मत्ती 26

येशूलाइ हत्या अद्द्या षडयंत्र

(मर्क १४:१-२; लूका २२:१-२; यूह ११:४५-५३)

1येशूले यिन सब कुरणी भणि सक्या पछा आफना शिष्यालाइ भण्यो, 2तमनलाइ था छ, अबको दुइ दिन पछा निस्तार काजबार आउन्या हो, रे म, मान्सको चेलो क्रुसमि टाँङिनाइ पकोडिन्या हु। 3तब कैयाफा नाउँ भया प्रधान पुजारिका दरबारमि यहुदि मुख्य पुजारि रे अगुवान जम्मा भया। 4रे तिननले येशूलाइ कसेरी छल सित पकड्डाउ रे माद्दाउ भणि मतो अद्द पस्या। 5तर तिननले भण्यो, काजबारका बेलामि नइ। नति त मान्समि खलबल हुन्या हो।

बेथानियामि येशूलाइ अत्तर घस्या

(मर्क १४:३-९; यूह १२:१-८)

6येशू बेथानिया गाउँको सिमोन, जइलाइ पइल्ली कोड रोग लाग्या थ्यो, तइका घरमि खाना खानाइ बस्याथ्या। 7एक स्वानी तइ घरमि आइ। तइ स्वनीले एक सिसाको बोतल ल्याइबर आइ जइलाइ सिगमरमर भणिन्थ्यो। तइ बोतलमि अँत्तर भरिरइथ्यो। अँत्तर सुद्द जटामसिको तेलले बनाइराइथ्यो, रे तइको भाउ भौत महंगो थ्यो, रे तइ स्वानिले बोतलको मुख खोलिबर येशूलाइ सम्मान अद्दाइ निउति सब अत्तर उनरा मुन्टाइनि खण्याइ दियो। 8यो धेकिबर शिष्यालाइ रिस उठ्यो, रे तिननले भण्यो, यइ अँत्तरलाइ क्याइ इसेरि बर्बाद अर्यो? 9क्याकि यो तेल लगभग तीन सउ चादीका सिक्‍का भण्ना बरतामि बेच्च सकिन्थ्यो रे पैसा गरिबलाइ बाड्न सकिन्थ्यो।

10तर येशूले यो था पाइबर तिननलाइ भण्यो, “तमन तइलाइ एकलि छाडिदिय, रे तइलाइ दु:ख दिन बन्द अर। तइले त मेरा निउति एक निको काम अरिराइछ। 11क्याकि गरिब तमनसित सदाइ हुनाहान। तर म तमनसित सदाइ हुनइन। 12तइले यो अँत्तर मेरा सरीरमि खण्याँइबर दफनको निउति मलाइ तयार बनाइराइछ। 13साँच्चि, म तमलाइ भण्नउ, सारा संसारमी जाँ यो सुसमाचार प्रचार अरिन्या हो, तिनन यो भण्या हुन कि तइ स्वानीले कि अर्यो, मान्सनले तइलाइ सम्जिन्या हुन।”

यहूदाको बिश्वासघात

(मर्क १४:१०-११; लूका २२:३-६)

14तब बार शिष्यामि हइ एक जाना यहूदा इस्करियोत भण्न्या यहुदि मुख्य पुजारिनका वाँ गयो, 15रे भण्यो, यदि मइले उनलाइ तमरा हात पकोडाइदिया भण्या, मलाइ कि दिन्या हउ? तिननले तइलाइ चाँदीका तीस सिक्‍का दियो। 16तसइ बेला बठेइ तिनले येशूलाइ धोका दिइबर कस्याँ यहुदि मुख्य पुजारिनका हातमि पकडाउन मदत गरु भणबर उ असल मौका खोज्ज पस्यो।

अंतिम भोजन

(मर्क १४:१२-२६; लूका २२:६-२३; यूह १३:२१-३०)

17आब अखमिरी रोटिका काजबारका पइल्लिका दिनमि जब तिन निस्तार काजबारको पाठालाइ बलिदान अरन्थ्या, येशूका शिष्याले उनलाइ भण्यो, “तमरा निउति निस्तार काजबारको भोज खानाइ काँ बनाउनाउ?”

18उनले भण्यो, “सहरमि एक जाना मान्सका वाँ जा, रे तइलाइ भण, गुरु जी भण्नाहान कि त्यो व्यवस्थित पाउना कोठा काँ छ जा म लगइ आफना शिष्यासित निस्तार काजबारको भोज खान्या हु?” 19तब येशूका दुइ शिष्या सहरतिर आया रे येशूले भण्या जसोइ पायो पइ तिननले ताँ निस्तार काजबारको भोज तयार अर्यो।

20बसाइतक भया पछा उन बारै शिष्यासित खानाइ बस्या। 21उन सब खान्नार्या बेला उनले भण्यो, “साँच्चि, म तमनलाइ भणनउ कि तम जो मसित खानाइ खान्नाछौ, तम मध्ये एकले मलाइ दुसमनका वाँ पकडाउनालाइ सहयोग अद्द्या हो।”

22तब तिन दुःखित भया रे एक-एक अरिबर येशूलाइ सोद्द लाग्या, “गुरुज्यू, कि त्यो म हु?”

