Seònd Matìe 24
24
1Issùd fûr Jèsu dal tèmpio, al çhaminàve. E si fasèrin dònge ju siei discèpui, par mostràji le fàbriche dal tèmpio.
2Ma lui ur disè: Viòdiso dutt chest? In veretàd us dis, no restarà culì pière sòre pière, che no si sdrùmi.
3E stand lui sentàd su le mont dai Ulìvs, i si fasèrin dònge ju discèpui in scuindòn, e i disèrin: Cuand sucedaràno chês çhòssis? e cual saràjal lu segnàl de’ to vignùde, e da le fin dal mond?
4E rispuindìnd Jèsu, ur disè: Badàit, che cualchidùn no us sedùsi.
5Parcechè un monçh e’ vegnaràn in nom gno, disìnd: Jo soi Crist: e sedusaràn un monçh.
6O’ sintarês partànt batàjis, e discòrs di batàjis. Badàit di no spaurìssi. Parcechè bisùgne, che chest sucèdi; ma cà no finìss.
7Parcechè saltarà sù pòpul cuìntri pòpul, e règno cuìntri règno, e saràn pestilènzis, e çharestìis, e teremòts cà e là.
8Ma dùtis chèstis çhòssis e’ son començamènt dai dolòrs.
9Alòre us butaràn in te’ tribulaziòn, e us faràn murì: e sarês odiàds da dùtis lis naziòns par càuse dal gno nom.
10E alòre si scandalizaràn un monçh, si tradiràn un l’ àltri, e si odiaràn.
11E saltaràn fûr un monçh di fals profètis, e sedusaràn un monçh.
12E parcechè e’ à abondàd le inicuitàd, si disfredarà le caritàd di un monçh.
13Cùi po, ch’ al varà perseveràd sin a le fin, chell al sarà salv.
14E si prediçharà chest vanzèli dal règno in dutt lu mond, in testemoneànze a dùtis lis naziòns: e alòre vegnarà le fin.
15Cuand dònçhe o’ vedarês le abominaziòn de’ desolaziòn, anunziàde da Denêl profète, stabilìde tal lûg sant: cùi, cu lèi, intìndi.
16Alòre chèi, cu son in Judèe, che sçhàmpin ta lis monts:
17E cùi, cu sarà sul solàr, che nol vègni jù a çhòli cuàlchi çhòsse di çhàse so:
18E cùi, cu è in campàgne, che nol tòrni indaûr a çhòli le so vièste.
19Guài po a lis gràvidis, e a lis lataròlis in chèi dìs.
20Prejàit po, che no us tòçhi a fuì ne d’ invièr, ne di sàbide.
21Parcechè e’ sarà alòre une tribulaziòn grànde, che ùne tal no jè mai stàde dal princìpi dal mond infìn cumò, ne sarà mài.
22E se chèi dìs no fòssin scurtàds, nol si salvarèss un sol om: ma in gràzie dai elèts chèi dìs saràn scurtàds.
23Alòre se cualchidùn us dirà: Eco Crist al è culì, o culà: no stàit a cròdi.
24Parcechè saltaràn fûr dai fals Crisçh, e dai fals profètis: e faràn grançh miràcui, e prodìgios, in mûd da indùsi in eròr (se si pò dà) ànçhe ju elèts.
25Eco jo us al ài predètt.
26Se dònçhe us diràn: Eco al è tal desèrt, no stàit a mòvisi: èco al è tal intèrno de çhàse, no stàit a cròdi.
27Parcechè còme lu lamp al jèss da sorèli jevàd, e al comparìss a sorèli a mont: cussì sarà ànçhe le vignùde dal Fi dal om.
28Par dutt là, che sarà çharn, là s’ ingrumaràn ànçhe lis àcuilis.
29Sùbit po dòpo le tribulaziòn di chèi dìs si scurirà lu sorèli, le lùne no farà plùi lusòr, e’ çhadaràn dal cîl lis stèlis, e lis potènzis dal cîl si comovaràn:
30E alòre al comparirà in cîl lu segnàl dal Fi dal om: e alòre vajaràn dùtis lis naziòns de’ tière: e viodaràn a vignì su lis nùvulis dal cîl lu Fi dal om cun grànde potènzie, e maestàd.
31E al mandarà ju siei àgnui cu le tròmbe, e vôs fuàrte: e tiraràn dònge ju elèts siei dai cuàtri vints, da ùne estremitàd dal cîl a l’ àltre.
32Dal àrbul po dai fîgs imparàit chèste paràbule: Cuand che zà lu so ram al è tènar e son nassùdis lis fuèjis, savês, che l’ istàd l’ è vicìn:
33Cussì ànçhe vô cuand ch’ o’ viodarês dutt chest, savarês, ch’ al è vicìn a le puàrte.
34Us dis in veretàd, che no passarà chèste generaziòn, che no sèvin sucedùdis dùtis chèstis çhòssis.
35Cîl e tière passaràn, ma lis mes peràulis no passaràn.
36In cuant po a chê dì e a chê òre nissùn le sa, n’ ànçhe ju àgnui dal cîl, ma lu Pàri sol.
37Ma còme ai timps di Noè, cussì e’ sarà ànçhe le vignùde dal Fi dal om.
38Parcechè còme nei dìs denànt dal dilùvi j’ ùmign e’ stèvin mangiànd e bevìnd, sposànd e dand a marìd, fin a chell dì, cu Noè al entrà in tal àrçhe,
39E no si acuarzèrin finchè nol vignì lu dilùvi a puartà vie duçh: cussì sarà ànçhe le vignùde dal Fi dal om.
40Alòre doi si chataràn in t’ un çhamp: un sarà çholt sù, e l’ àltri abandonàd.
41Dôs fèminis masanaràn tal mulìn: ùne sarà çhòlte sù, e l’ àltre abandonàde.
42Vejàit dònçhe, parcechè no savês, a ce òre, ch’ al sarà par vignì lu vuèstri Signòr.
43Sèpit partànt, che se lu pàri di famèje al savèss a ce òre lu làri al foss par vignì, al vejarèss cièrt, e nol lassarèss sfuarzà le so çhàse.
44Par chest ànçhe vo’ àltris stàit preparàds: parcechè lu Fi dal om al vignarà a chê òre, che vô no savês.
45Cùi ìsal mài chell servitòr fedèl, e prudènt mitùd dal so paròn a çhav de’ servitùd, par dài ju pasçh a so timp?
46Beàd chell servitòr, che lu paròn a le so vignùde çhatarà a fà cussì.
47In veretàd us dis, che i darà lu guvièrn di duçh ju siei bens.
48Se po lu servitòr çhatìv al dirà tal so cûr: Lu gno paròn al indùsie a vignì:
49E al scomenzarà a bastonà ju siei compàgns, e a mangià e bèvi cui vreâs:
50Al vegnarà lu paròn di chell servitòr, ùne dì, in cùi no si spiète, e in òre, che nol sa:
51E lu separarà, e lu metarà fra ju ipòcritis. Alì al sarà un vajì, e un crustà di dinçh.
Currently Selected:
Seònd Matìe 24: FUR1860
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published in London in 1860.
