir m’Athair neamhdha, réabfar as a fhréamhacha é.
14Ná bacaigidh leo sin: is daill agus treoruidhthe dall iad;#Lúc. 6, 39. agus má bhíonn dall ag treorughadh daill, tuitfidh siad araon isteach i bpoll.
15Agus dubhairt Peadar leis, ghá fhreagairt: Mínigh dúinn an fáithscéal sin agat.#Marc. 7, 17.
16Acht dubhairt seisean: An bhfuil sibh-se fosta gan tuigsin go fóill?
17Nach dtuigeann sibh gur san ghoile a théid gach nídh dá dtéid isteach san bhéal, agus go gcaithtear amach san chamra é?
18Acht na neithe a ghluaiseas ó’n bhéal, is ó’n chroidhe a thig siad, agus saluigheann siad-san an duine.
19Óir is ó’n chroidhe a thig droch-smaointe, dúnmharbhadh, adhaltranas, drúis, gadaidheacht, fiadhnaise bhréige, diamhasla;
20Is iad sin na neithe a shaluigheas an duine. Acht biadh a chaitheamh gan a lámha a nighe, ní shaluigheann sé an duine.
21Agus ar imtheacht as sin do Íosa, chuaidh sé isteach go críocha na Tiora agus na Sídoine.#Marc. 7, 24.
22Agus féach, tháinic bean as Canán amach as na críocha sin, ag glaodhach, agus ag rádh leis: Déan trócaire orm, a Thighearna, a Mhic Dháibhidh: tá mo inghean dá crádhadh go mór ag deamhan.
23Acht aon fhreagair ní thug sé uirthí. Agus tháinic a dheisciobail chun tosaigh gur ghuidh siad é, ag rádh: Cuir ar shiubhal í, óir tá sí ag scairtigh i n-ár ndiaidh.
24Acht d’fhreagair seisean, agus dubhairt: Níor cuireadh mise acht amháin chuig caoirigh; seachráin thighe Israéil.#Eoin 10, 3.
25Acht tháinic sise agus shléacht sí dó, ag rádh: A Thighearna, cuidigh liom.
26D’fhreagair seisean, agus dubhairt: Ní cóir breith ar arán na cloinne agus a chaitheamh chuig na madaidh.
27Agus dubhairt sise: Is fíor duit, a Thighearna; óir itheann fiú na coileáin na grabhrógaí a thuiteas ó thábla a gcuid máighistrí.
28Annsin dubhairt Íosa léi, ghá freagairt: A bhean, is mór do chreidheamh: déantar duit mar is toil leat. Agus bhí a h-inghean slán ó’n uair sin.
29Agus nuair a d’imthigh Íosa as sin, tháinic sé i n-aice le muir na Gailile, agus ar dhul suas ar an tsliabh dó, shuidh sé annsin.
30Agus tháinic sluaighte móra chuige, ag a raibh balbháin, daill, daoine bacacha, daoine ciothramhacha, agus cuid mhór eile: agus chaith siad síos ag a chosa iad, agus leigheas sé iad.
31Ionnas go raibh iongantas ar na sluaighte, nuair a chonnaic siad#Isaias 35, 5. na balbháin ag labhairt, na bacaigh ag siubhal, agus a n-amharc ag na daill; agus thug siad glóir do Dhia Israéil.
32Agus ar ghairm a dheisciobal chuige do Íosa, dubhairt sé: Tá truaighe agam do’n tsluagh,#Marc. 8, 1. óir d’fhan siad anois trí lá i mo chuideachta, agus ní fhuil rud ar bith le h-ithe acu; agus ní h-áil liom iad a chur ar shiubhal ina dtroscadh, ar eagla go dtéigheadh siad ar laige ar an bhealach.
33Agus deir na deisciobail leis: Cá h-as a bhfuighimís a oiread arán san fhásach, mar sin, agus a shásóchadh a leithéid de shluagh?
34Agus dubhairt Íosa leo: Cá mhéad arán agaibh? Agus dubhairt siad-san: Seacht gcinn, agus beagán de mhin-éisc.
35Agus d’órduigh sé do’n tsluagh suidhe síos ar an talamh.
36Agus ag glacadh na seacht n-arán agus na n-iasc dó, d’altuigh sé, bhris, agus thug dá dheisciobail; agus thug na deisciobail do na daoine.
37Agus d’ith siad uilig, agus bhí a sáith acu. Agus de na conamair a bhí i bhfuighleach, thóg siad lán sheacht gcliabh.
38Agus bhí siad sin a d’ith i líon a gceithre míle fear, taobh amuigh de pháistí agus mná.
39Agus nuair a chuir sé ar shiubhal an sluagh, chuaidh sé san bhád, agus tháinic sé go críocha Mhagedain.
Currently Selected:
Maitiú 15: ASN1943
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
rights held by the Bible Society in Northern Ireland
Maitiú 15
15
Caibidil XV
Cáineann Críost na Scríobhaidhthe. Leigheasann sé inghean na mná as Canán, agus mórán eile: cothuigheann sé ceithre mhíle le seacht n-aráin.
