Metta 26
26
Jirmi altinği bab.
1We Ysa bu sözleryn ğümlesini tekmil ettykten sonra, šajyrdlerine:
2»Iki günden sonra fysh bajrami olağagyni bilyrsynyz. We ibn‐ül‐insan dachi selb olunmak ičün teslim olunağak tyr,« dedi.
3Ol zeman baš kjahinler, we ulema ile kawmyn ichtijarlari Kajafa nam kjahin‐i a’zamyn konagyne ğem olup;
4Ysaji hile ile tutup, katl etmegi müšawere ettiler.
5»Lakin chalk arasynda welwele olmamak ičün, bajramda olmasyn,« dediler.
6We Ysa Bejtaniada ğuzamlü Simonyn chanesynde bulundygynde;
7Onun janyna bir šiše zi‐kyjmet choš rajhalü jag ile bir kari gelüp, o sofrada oturur iken, onun bašyne dökti.
8Šagyrdleri dachi bunu gördykte, darylüp: »Bu israf ničün olsun?
9Zira bu jag čok behaja satylüp, fakyrlere weryle bilyr idi,« dediler.
10Amma Ysa bunu anlamagle, onlara dedi ky: »Ničün chatuni bi‐huzur edijorsynyz, čünky hakkymda güzel bir is išledi?
11Zira fakirler dajma sizyn ile beraber bulunur, amma ben dajma sizyn ile beraber bulunmam.
12Zira bu chatun bu jagi wüğudymyn üzerine dökti ise, benym defnym ičün ejledi.
13Hakykaten size derym ky: Bu bešaret bütün dünjanyn her neresynde y’lan olunur ise, bu chatunyn ettygi dachi tezkjari ičün riwajet olunağak tyr.«
14Ol zeman on ikilerden biri, Ischarioti Jehuda nam kimesne, baš kjahinleryn janyna warup:
15»Onu size teslim etmeklygym ičün bana ne weryrsynyz?« dedi. Onlar dachi ona otuz kyta gümüš wa’d ettiler.
16We ol zemandan sonra, onu ele wermeje fursat arar idi.
17We fatyr bajramynyn birinği günynde, šajyrdler Ysanyn janyna gelüp, ona: »Senyn ičün fysh taamyni nerede hazyr etmemyzi istersyn?« dediler.
18Ol dachi: »Šehre gidüp, filan kimseje: Muallym — »waktym jakyn dyr; fyshi šagyrdlerym ile beraber senyn janynda edeğegym,« — dejor, dejinyz,« dedi.
19Šagyrdleri dachi Ysanyn kendilerine emr ettygi gibi hareketle, fyshi hazyrladiler.
20We akšam oldykte, on ikiler ile beraber sofraja oturdi.
21We onlar taam eder iken: »Hakykaten size derym ky: Sizden biri beni ele wereğek tyr,« dedi.
22Onlar ise, ziadesiler mükedder olup, onlardan her biri ona: »Efendi, ben‐mi‐jim?« demeje bašladi.
23O dachi ğewab werüp: »Elini sahane benym ile beraber batyran heman o beni ele wereğek;
24Wakya, ibn‐ül‐insan kendi hakkynda jazylmyš oldygi üzre gider; amma waj ol adama, ki onun jedi‐le ibn‐ül‐insan ele werylyr! Ol adam dogmamyš olsajidi, kendine chajrlü olur idi,« dedi.
25We onu ele weren Jehuda ğewaben: »Ja muallym, ben‐mi‐jim?« dedygynde, ona: »Söjledygyn gibi dyr,« dedi.
26We onlar taam eder iken, Ysa etmegi alup, bereket duasi okudykten sonra, paraladi, we šajyrdlerine werüp: »Alynyz, jejinyz, bu benym ğesedym dyr,« dedi.
27We kjaseji alup, šükür ettykten sonra, onlara werüp, dedi ky: »Ğümlenyz bundan ičinyz.
28Zira bu benym kanym, ja’ni günahlar afw olunmak üzre, čok kimseler ičün dökylen ahd‐i ğedidyn kani dyr.
29Lakin size derym ky: »Šimden sonra, ta onu pederymyn melkjutynde sizyn ile taze olarak ičeğegym güne dejin, artyk asmanyn bu mahsulyndan ičmejeğegym,« dedi.
30Ba’dehu ilahi okujup, Zejtun dagyna čyktyler.
31Ol zeman Ysa onlara dedi ky: »Bu geğe ğümlenyz benym hakkymda sürčeğeksinyz, zira: Čobani wurağagym we sürünyn kojunlari dagylağak tyr, dejü, jazylmyš dyr.
32Amma ben kyjam ettykten sonra, sizden ewwel Ğelile gideğegym.
33We Pedros ona ğewaben: »Ejer ğümlesi senyn hakkynda sürčseler bile, ben asla sürčmejeğegym,« dedi.
