यूह 6
6
येशूले पाँच हजारलाइ ख्वायो
(मत्ती १४:१३-२१; मर्क ६:३०-४४; लूका ९:१०-१७)
1येशू गालील जिल्लाको समुद्र अथवा तिवेरियास सहरको समुद्रका पारिबटा पुग्या। 2मान्सनको एक ठुलो भिड उनरा पछा लाग्यो क्याकि उनले बिरामिलाइ अचम्मका कामले निको अर्या तिननले धेक्याथ्यो। 3पइ येशू एक पहाडमि गया रे आफना शिष्यासित बस्या। 4तइ बेला यहुदि मान्सनको निस्तार काजबार आउन्नाथ्यो।
5जब येशूले आँखा उठाइबर चारै तिर तक्यो ताँ ठुलो भिड आफनी तिर आउन्नार्या धेक्यो रे फिलिपलाइ भण्यो, “हाम यिनलाइ ख्वाउनाइ रोटा काँ बठेइ ल्याउनाउ?” 6तर यो कुरणी फिलिपको जाँच अद्दाइ भण्या हो, क्याकि उनले जी अद्दाइ बटिरइथ्या त्यो उनलाइ थाथ्यो।
7फिलिपले उनलाइ जबाफ दियो, “तिननले थोक थोकाइ खाय लगइ दुइ सय चाँदीका सिक्का#6:7 दुइ सय चाँदीका सिक्का तइ बेला चाँदिको एक सिक्का एक दिनको द्याणी थ्यो। का रोटाले पुग्द्या होइन।”
8उनरा शिष्या मध्ये एक जना सिमोन पत्रुसका दाइ अन्द्रियासले उनलाइ भण्यो। 9याँ एक केटो छ जइसित पाँच जौका रोटा रे दुइ नान नाना माछा छन। तर इति मान्सनका बिचइनि इतिले कि हुन्या हो?
10पइ येशूले भण्यो, “जम्माइ मान्सलाइ बस्स ला” तइ ठाउँमि भौत घाँस थ्यो, ताँ प्राय पाँच हजार बैकान मान्स बस्या। 11येशूले रोटा लैजाइबर स्वर्गतिर हेर्या रे परमेश्वरलाइ धन्यबाद दियो, तइ घासमि बस्या मान्स खान्ना भणिबर शिष्यालाइ बाणन्न लायो। माछा लगइ उनले सबलाइ बाँडिदियो।
12जब तिनन खाइबर अगाया। पइ येशूले आफना शिष्यालाइ भण्यो, “उपर्या टुकरा बटोल, एकै लगइ खणौ जन।” 13तब तिननले बटोल्यो रे पाँच जौका रोटाका बुजा बठेइ उपर्या टुकरा बार छापरा भया।
14तब तिन मान्सले येशूले अर्याको चिन्ह धेकिबर भण्यो, “यइ संसारमी आउन्या अगमबक्ता साँच्चि यिनइ हुन।” 15तसो भया हुनाले तिनन आइबर बलजफति आफलाइ राजा बनाउनाछन भण्न्या कुरणी था पाइबर येशू पहाडमि गया।
येशू पानीका मथिमि हिट्या
(मत्ती १४:२२-२३; मर्क ६:४५-५२)
16जब साँज पण्यो तब उनरा शिष्या समुद्रतिर गया। 17रे नामि चडिबर कफर्नहुम गाउँ तिर लाग्या पइ अनारो भयालगइ येशू तिनरा वाँ आया थेइन। 18बतास तिनरा उल्टा बठेइ चल्या हुनाले समुद्रको छाल उर्लन लाग्यो। 19जब तिनन नामि पाँच छ किलोमिटर जति टाडा पुग्याथ्या तब तिननले येशूलाइ तिनरि तिर पानिमि हिट्टारया रे ना तिर आउन्नारया धेक्यो रे तिनन भौत डराया। 20तर येशूले तिनलाइ भण्यो, “म हु, जनडरा।” 21तब येशू नामि चड्या, रे उन सब खुशी भया, रे उतनजेइ तिनन भया ठाउँमि ना पुग्या। 22समुद्रका पारिबटा भया भिडले भोलिबार ताँ एक मान्तर ना धेक्यो। तिननलाइ थाथ्यो, कि येशू आफ्ना शिष्यासित नामि चड्या थेइन, तर उनरा शिष्या मान्तर गयाथ्या। 23पइलगइ जाँ येशूले धन्यबाद दिबर रोटा ख्वायाथ्यो तसइ ठाउका नजिक तिवेरिया सहर बठेइ और ना ताँ आया। 24जब मान्सले न त येशू न त उनरा शिष्या धेक्यो उन लगइ नामि चडिबर येशूलाइ खोज्जाइ कफर्नहुम गाउँ तिर लाग्या।
जीवनको रोटो
25पइ जब शिष्याले येशूलाइ समुद्रका पारिबटा भेट्यो पइ तिननले भण्यो, “गुरु जी, तम याँ कन्ज्याँ आया?”