1Annsin tháinic Scríobhaidhthe agus Fairisínigh#Marc. 7, 1. as Ierusalem chuige, ag rádh:
2Cad chuige a mbriseann#Marc. 7, 5. do dheisciobail seanghnás na sinnsear? Óir ní nigheann siad a lámha, ag ithe aráin dóibh.
3Agus dubhairt seisean leo, gá bhfreagairt: Cad chuige fosta a mbriseann sibh-se aithne Dé ar son bhur seanghnáis? Óir dubhairt Dia:
4“Onóruigh d’athair agus do mháthair,”#Ecs. 20, 12; Deut. 5, 16; Eph. 6, 2. agus: “An té a mhallóchas athair nó mháthair, cuirtear chun báis é.”#Ecs. 21, 17; Leibh. 20, 9; Sean-fh. 20, 20.
5Acht deir sibh-se: Cibé déarfas le n-a athair nó le n-a mháthair: Gach tabhartas#15, 5 Tabhartas. Is é sin le rádh, an ofráil a dhéanfas mise le Dhia, béidh sé i n-ionad an ruda a ba chóir damh a chaitheamh ort-sa. Do réir teagasc na bhFairisíneach, dá dtugadh duine do’n teampall agus do na sagairt an rud a bhí le n-a athair agus a mháthair a chongbháil, bhéadh sé saor ó dhualgas ar bith cuidiughadh le n-a thuismightheoirí as sin amach. Teagasc é sin a théigheadh i dtairbhe do na Fairisínigh a bhíodh ina sagairt. Daorann Críost an teagasc sin, óir bhí sé i n-aghaidh dlighe Dé agus i n-aghaidh na nádúra. a thig uaim-se, rachaidh sé i dtairbhe duit-se.
6Agus ní thabharfaidh sé onóir dá athair ná dá mháthair: agus rinne sibh neimhnídh d’aithne Dé ar son bhur seanghnáis.
7A bhréagchráibhtheacha, is maith a thairngir Isaias oraibh, nuair a dubhairt:#Isaias 29, 13; Marc. 7, 6.
8Bheir an pobal seo onóir damh le n-a mbeola; acht is fada uaim a gcroidhe.
9Is i n-aiscidh a bheir siad adhradh damh, ag múineadh teagaisc agus aitheanta daoine#15, 9 Aitheanta daoine. Is iad na h-aitheanta daoine atá i gceist, an teagasc a bhíos i n-aghaidh dlighe Dé, mar dhiúltadh cabhartha do thuismightheoirí ar an leithscéal gur tugadh tabhartas do Dhia, agus teagasc a bhíos amaideach agus gan tairbhe, mar an teagasc fá nigheacháin, gan suim a chur i nglainecht an chroidhe. Na riaghlacha a rinne ah Eaglais fá throscadh agus fá fhéilte, &c., ní fhuil siad i n-aghaidh acht do réir bhriathar Dé agus do réir na fíor-chráibhtheachta. Ní teagasc ná aitheanta daoine iad sin óir ní ughdarás daoine atá leo, acht an t-ughdarás a thug Críost do’n Eaglais, san chruth go bhfuil orainn éisteacht le tréadaidhthe na h-Eaglaise mar d’éistfeadh sinn le Críost é féin. (Mait. 18, 17; Lúc. 10, 16.).
10Agus ar ghairm na sluagh chuige dó, dubhairt sé leo: Éistigidh agus tuigigidh.
11Ní h-é an nídh a théid isteach san bhéal#15, 11 Ní h-é an nídh a théid isteach san bhéal, &c. Ní thig le neamhghlaine ar bith san bhiadh, ná le salachar ar bith ar na lámha le linn a bheith ag caitheamh bídh, an t-anam a shalughadh. Ní thig le rud ar bith sin a dhéanamh acht peacadh, nó easumhlacht an chroidhe do aitheanta agus do thoil Dé. Nuair a d’ith Adhamh ubhall na h-aithne, níorbh é an t-ubhall a d’ith sé a shaluigh é, acht a easumhlacht do dhlighe Dé. B’amhlaidh sin do’n lúdach faoi’n tSean Reacht a d’itheadh muicfheoil, nó do’n Chríostaidhe le linn ha n-Abstal a d’ithead fuil, agus is amhlaidh sin do Chríostaidhe ar bith a bhriseas an troscadh a d’órduigh an Eaglais. I ngach cás acu sin, ní h-é an biadh a théid isteach san bhéal a thruailleochadh an t-anam, acht easumhlacht an chroidhe i mbriseadh aitheanta Dé, nó aitheanta na ndaoine a dtug Dia ughdarás dóibh. a shaluigheas an duine, acht an nídh a thig amach as an bhéal, is é sin a shaluigheas an duine.
12Annsin tháinic a dheisciobail chuige agus dubhairt leis: An bhfuil a fhios agat gur ghlac na Fairisínigh scainneal nuair a chuala siad an briathar sin?