23पइ उनले भण्यो, “जइ मान्सले मसित आफ्नो रोटी हमरो थालमि चोपिराइछ, तइले मलाइ पकडाइ दिन्या हो। 24म, मान्सको चेलो मद्द्या हु क्याकि यो पबित्र सास्त्रमि लेखिरइछ पइ तइ मान्सलाइ ठुलो सजाय हुन्या हो जइले मलाइ पकडाउनालाइ दुस्मनलाइ मदत अरन्छ। त्यो मान्स त कभइ नजन्म्या भया निको हुनेइथ्यो।”

25तब उनलाइ पकोडाइ दिन्या यहूदाले सोध्यो, “गुरुज्यू, कि त्यो म हु?” उनले तइलाइ भण्यो, तु आफइ भण्नाछइ।

26तिनन खानाइ तयार थ्या, पइ येशूले रोटा समाइबर परमेश्वरलाइ धन्यबाद दिइबर तोड्यो, रे रोटाका टुकरा उठाइबर आफ्ना शिष्यालाइ दियो रे भण्यो, “लिय यइ खा, यो मेरो शरीर हो।”

27तब उनले अंगुरका रसको कटौरा समाइबर परमेश्वरलाइ धन्यबाद दिइबर आफ्ना शिष्यालाइ दियो, रे तिनन सबैले त्यो पियो। 28येशूले तिनलाइ भण्यो, “यो अंगुरको रस नयाँ करारको मेरो रगत हो। यो भौत मान्सनका पाप क्षमाकि निउति बलिदानका रुपमि बागाइन्या हो। 29तर म तमनलाइ भण्नउ, आजी म तइ समय सम्म कभइ अंगुरको रस पिउनैन, जबसम्म परमेश्वरका राज्यमि म नयाँ अंगुरको रस पिनइन।”

30जब येशू रे उनरा शिष्याले परमेश्वरको प्रसंसाको गीत गायो रे यरुशलेम सहर नजिकको जैतुन डाङामि गया।

पत्रुसको इन्कार

(मर्क १४:२७-३१; लूका २२:३१-३४; यूह १३:३६-३८)

31तब येशूले तिननलाइ भण्यो, आज रात मेरा उइले तमन पछाडी सद्दया हउ। क्याकि यिसो लेखिरइछ, म ग्वालालाइ हाँण्नउ रे बगालका भेडा जाँ सक्कैइ छरबट्टिन्या हुन। 32पइ म मर्या बठेइ जिउना भया पछा तम भण्ना पइल्ली म गालील जिल्लामि जान्या हु रे म ताँ भेटिन्या हु। 33पत्रुसले उनलाइ भण्यो, तमरा लाग्दा सबले छाडिबर भाग्या लगइ म कभइ पछा सद्द्या आथिन। 34येशूले तइलाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमलाइ भण्नउ कि इसइ रात दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तुइले मलाइ तीन बेर सम्म चिन्नइन भणन्या हइ।” 35पत्रुसले उनलाइ भण्यो, “यदि मइले तमसित मद्दु पण्या लगइ म तमलाइ चिनैइन भणबर कभइ भण्न्या आथिन” इसेरि सब शिष्याले एकै कुरणी भण्यो।

गेतसमनिमी येशू

(मर्क १४:३२-४२; लूका २२:३९-४६)

36तब येशू रे उनरा शिष्या गेतसमनी नाउँ भया बगैचामि पुग्या, रे शिष्यालाइ भण्यो, “तम याँइलाइ बस म परमेश्वरसित प्रार्थना अददु जानउ।” 37येशूले पत्रुस, रे जब्दियाका दुइ चेला यूहन्ना रे याकुबलाइ आफसित बगैचाको पलतिर लइय्या रे येशू भौत ब्याकुल रे बिचैन हुन पस्या। 38तब उनले तिननलाइ भण्यो, “म भौत ब्याकुल छु, इसो हुन्नाछ, म मारिन्या हु, तम याँइलाइ होउ रे जागा बस।” 39येशू थोक्काइ उथ जाइबर भैयाइनि घुडा टेकिबर आफ्नो मुख जमिनमी घोप्टिबर परमेश्वरसित प्रार्थना अद्द पस्या, “अब्बा, मेरो पिता यदि यो तमरा योजनामि सम्भब भया बर, मलाइ तइ दु:ख बठेइ बचाइ दिय जो मेरा वाँ आउन्ना छ। तमनकीलाइ सब कुरणी सम्भब छ। यइ दु:खलाइ आउन जन दिय। रे तम तसोइ अर जो तम चाहन्छौ, यो नइ कि जो म चाहानौ।”

