St. Maheu 24
24
Pennad XXIV.
1Ha Jesus e yas er mæz ag en Ty‐Doué. Hag é zisciplèd e dostas, aveid discoein dehou er vangoërieu tro‐ha‐tro d’en Ty‐Doué.
2Mæs Jesus e laras dehai: Ha guélet e ret hui en ol treu‐zé? E guirioné m’el lare d’oh, ne chomou quet a‐men mein arh vein; discarret ol e véint.
3Hag él ma oé Jesus azéet arh er mané a Olivèd, é zisciplèd e dostas tehou é‐cuh, én ul laret: Laret t’emb pegourz e tigoéhou en treu‐zé, ha doh péh arrès e vou hanàuet hou tonnedigueah ha tu dehuéhan er bedmen.
4Ha Jesus e laras tehai: Dihoallet a vout lorbet dré unan benac.
5Rac calz a dud e zei ém hanhue, hag e larou: Me zou er Hrouist, hag ind e houniou hilleih.
6Hui e gleuou ehué conz a vrézélieu, a drous hag a zispeah; mæs dihoallet a hum lorbein rac ret‐é ma tigoéhou en treu‐zé, mæs ne vou quet hoah azé vou en tu dehuéhan.
7Rac guélet e vou e seùel pobl éneb de bobl, ranteleah éneb de ranteleah, ha bout e vou bocenneu, queltrî, ha creineu douar é calz a léhieu.
8Hag ol en treu‐zé ne veint meid er pén quetan ag er poénieu.
9Nezé e vehet laqueit étré deourn en dud a varn de vout ansquinet; ind hou laquei d’er marhue; ha hui e vou casseit gued ol er bobleu dré en arben a me hanhue.
10En amzér‐zé bout e vou ré hag e gavou arbenneu‐a‐lam, hag e goéhou, ha ne vou étré‐z‐hai nameid caz ha ivi.
11Ha donnet e hrei calz a fall brofætèd péré e houniou hilleih a dud.
12Ha rac ma vou cresquet er fallanté, caranté e hoannei é calon ur lod caër a dud.
13Mæs en hani e zalhou mad bed en tu dehuéhan, e vou salvet.
14Hag en aviel‐men ag er Ranteleah e vou perdéguet dré er bed ol, eid testoni d’en ol bobleu; ha nezé e tei en tu dehuéhan.
15A pe huélehet él léh santel en treu blaouahus a béré en dès conzet er Profæt Daniel, en nemb e leine, houyéet.
16Er ré e vou nezé ér vrô a Jude, téhéent ar er manéieu;
17En nemb e vou arh en douén ne zischennéet quet eit quemér nitra en é dy;
18Hag en nemb e vou er mæzeu ne zistroéet quet d’er gær, ein gusquein é zillad.
19Mæs goah d’oh er groagué e vou brazès pé maguerésed én amzér‐zé!
20Pedet enta en Eutru‐Doué eid ne vehet quet ret de déhe d’er gouian, pé d’ur sadorn.
21Rac nezé er gloès e vou quen bras, ma nen dès chet a bet houdé en pen‐quetan ag er bed hani haval doh‐t’hi, ha ne vou birhuiquin.
22Hag a pe ne vehé quet berreit en déieu‐zé, hanni ne vehé salvet, mæs berreit e veint dré en arben ag en inéaneu difforhet.
23Mar lare d’oh, nezé unan benac é ma er Chrouist a‐men, pe é ma a‐hont, n’er hredet quet.
24Rac guélèd e vou fall Christèd, ha fall profætèd péré e hrei burhudeu quen souéhus me lorbehent, pe vehé guellus, en ineanneu difforhet.
25Me gonz a quement‐cé, é courz.
26Mar vé laret t’oh enta: E ma en distrô; ne yet quet d’ino, é ma a‐men, él léh cuhettan ag en ty, ne grédet quet.
27Rac er Chrouist e zei él ur vrogonen péhani e ride a zoh er saüe‐hiaul d’er huh‐hiaul: él‐cé e vou donnedigueah Mab en Dén.
28Ne vern mén e vou er horv, ino en hum dolpou er spalhoéri.
29Arlerh en deieu‐zé a gloés, en hiaul e zei de vout tihoél, el loér e vou hemb splandér, er stirèd e gouéhou ag er Nean, rac er nerh ag en Nean e vou bransellet.
30Nezé e vou guélet é splannein én aibre arresieu Mab en Dén, ha quentéh e vou cleuet gued en ob pobleu ag en douar clemmeu hirvoudus, hag e vou guélet Mab en Dén é tonnet arh er hogus gued un nerh hag ur vrastæd vras.
31Ean e zaveiou é Ælèd péré, dré er sôn sclintin ag er binieu, e dolpou er ré difforhet ag er puar horn ag er bed, ag er pén ag en Nean bed en arall.
32Bremen disquet ul lavar‐cuhet ag ur figuézen; A p’en dé hoah tinér é barreu hag en hum laqua en déliàu sapein, hui e houér é vé tost en han.