26येशूले तिनलाइ जबाफ दियो, “साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ तमन चिन्ह धेकिबर होइन तर रोटा खाइबर अगाया हुनाले मलाइ खोज्जा छौ। 27नष्ट हुन्या भोजनकि निउति होइन तर अनन्त जीवन सम्म रन्या भोजनकि निउति मेहनत अर जो कि म, मान्सको चेलोले यो खानाइ दिन्या हुन, क्याकि पिता परमेश्वरले अधिकार दिइराइछ।”
28तब तिननले उनलाइ भण्यो, “परमेश्वरका काम अद्दाइ हामले कि अरु?”
29येशूले जबाफ दियो रे भण्यो, “परमेश्वरको काम यइ हो कि तमन ममि बिश्वास अर जइलाइ उनले पठाइराइछ”।
30तबइकिलाइ तिननले उनलाइ भण्यो, “तम हामलाइ कि चिन्ह धेकाउन्या हो जइलाइ हाम धेक्द सकौ रे तममि बिश्वास अद्द सकौ? तम कि काम अद्द्या हो? 31हामरा पिता पुर्खाले उजाड ठाउँमि मन्न खायो, जसो लेखिया छ, परमेश्वरले तिनलाइ खानाइ स्वर्ग बठेइ रोटा दियो।”
32तब येशूले तिननलाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ मोशाले तमनलाइ स्वर्ग बठेइ त्यो रोटा दिएइन तर मेरा पिताले स्वर्ग बठेइ साचो रोटी दिनाहान 33क्याकि परमेश्वरको रोटी उनइ हुन जो स्वर्ग बठेइ ओलीबर आउछ रे संसारका मान्सलाइ अनन्त जीवन दिन्छ।”
34तब तिननले उनलाइ भण्यो, “प्रभु, तसो भया यो रोटी हामलाइ सदाइ दिय।”
35पइ येशूले तिननलाइ भण्यो, “म त्यो रोटी हु जइले अनन्त जीवन दिन्छ। जो मेरा वाँ आउछ उ कभइ भोकाउन्या होइन रे जइले ममि बिश्वास अरन्छ त्यो कभइ तिसाउन्या आथिन 36तर मइले तमनलाइ पइल्ली भण्याथ्या, तमनले मलाइ धेकिबर लगइ, ममि बिश्वास अर्यानु। 37पिताले मलाइ जति जाना दिनाहान तिन सब मेरा वाँ आउनाहान, जो मेरा वाँ आउनाहान उनलाइ म कसइ रितिले इन्कार अद्द्या आथिन। 38क्याकि म आफ्नो इच्छा होइन तर मलाइ पठाउन्याको इच्छा पुरा अद्दाइ स्वर्ग बठेइ ओलीबर आया हु। 39मलाइ पठाउन्या पिताको इच्छा यो छ, परमेश्वरले मलाइ दिया सब मध्ये एक लगइ जन हराउ तर न्यायका दिनमि तइलाइ आजी जिउनो बनाइबर उठाउ। 40मलाइ पठाउन्याको इच्छा यो छ हरेक मान्स जइले चेलोलाइ धेकन्छ रे उइमि बिश्वास अरन्छ, तइले अनन्त जीवन पाउ रे म उइलाइ न्यायको दिनमि जिउनो बनाइबर उठाउन्या हु।”
41तब यहुदि मान्सनले उनरा बिसयमि गनगन अर्यो क्याकि उनले भण्यो, “स्वर्ग बठेइ ओलीबर आया रोटी म हु।” 42तिननले भण्यो, “कि यिन योसेफका चेला येशू होइन्न ब? जइका इजा बालाइ हाम पछयाण्नाउ? तब यिनले ‘कसेरी म स्वर्ग बठेइ ओलीबर आया हु’ भण्ना छन?”