34Ysa ona: »Hakykaten sana derym ky: Bu geğe choros ötmezden ewwel, sen beni üč kerre inkjar edeğeksyn,« dedi.
35Pedros ona: »Ejer bana senyn ile ölmek lazym gelse bile, seni asla inkjar etmem,« dedi. Kezalik šajyrdleryn ğümlesi bunu dediler.
36Ol zeman Ysa onlar ile beraber Ğetsemane denylen bir mahalle geldykte, šagyrdlerine: »Ben warup, orada dua edinğeje dek, siz burada oturunuz,« dedi.
37We Pedros ile Zebedinyn iki ogluni beraber alup, mükedder we mahzun olmaga bašladi.
38Ol wakyt onlara: »Ğanym ölüm dereğesynde pek mükedder dyr; burada kalup, benym ile beraber ojanyk durynyz,« dedi.
39We bir az ilerü warup, jüzi üzerine kapandi, we: »Ej pederym, ejer mümkin ise, bu kjase benden gečsyn; lakin benym istedygym gibi dejil, anğak senyu istedygyn gibi olsun!« dejü, dua ejledi.
40We šagyrdleryn janyna gelüp, onlari ujkuda bulmagle, Pedrosa chytaben: »Böjleğe bir saat benym ile ojanyk duramadynyz‐mi?
41Ygwaja düšmemek ičün ojanyk durup, dua ejlejinyz. Wakya, ruh hazyr, amma ten za’jyf dyr,« dedi.
42Tekrar ikinği defa warup: »Ej pederym, ben bu kjaseji ičmeksyzin benden gečmesi mümkin dejil ise, senyn iradetyn olsun,« dejü, dua ejledi.
43We gelüp, jene onlari ujkuda buldi, zira gözleri agyrlašmyš idi.
44We onlari bragup, tekrar gitti; we üčinği defa heman ol kelami söjlejerek, dua ejledi.
45Ol zeman šajyrdlerine gelüp, onlara dedi ky: »Artyk ujujup, istirahat ettinyz! Ište, saat jaklašti, we ibn‐ül‐insan günahkjarleryn eline teslim olunijor.
46Kalkynyz, gidelym! Ište, beni ele weren jaklašti.
47We o daha söjler iken, ište, on ikilerden biri olan Jehuda, baš kjahinler, we kawmyn ichtijarlari tarafyndan kylyğlü we sopalü wafir chalk onun ile beraber olarak, geldi.
48We onu ele weren onlara išaret werüp: »Kimi öpersem, o dyr. Onu tutunuz!« demyš idi.
49We der akab Ysaja jaklašup: »Selam alejk, rabbi,« dejerek, onu öpti.
50Ysa dachi ona: »Dostym, ne ičün geldyn?« dedi. Ol zeman onlar janašup, ellerini Ysa üzerine salarak, onu tuttiler.
51We ište, Ysa ile beraber bulunanlardan biri elini uzadup, kylyğyni čekti, we kjahin‐i a’zamyn bendesine wurup, kulagyni kesti.
52Ol zeman Ysa ona dedi ky: »Kylyğyni jerine geri koj, zira kylyğ tutanlaryn ğümlesi, kylyğ ile helak olur.
53Joksa ben pederyme šimdi riğa etmeje kadyr dejil‐mi‐jim, zann edersyn? Ol dachi bana on iki alajdan ziade melajike jetištyryr.
54Lakin böjle olmak wağib dyr. Bujuran kitablar nasyl itmam oluna bilyr?
55Ol saatta Ysa chalka dedi ky: »Harami üzerine gelyr gibi‐mi, beni tutmak ičün kylyğlü we sopalü čyktynyz? Ben her gün hejkelde janynyzda oturup, ta’lim eder idym, we beni tutmadynyz.
56Lakin bunun ğümlesi pejgamberleryn kitablari itmam olunmak ičün waky oldi. Ol zeman šagyrdleryn ğümlesi onu bragup, kačtiler.
57We Ysaji tutanlar onu kjahin‐i a’zam, Kajafanyn nezdine götürdiler; orada dachi ulema ile ichtijarlar ğem olmyš idi.
58We Pedros uzaktan kjahin‐i a’zamyn hawlisine‐dek onun ardynğe gitti, we ičeri girüp, netiğeji görmek ičün, chydmetkjarlar ile beraber oturdi.
59We baš kjahinler ile ichtijarlar we bütün millet meğlisi Ysanyn katli ičün alejhine jalan šehadet aradiler isede, bulamadiler.
60We čok jalanği šahidler geldiler isede, jene bulamadiler. Nihajet‐ül‐emr iki jalanği šahid gelüp:
61»Bu kimse: Allahyn hejkelini jykup, onu üč günde bina etmeje kadyr‐im, dedi,« dediler.