33El‐cé ehué, a pe huélehet ol en treu‐zé, gouyet é vou tost Mab en Dén, hag é vou é toul en ôr.
34E guirioné m’el lare d’oh: Ne drémenou quet er rum tud‐men, ne vou digoéhet ol en treu‐zé.
35En Nean hag en douar e drémenou, mæs me honzeu ne drémeneint quet.
36Mæs aveid en dé hag en amzér‐zé, ne houér dén nag en Ælèd en Nean, meit me Zad hemb‐quin.
37Hag él me oé en déieu Noé, él‐cé ehué e digoéhou de zonnedigueah Mab en Dén.
38Rag él én déieu araug en deur bras en dud e zaibré hag e ivé, e ziméié hag é hré diméieu, bet en dé ma yas Noé én aréh.
39Hag ind ne hanàuas quet en deur vras, quênt ne zas ha ne gassas en ol guet‐hi; él‐cé ehué e digoéhou, de zonnedigueah Mab en Dén.
40Nezé e vou deu én ur parq; unan e vou queméret hag er guilé e vou lézet.
41Dihue e vou, é valein en ur vélin; unan e vou queméret ag en arall e vou lézet.
42Rac‐cé beah ar hou coard, rac ne houyet quet de béh ær é teli en Eutru donnet.
43N’en dé guir penaus pe houyéhé en Pentiec de béh ær é teli donnet, ean e vehé arh é hoard, ha ne lausquehé quet é dy de vout toullet?
44Hui e zeli enta hum derhiel perpet reih, rac ne houyet quet pegourz e teli Mab en Dén donnet.
45Pihue enta e zou er méhuel fur hag a squian vad, péhani en dès é Eutru carguet a é tyagueah, eit rein de gourz de beb unan é vouit?
46Eurus é er méhuel‐zé, mar er have é Eutru, a pe zei én drô, é hobér él‐cé.
47E guirioné, m’el lare d’oh, ean e hrei d’er méhuel‐zé garg arh ol é zanné.
48Mæs mar d’e ur méhuel fall, péhani e lare én é galon: Dalein e hra m’Eutru de zonnet.
49Hag hum laqua de scoein quet é gen‐vehuélion, ha de daibrein, ha de ivein guet mêhuerion.
50Eutru er méhuel‐zé e zei d’en dé ne hortou quet, ha d’en ær ne houyou quet.
51Hag er rannou hag el laquei é lod guet en dud lan a gueùïér: Ino e vou clemmeu hirvoudus ha tarhereah‐dent.
Currently Selected:
St. Maheu 24: MAT1858
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Published in London in 1858.
St. Maheu 24
24
Pennad XXIV.
1Ha Jesus e yas er mæz ag en Ty‐Doué. Hag é zisciplèd e dostas, aveid discoein dehou er vangoërieu tro‐ha‐tro d’en Ty‐Doué.
2Mæs Jesus e laras dehai: Ha guélet e ret hui en ol treu‐zé? E guirioné m’el lare d’oh, ne chomou quet a‐men mein arh vein; discarret ol e véint.
3Hag él ma oé Jesus azéet arh er mané a Olivèd, é zisciplèd e dostas tehou é‐cuh, én ul laret: Laret t’emb pegourz e tigoéhou en treu‐zé, ha doh péh arrès e vou hanàuet hou tonnedigueah ha tu dehuéhan er bedmen.
4Ha Jesus e laras tehai: Dihoallet a vout lorbet dré unan benac.
5Rac calz a dud e zei ém hanhue, hag e larou: Me zou er Hrouist, hag ind e houniou hilleih.
6Hui e gleuou ehué conz a vrézélieu, a drous hag a zispeah; mæs dihoallet a hum lorbein rac ret‐é ma tigoéhou en treu‐zé, mæs ne vou quet hoah azé vou en tu dehuéhan.
7Rac guélet e vou e seùel pobl éneb de bobl, ranteleah éneb de ranteleah, ha bout e vou bocenneu, queltrî, ha creineu douar é calz a léhieu.
8Hag ol en treu‐zé ne veint meid er pén quetan ag er poénieu.
9Nezé e vehet laqueit étré deourn en dud a varn de vout ansquinet; ind hou laquei d’er marhue; ha hui e vou casseit gued ol er bobleu dré en arben a me hanhue.
10En amzér‐zé bout e vou ré hag e gavou arbenneu‐a‐lam, hag e goéhou, ha ne vou étré‐z‐hai nameid caz ha ivi.
11Ha donnet e hrei calz a fall brofætèd péré e houniou hilleih a dud.
12Ha rac ma vou cresquet er fallanté, caranté e hoannei é calon ur lod caër a dud.
13Mæs en hani e zalhou mad bed en tu dehuéhan, e vou salvet.
14Hag en aviel‐men ag er Ranteleah e vou perdéguet dré er bed ol, eid testoni d’en ol bobleu; ha nezé e tei en tu dehuéhan.
15A pe huélehet él léh santel en treu blaouahus a béré en dès conzet er Profæt Daniel, en nemb e leine, houyéet.