13Acht d’fhreagair seisean, agus dubhairt:#Eoin 15, 2. Gach plannta nár chuir m’Athair neamhdha, réabfar as a fhréamhacha é.
14Ná bacaigidh leo sin: is daill agus treoruidhthe dall iad;#Lúc. 6, 39. agus má bhíonn dall ag treorughadh daill, tuitfidh siad araon isteach i bpoll.
15Agus dubhairt Peadar leis, ghá fhreagairt: Mínigh dúinn an fáithscéal sin agat.#Marc. 7, 17.
16Acht dubhairt seisean: An bhfuil sibh-se fosta gan tuigsin go fóill?
17Nach dtuigeann sibh gur san ghoile a théid gach nídh dá dtéid isteach san bhéal, agus go gcaithtear amach san chamra é?
18Acht na neithe a ghluaiseas ó’n bhéal, is ó’n chroidhe a thig siad, agus saluigheann siad-san an duine.
19Óir is ó’n chroidhe a thig droch-smaointe, dúnmharbhadh, adhaltranas, drúis, gadaidheacht, fiadhnaise bhréige, diamhasla;
20Is iad sin na neithe a shaluigheas an duine. Acht biadh a chaitheamh gan a lámha a nighe, ní shaluigheann sé an duine.
21Agus ar imtheacht as sin do Íosa, chuaidh sé isteach go críocha na Tiora agus na Sídoine.#Marc. 7, 24.
22Agus féach, tháinic bean as Canán amach as na críocha sin, ag glaodhach, agus ag rádh leis: Déan trócaire orm, a Thighearna, a Mhic Dháibhidh: tá mo inghean dá crádhadh go mór ag deamhan.
23Acht aon fhreagair ní thug sé uirthí. Agus tháinic a dheisciobail chun tosaigh gur ghuidh siad é, ag rádh: Cuir ar shiubhal í, óir tá sí ag scairtigh i n-ár ndiaidh.
24Acht d’fhreagair seisean, agus dubhairt: Níor cuireadh mise acht amháin chuig caoirigh; seachráin thighe Israéil.#Eoin 10, 3.
25Acht tháinic sise agus shléacht sí dó, ag rádh: A Thighearna, cuidigh liom.
26D’fhreagair seisean, agus dubhairt: Ní cóir breith ar arán na cloinne agus a chaitheamh chuig na madaidh.
27Agus dubhairt sise: Is fíor duit, a Thighearna; óir itheann fiú na coileáin na grabhrógaí a thuiteas ó thábla a gcuid máighistrí.
28Annsin dubhairt Íosa léi, ghá freagairt: A bhean, is mór do chreidheamh: déantar duit mar is toil leat. Agus bhí a h-inghean slán ó’n uair sin.
29Agus nuair a d’imthigh Íosa as sin, tháinic sé i n-aice le muir na Gailile, agus ar dhul suas ar an tsliabh dó, shuidh sé annsin.
30Agus tháinic sluaighte móra chuige, ag a raibh balbháin, daill, daoine bacacha, daoine ciothramhacha, agus cuid mhór eile: agus chaith siad síos ag a chosa iad, agus leigheas sé iad.
31Ionnas go raibh iongantas ar na sluaighte, nuair a chonnaic siad#Isaias 35, 5. na balbháin ag labhairt, na bacaigh ag siubhal, agus a n-amharc ag na daill; agus thug siad glóir do Dhia Israéil.
32Agus ar ghairm a dheisciobal chuige do Íosa, dubhairt sé: Tá truaighe agam do’n tsluagh,#Marc. 8, 1. óir d’fhan siad anois trí lá i mo chuideachta, agus ní fhuil rud ar bith le h-ithe acu; agus ní h-áil liom iad a chur ar shiubhal ina dtroscadh, ar eagla go dtéigheadh siad ar laige ar an bhealach.
33Agus deir na deisciobail leis: Cá h-as a bhfuighimís a oiread arán san fhásach, mar sin, agus a shásóchadh a leithéid de shluagh?
34Agus dubhairt Íosa leo: Cá mhéad arán agaibh? Agus dubhairt siad-san: Seacht gcinn, agus beagán de mhin-éisc.
35Agus d’órduigh sé do’n tsluagh suidhe síos ar an talamh.
36Agus ag glacadh na seacht n-arán agus na n-iasc dó, d’altuigh sé, bhris, agus thug dá dheisciobail; agus thug na deisciobail do na daoine.
37Agus d’ith siad uilig, agus bhí a sáith acu. Agus de na conamair a bhí i bhfuighleach, thóg siad lán sheacht gcliabh.
38Agus bhí siad sin a d’ith i líon a gceithre míle fear, taobh amuigh de pháistí agus mná.
39Agus nuair a chuir sé ar shiubhal an sluagh, chuaidh sé san bhád, agus tháinic sé go críocha Mhagedain.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
rights held by the Bible Society in Northern Ireland