40तब येशू प्रार्थना अरिबर फर्कि आया उनले आफना तिन जाना शिष्यालाइ सिइरह्य धेक्यो रे सिमोन पत्रुसलाइ भण्यो, “सिमोन कि तु सिइरइछइ? कि तम एक घन्टा लगइ जागा रन सक्दानु? 41जाग रे प्रार्थना अर कि कोइ पापका परीक्षामि जन पर्या, तमरो मन निको अद्दाइ चाहन्छ, तर तमरो शरीर कमजोर छ।”

42आजी दोसर्या गइबर उइ कुरणी भणबर प्रार्थना अद्द लाग्या। मेरा पिता, मइले यो नपिइ नहुन्या भयले तमरोइ इच्छा पुरा होउ।

43उनले आजी शिष्यालाइ सियइका भेट्यो। क्याकि तिनन भौत थग्या थ्या। 44तबइकिलाइ उनले तिननलाइ आजी छाडदियो रे गइबर आजी उनइ कुरणी दोहरेइबर तीन बेर प्रार्थना अर्यो।

45तब उनले शिष्याका वाँ आइबर तिननलाइ भण्यो, “आब सिरउ रे आराम अर। आब भौत भयो! बेला आइयो म, मान्सको चेलोलाइ धोका दिइबर पापी मान्सनका हातमि पकोडिना हो। 46उठ, हाम जाउ रे! मलाइ पकडाउनाइ निउति जो मदत अद्दा छ, त्यो याँ आउन्ना छ!”

येशूलाइ पक्रिइएको

(मर्क १४:४३-५०; लूका २२:४७-५३; यूह १८:३-१२)

47जब येशू बोल्ला बोल्लाइ बार शिष्यमि हइ यहूदा आयो,। तइसित यहुदि मुख्य पुजारि रे यहुदि मान्सनका अगुवाले पठाया एक ठुलो भिड तरबार रे लठ्ठी लेइबर आया। 48येशूलाइ पकडाउनालाइ सहयोग अद्द्या यहूदाले तइ भिडका मान्सलाइ पइल्ली भणिराइथ्यो कि जइलाइ म गुरु जी भणबर अबिबादन अद्दउ, उन त्यो मान्स हुन उनलाइ समाया। 49उतन्जेइ येशूका वाँ गयो रे, “गुरु जी!” भणबर यहूदाले येशूलाइ अंगालो हाल्यो रे भात्ति खायो।

50येशूले तइलाइ भण्यो, मित्तुरउ, तु जी अद्दाइ आइरइछइ त्यो अरिहाल। तब तिननले येशूलाइ पकोड्यो रे आफसित लैया। 51येशूका संग हुन्यामि हइ एकले हात तानिबर आफ्नो तरबार निकाल्यो, रे प्रधान पुजारिका दासलाइ तरबार हाणिबर एक कान काटदियो।

52तब येशूले तइलाइ भण्यो, तेरो तरबार दाब भित्तर हाल, क्याकि तरबार लैजान्या सब तरबारले नास हुन्या हुन। 53तु कि जाणन्छइ, कि म आफना पितालाइ बिन्ति अद्द सक्दैन, रे उनले उतन्जेइ स्वर्गदुतका बार पल्टन हइ बड्ता मेरा निउति पठाउनाइन्न ब? 54तर तसो भया बठेइ यिन कुरणी यिसेरी हुनु पणन्छ भणि पबित्र सास्त्रमि लेखिया कुरणी कसेरी पुरा हुन्या हुन पइ?

55तसइ बेला येशूले भिडलाइ भण्यो, “कि तम मलाइ डाँका माणिबर म किलाइ तरबार रे लठ्ठा लेइबर पकोड्डयाइ आया हौ?” म दिन दिनै तमसित मन्दिरमि बसिबर शिक्षा दिन्थ्या, रे तमले मलाइ पकोड्यानु। 56तर अगमबक्ताका पबित्र सास्त्र पुरा होइजाउन भणि यिन सब हुनाइ आया हुन। तब सब शिष्या उनलाइ छाडिबर भाग्या।

महासभाका अगाडी येशू

(मर्क १४:५३-६५; लूका २२:५४-५५; यूह १८:१३-१४; १९-२४)