16Er ré e vou nezé ér vrô a Jude, téhéent ar er manéieu;
17En nemb e vou arh en douén ne zischennéet quet eit quemér nitra en é dy;
18Hag en nemb e vou er mæzeu ne zistroéet quet d’er gær, ein gusquein é zillad.
19Mæs goah d’oh er groagué e vou brazès pé maguerésed én amzér‐zé!
20Pedet enta en Eutru‐Doué eid ne vehet quet ret de déhe d’er gouian, pé d’ur sadorn.
21Rac nezé er gloès e vou quen bras, ma nen dès chet a bet houdé en pen‐quetan ag er bed hani haval doh‐t’hi, ha ne vou birhuiquin.
22Hag a pe ne vehé quet berreit en déieu‐zé, hanni ne vehé salvet, mæs berreit e veint dré en arben ag en inéaneu difforhet.
23Mar lare d’oh, nezé unan benac é ma er Chrouist a‐men, pe é ma a‐hont, n’er hredet quet.
24Rac guélèd e vou fall Christèd, ha fall profætèd péré e hrei burhudeu quen souéhus me lorbehent, pe vehé guellus, en ineanneu difforhet.
25Me gonz a quement‐cé, é courz.
26Mar vé laret t’oh enta: E ma en distrô; ne yet quet d’ino, é ma a‐men, él léh cuhettan ag en ty, ne grédet quet.
27Rac er Chrouist e zei él ur vrogonen péhani e ride a zoh er saüe‐hiaul d’er huh‐hiaul: él‐cé e vou donnedigueah Mab en Dén.
28Ne vern mén e vou er horv, ino en hum dolpou er spalhoéri.
29Arlerh en deieu‐zé a gloés, en hiaul e zei de vout tihoél, el loér e vou hemb splandér, er stirèd e gouéhou ag er Nean, rac er nerh ag en Nean e vou bransellet.
30Nezé e vou guélet é splannein én aibre arresieu Mab en Dén, ha quentéh e vou cleuet gued en ob pobleu ag en douar clemmeu hirvoudus, hag e vou guélet Mab en Dén é tonnet arh er hogus gued un nerh hag ur vrastæd vras.
31Ean e zaveiou é Ælèd péré, dré er sôn sclintin ag er binieu, e dolpou er ré difforhet ag er puar horn ag er bed, ag er pén ag en Nean bed en arall.
32Bremen disquet ul lavar‐cuhet ag ur figuézen; A p’en dé hoah tinér é barreu hag en hum laqua en déliàu sapein, hui e houér é vé tost en han.
33El‐cé ehué, a pe huélehet ol en treu‐zé, gouyet é vou tost Mab en Dén, hag é vou é toul en ôr.
34E guirioné m’el lare d’oh: Ne drémenou quet er rum tud‐men, ne vou digoéhet ol en treu‐zé.
35En Nean hag en douar e drémenou, mæs me honzeu ne drémeneint quet.
36Mæs aveid en dé hag en amzér‐zé, ne houér dén nag en Ælèd en Nean, meit me Zad hemb‐quin.
37Hag él me oé en déieu Noé, él‐cé ehué e digoéhou de zonnedigueah Mab en Dén.
38Rag él én déieu araug en deur bras en dud e zaibré hag e ivé, e ziméié hag é hré diméieu, bet en dé ma yas Noé én aréh.
39Hag ind ne hanàuas quet en deur vras, quênt ne zas ha ne gassas en ol guet‐hi; él‐cé ehué e digoéhou, de zonnedigueah Mab en Dén.
40Nezé e vou deu én ur parq; unan e vou queméret hag er guilé e vou lézet.
41Dihue e vou, é valein en ur vélin; unan e vou queméret ag en arall e vou lézet.
42Rac‐cé beah ar hou coard, rac ne houyet quet de béh ær é teli en Eutru donnet.
43N’en dé guir penaus pe houyéhé en Pentiec de béh ær é teli donnet, ean e vehé arh é hoard, ha ne lausquehé quet é dy de vout toullet?
44Hui e zeli enta hum derhiel perpet reih, rac ne houyet quet pegourz e teli Mab en Dén donnet.
45Pihue enta e zou er méhuel fur hag a squian vad, péhani en dès é Eutru carguet a é tyagueah, eit rein de gourz de beb unan é vouit?
46Eurus é er méhuel‐zé, mar er have é Eutru, a pe zei én drô, é hobér él‐cé.
47E guirioné, m’el lare d’oh, ean e hrei d’er méhuel‐zé garg arh ol é zanné.
48Mæs mar d’e ur méhuel fall, péhani e lare én é galon: Dalein e hra m’Eutru de zonnet.
49Hag hum laqua de scoein quet é gen‐vehuélion, ha de daibrein, ha de ivein guet mêhuerion.
50Eutru er méhuel‐zé e zei d’en dé ne hortou quet, ha d’en ær ne houyou quet.
51Hag er rannou hag el laquei é lod guet en dud lan a gueùïér: Ino e vou clemmeu hirvoudus ha tarhereah‐dent.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Published in London in 1858.