43येशूले जबाफ दिबर तिननलाइ भण्यो, “तमन आपसमी गनगन जन अर। 44मलाइ पठाउन्या पिताले उइलाइ मेरा वाँ आउन्या मन नदिन्ज्या सम्म कोइ मान्स मेरा वाँ आउन सक्दैन, मेरा वाँ आउन्या सबलाइ म संसारको न्यायको दिनमि जिउनो बनाउन्या छु। 45अगमबक्ताका किताबमी लेखिया छ, ‘परमेश्वरइले सब मान्सनलाइ सिकाउन्या हुन।’ इसेरि परमेश्वर पिताको शिक्षा सुणन्या रे सिक्द्या सब मेरा वाँ आउनाहान। 46कसइ मान्सनले लगइ पिता परमेश्वरलाइ धेक्या आथिन। म मान्तर, जो परमेश्वर बठेइ आया हु, जइले उनलाइ धेक्या छ।” 47साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, “जइले ममि बिश्वास अरन्छ उइसित अनन्त जीवन छ। 48म जीवनको रोटी हु, जइले अनन्त जीवन दिन्छ। 49तमरा पिता पुर्खाले उजाड ठाउँमि मन्न खायो रे मर्या। 50यो तेइ रोटी हो जो मान्सनले यइ बठेइ खाउ रे जनमरउ भणबर स्वर्ग बठेइ ओलीबर आउछ। 51त्यो जीवनको रोटी मइ हु। जो स्वर्ग बठेइ ओलीबर आयो। कसइले यो रोटी खायो भण्या उ सदाइ भरि जिउन्या छ पइ तइ रोटी म दिन्या हु जो मेरो शरीर हो, जइलाइ म संसारका जीवनका निउति दिन्या हु।”
52तबइकिलाइ यहुदि मान्सनले यइ मान्सले कसेरी हामलाइ आफ्नो शरीर खानाइ दिसकन्छ? भणबर आपसमी कला अर्यो।
53तब येशूले तिननलाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ तमनले म, मान्सको चेलोको शरीर खायानु रे रगत पियानु भण्या तमनसित अनन्त जीवन हुनइन। 54जइले मेरो शरीर खान्छ रे मेरो रगत पिन्छ उइसित अनन्त जीवन हुन्छ रे अन्तिम दिनमि म उइलाइ जिउनो बनाइबर उठाउन्या हु। 55क्याकि मेरो शरीर साँच्चि खान्या कुरणी हो रे रगत साँच्चि पिन्या कुरणी हो। 56जइले मेरो शरीर खान्छ रे मेरो रगत पिन्छ उ ममि रन्छ रे म उइमि रनउ। 57मेरा पिता जइले मलाइ पठायो, उनले जीवन दिनाहान। जसेरि उनले मलाइ जीवन दियो, तेसरी म लगइ तइ मान्सलाइ जीवन दिनउ, जइले मेरो शरीर खान्छ। 58स्वर्ग बठेइ आया रोटी यइ हो। यो तमनका पिता पुर्खाले खाया रोटी जसो होइन। तिननले त्यो खायो रे मर्या। तर मइले दिन्या रोटी खान्या मान्सन अनन्त जीवन पाइबर सदाइ बाच्या हुन।”
59यिन कुरणी उनले कफर्नहुम गाउँको यहुदि सभाघर भितर शिक्षा दिन्या बेलामि भण्यो।
भौत शिष्याले येशूलाइ छाड्या
60तब उनरा शिष्यामि हइ भौतले यो सुणिबर भण्यो, “यो कठोर शिक्षा हो, कइले यइलाइ सुण्न सकन्छ?” 61तर यइ बिसयमि आफना शिष्या गनगनाया भणि येशूले आफना मनमि था पाइबर तिननलाइ भण्यो, “कि यइ कुरणीले तमनलाइ ममि बिश्वास अद्दाइ रोक्दा छ? 62तमनले म, मान्सको चेलोलाइ पइल्ली म जाँ थ्या वाँइ फर्किनारया धेकेले कि अरन्छौ? 63जीवन दिन्या त परमेश्वरका आत्मा हुन। यो काम त मान्सका सक्तिले हुन नसक्द्या कुरणी हो। मइले तमनलाइ भण्या कुरणी आत्मा रे जीवन हुन। 64तर तमनमि हइ कति जनाले त विश्वासइ अद्दाइन।” क्याकि बिश्वास नअद्दया को-को हुन रे उनलाइ धोका दिन्या को हो त्यो कुरणी येशूले सुरु बठेइ जाणिराइथ्यो। 65तइ पछा उनले भण्यो, “तबइकिलाइ मइले मेरा पिता बठेइ नदिया सम्म कोइलगइ मेरा वाँ आउन सक्दैन भणि तमनलाइ भण्या हु।”
66तसइ बेला बठेइ उनरा शिष्यामि हइ भौत जाना पछा हटया रे उनसित हिटेइन। 67तब येशूले तिन बार शिष्यालाइ भण्यो, “कि तमन मलाइ छाडबर जान चाहन्छौ?” 68तब सिमोन पत्रुसले जबाफ दियो, “हे प्रभु, हाम कइका वाँ जाँउ? अनन्त जीवन दिन्या बचन त तमसित छ। 69रे तम पबित्र परमेश्वरका चेलो ख्रीष्ट हौ भणि हामले बिश्वास अरिराइछु रे पक्का जाण्या छु।”
70येशूले तिननलाइ भण्यो, “कि तमन बार जनालाइ मइले चुनेइन ब? तर तमनमि हइ एक जाना सैतानको कब्जामी छ।” 71उनले सिमोनको चेलो यहूदा इस्करियोतका बारेमि भण्या हो क्याकि उ बार जानामि हइ एक जना होइबर लगइ येशूलाइ धोका दिन्या उइ थ्यो।
Currently Selected:
यूह 6: DTYNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Dotyali (डोटेली) New Testament, by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.
