Seònd Matìe 14
14
1In chell timp Eròde tetràrçhe al sintì le fàme di Jèsu:
2E al disè ai siei servitòrs: Chest al è Zuan Batìste: lui al è risussitàd, e par chest e’ òpare in lui le virtùd dai miràcui.
3Parcechè Eròde al vève fatt çhapà Zuan, e lejà, e mèti in presòn par còlpe di Erodìade mujìr di so fràdi.
4Parcechè i disève Zuan: No ti è permitùd di tignì culìe.
5E volìnd mazzàlu, al vè paùre dal pòpul: parcechè lu tignìvin par profète.
6Nel dì natalìzi di Eròde po, le fìje di Erodìade e’ balà in tal mièzz, e plasè a Eròde.
7Par cùi i prometè cun zurament di dàji cualùncue çhòsse, che i vess domandàde.
8Ma jê mitùde sù da so màri i disè: Dàmi su d’ un platt lu çhav di Zuan Batìste.
9E al re i si strenzè lu cûr: ma par lu zuramènt fatt, e par rivuàrd dai convidàds, al comandà, che i foss dàd.
10E al mandà, e al fasè tajà ’l çhav a Zuan in presòn.
11E al fo puartàd lu so çhav su d’ un platt, e dàd e’ fantàte, e jê lu puartà a so màri.
12E vignùds ju siei discèpui, purtàrin vie lu so cuarp, e lu sepelìrin: e po e’ lèrin a contàlu a Jèsu.
13Jèsu avìnd sintùd chest, al si ritirà par bàrçhe in t’ un lûg desèrt: e avìnlu savùd lis tùrbis, i lèrin daûr a pid da lis citàds.
14E dismontàd al viodè ùne gran tùrbe di int: i fasèrin dûl, e al medeà duçh ju lor malàds.
15Ma vignùde sère, i si fasèrin dònge ju siei discèpui, disìnd: Lu sid al è desèrt, e le òre e’ jè passàde: licènzie le int, parchè vàdin tes vìlis a compràssi di mangià.
16Jèsu po ur disè: No àn bisùgne di là, dàijur vo’ àltris di mangià.
17Lor i rispuindèrin: No avìn culì che cinc pans, e doi pess.
18E lui ur disè: Dàimai cà.
19E avìnd ordenàd a lis tùrbis di sentàssi su le jèrbe, pijàds ju cinc pans, e ju doi pess, alzàds ju voj al cîl, al benedì, e al rompè, e al dè ju pans ai discèpui, e ju discèpui a lis tùrbis.
20E mangiàrin duçh, e si son passùds. E racuejèrin dòdis còrbis plènis di fruzzòns restàds.
21Ore chèi, cu vèvin mangiàd èrin in nùmar di cinc mil ùmign, sènze lis fèminis, e ju frutàzz.
22E sul momènt Jèsu al oblejà ju siei discèpui a montà in bàrçhe, e a là denànt di lui a chê àltre rìve, intànt che lui al licenziàve lis tùrbis.
23E licenziàdis lis tùrbis, al lè sun d’ ùne mont biell sôl a prejà. Vignùde sère al jère biell sôl in chell lûg.
24Intànt le bàrçhe e’ vongolàve in mièzz al mar batùde da lis òndis: parcechè il vint al jère contràri.
25E sul cricà dal dì, Jèsu al vignì viers di lor çhaminànd sul mar.
26E lor viodìnlu a çhaminà sul mar, si scomponèrin, e disèvin: Chell al è un fantàsime. E pe’ paùre si tacàrin a cijulà.
27Ma sùbit Jèsu ur fevelà, disìnd: Vèvit fidànze: soi jo, no stàit a vè tème.
28Pièri po rispuindìnji i disè: Signòr, se tu sês tu, comàndimi, ch’ o’ vègni là parsòre àghe.
29E lui al disè: Ven. E Pièri dismontànd de’ bàrçhe, al çhaminàve su l’ àghe par vignì là di Jèsu.
30Ma viodìnd, che lu vint al ère gajàrd, si spaurì: e scomençànd a là sott, al cijulà disìnd: Signòr, sàlvimi.
31E sùbit Jèsu slungiànd le man, lu pijà, e i disè: O di pòçhe fède, parcè àstu dubitàd?
32E jessìnd entràd in te’ bàrçhe, si bonà lu vint.
33Chèi po, che jèrin te’ bàrçhe, i vignìrin dònge, e lu adoràrin, disìnd: Dal ver tu sês Fi di Dio.
34E passàd lu lât, e’ vignìrin tal pajìs di Genèsar.
35E avìnlu ricognossùd le int di chell lûg, e’ mandà par duçh chèi contòrnos, e i presentàrin duçh ju malàds:
36E lu prejàrin di lassàur toçhà ju òrlis de’ so vièste. E duçh chèi, che le toçhàrin, fòrin vuarìds.
Currently Selected:
Seònd Matìe 14: FUR1860
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published in London in 1860.