57येशूलाइ पकड्याले उनलाइ यहुदि प्रधान पुजारि कैयाफाका वाँ लैय्या। ताँ सब यहुदि मान्सनका अगुवा रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला जम्मा भयाथ्या। 58तर पत्रुस दुर हइ यहुदि प्रधान पुजारिका घरका आगन सम्म येशूका पछा-पछा गयो, रे छाड्डीबार कि हुन्या हो, त्यो हेद्दाइ भितर पसिबर पाले सित बसिरयो।

59आब यहुदि मुख्य पुजारिन रे यहुदि महासभाका और सदस्य येशूलाइ माद्दाइ निउति उनरा बिरोधमी साक्षि खोज्जाथ्या। 60भौतले येशूको बिरोधमी झुटि गवाही दियो, रे जो तिननले भण्यो त्यो और मान्सका गवाही सित मिलेइन। पछा दुइ जाना अगाडी आया, 61रे भण्यो, “यइ मान्सले म परमेश्वरको मन्दिर उदारिबर तीन दिनमि यइलाइ बनाउन सक्दउ भण्यो।”

62तब यहुदि प्रधान पुजारि तिनरा अगाडी कल्लिबर उनलाइ भण्यो, “तु केइलगइ जबाफ दिनइनि? यिन मान्स जो तेरो बिरोधमी गवाही दिन्ना छन तिनरा बारेमि तु कि भणन्छ?” 63तर येशू चुप्प रया। यहुदि प्रधान पुजारिले उनलाइ भण्यो, “जिउना परमेश्वरको कसम खाइबर भण्नउ, हामलाइ भण, कि तु परमेश्वरको चेलो ख्रीष्ट हइ?”

64येशूले तिनलाइ भण्यो, “तमइले भणि हाल्या। रे पइलगइ म तमनलाइ भण्नउ, आब यइ पछा तमले म, मान्सको चेलोलाइ सर्ब सक्तिमान परमेश्वरको दाइन हाततिर सक्तिका ठाउँमि बस्या रे तमनले मलाइ बादलले घेर्याको अग्गास बठेइ आउन्नारया धेक्द्या हो।” 65यहुदि प्रधान पुजारिले येशूले भण्या कुरणी सुणबर रिसले आफना लत्ता चिरिबर भण्यो, “हामलाइ कोइ साक्षि चाइनइन! तमनले उइले परमेश्वरको बिरुद्दमि निन्दा अर्याको सुणिहाल्या। यइमि तम सबैको निर्णय कि छ?” 66तिनन सबैले निर्णय अर्यो कि येशूले परमेश्वरको निन्दा अर्या हुनाले उन दोषि छन, रे उनरो सजाय मृत्यु हुनु पणन्छ।

67तब तिननले उनरा मुखमि थुकिबर उनलाइ मुक्‍कि हाण्न पस्या, रे कसइ-कसइले यिसो भण्नाइ मुक्‍कि हाण्यो, 68“ए ख्रीष्ट, लौ अगमबाणी अर! कइले तुलाइ हाण्यो?”

पत्रुसको इन्कार

(मर्क १४:६६-७२; लूका २२:५६-६२; यूह १८:१५-१८,२५-२७)

69पत्रुस बाइर आगनमी बसिरइथ्यो। नौकर्नीमि हइ एकले ताँ आइबर भण्यो, तु लगइ गालीलमि बस्या येशूसित थी? 70तर तइले उन सबका साम्नेइ इन्कार अरिबर भण्यो, तु कि भण्नाछेइ, म जाण्नैन। 71त्यो बाइर दलानमि निकल्या पछा अर्खि नौकर्नीमि हइ एकले पत्रुसलाइ ताँ कल्लिया धेक्यो रे ताँ भयालाइ भणि, यो मान्स लगइ नासरत गाउँका येशूसित थ्यो। 72तइले आजी कसम खाइबर इन्कार अर्यो, म तइ मान्सलाइ पछेण्नइन। 73थोक्काइ बेर पछा ताँ भयाले लगइ नजिकै आइबर पत्रुसलाइ भण्यो, “पक्का लगइ तु येशूका शिष्यामि हइ एक हइ, क्याकि तेरि बोलाइले था हुन्छ।” 74तब पत्रुस इसो भणबर आफलाइ सराप्द पस्यो, “म कसम खाइबर सत्य भण्ना छु, जैका बारेमि तम भण्नाछौ तइ मान्स म चिन्नै चिन्नैन।” तइ पछा उतन्जेइ भाल्या बास्यो। 75तब पत्रुसलाइ येशूले भणेइ यो कुरणी याद आइ, “दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तीन बेर सम्म तु मलाइ इन्कार अद्दा है।” तब पत्रुसले आफना दु:खलाइ समालि नसकिबर धुरु-धुरु रुन पस्यो।

Currently Selected:

मत्ती 26: DTYNT

Highlight

Copy