62Kjahin‐i a’zam dachi kalkup, ona: »Hič ğewab wermez‐mi‐syn? Bunlar senyn alejhyne ne šehadet edijorlar?« dedi.
63Amma Ysa sükjut üzre durmagle, kjahin‐i a’zam ona chytaben: »Allah el‐haji hakki‐čün, sana jemin weryrym, sen Mesih, ibn‐ullah‐mi‐syn? Bize söjle!« dedi.
64Ysa ona: »Söjledygyn gibi dyr. Hem size derym ky: Šimden sonra ibn‐ül‐insani kudretyn sagynda oturur, we gjökyn bulutleri üzerynde gelyr, göreğeksynyz,« dedi.
65Bunun üzerine kjahin‐i a’zam kendi elbisesini jyrtüp: »Bu adam küfr etti; artyk bize šahidler ne lazym? Ište šimdi küfrini išittinyz.
66Size nasyl görünyr?« dedi. Onlar dachi ğewab werüp: »Ölüme müstehakk tyr!« dediler.
67Ol zeman onun jüzyne tükürüp, ona jumruk wurdiler. Ba’zileri da sille wurup:
68»Ej Mesih, bize pejgamberlyk ejle: Sana wuran kim dyr?« dediler.
69We Pedros dyšarüde hawlida oturur iken, janyna bir ğarije gelüp: »Sen dachi ğelillü Ysa ile beraber idyn?« dedi.
70Lakin o ğümlesinyn huzurynde: »Senyn ne söjledygyni bilmem,« dejerek, inkjar ejledi.
71We kapuja čyktygynde, onu diger bir ğarije görüp, orada olanlara: »Bu dachi nasaretlü Ysa ile beraber idi,« dedi.
72Ol dachi: »Ben ol adami tanymam,« dejerek, jemin ile tekrar inkjar etti.
73We bir az sonra orada duranlar janašup Pedrosa: »Sahihen, sen dachi onlardan syn, čünky söjlejyšyn dachi seni bejan edijor,« dediler.
74Ol zeman Pedros: »Ol adami tanymam,« dejerek, bed dua we jemin etmeje bašladi. We anide choros ötti.
75We Pedros Ysanyn kendine: »Choros ötmezden ewwel beni üč kerre inkjar edeğeksyn,« dedygi sözi chatyryne getyrmekle, dyšarüje čykup, aği aği agladi.
Currently Selected:
Metta 26: TURMAT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Transcribed from the Bible Society edition. Published in Vienna in 1883.
Metta 26
26
Jirmi altinği bab.
1We Ysa bu sözleryn ğümlesini tekmil ettykten sonra, šajyrdlerine:
2»Iki günden sonra fysh bajrami olağagyni bilyrsynyz. We ibn‐ül‐insan dachi selb olunmak ičün teslim olunağak tyr,« dedi.
3Ol zeman baš kjahinler, we ulema ile kawmyn ichtijarlari Kajafa nam kjahin‐i a’zamyn konagyne ğem olup;
4Ysaji hile ile tutup, katl etmegi müšawere ettiler.
5»Lakin chalk arasynda welwele olmamak ičün, bajramda olmasyn,« dediler.
6We Ysa Bejtaniada ğuzamlü Simonyn chanesynde bulundygynde;
7Onun janyna bir šiše zi‐kyjmet choš rajhalü jag ile bir kari gelüp, o sofrada oturur iken, onun bašyne dökti.
8Šagyrdleri dachi bunu gördykte, darylüp: »Bu israf ničün olsun?
9Zira bu jag čok behaja satylüp, fakyrlere weryle bilyr idi,« dediler.
10Amma Ysa bunu anlamagle, onlara dedi ky: »Ničün chatuni bi‐huzur edijorsynyz, čünky hakkymda güzel bir is išledi?
11Zira fakirler dajma sizyn ile beraber bulunur, amma ben dajma sizyn ile beraber bulunmam.
12Zira bu chatun bu jagi wüğudymyn üzerine dökti ise, benym defnym ičün ejledi.
13Hakykaten size derym ky: Bu bešaret bütün dünjanyn her neresynde y’lan olunur ise, bu chatunyn ettygi dachi tezkjari ičün riwajet olunağak tyr.«
14Ol zeman on ikilerden biri, Ischarioti Jehuda nam kimesne, baš kjahinleryn janyna warup:
15»Onu size teslim etmeklygym ičün bana ne weryrsynyz?« dedi. Onlar dachi ona otuz kyta gümüš wa’d ettiler.
16We ol zemandan sonra, onu ele wermeje fursat arar idi.
17We fatyr bajramynyn birinği günynde, šajyrdler Ysanyn janyna gelüp, ona: »Senyn ičün fysh taamyni nerede hazyr etmemyzi istersyn?« dediler.
18Ol dachi: »Šehre gidüp, filan kimseje: Muallym — »waktym jakyn dyr; fyshi šagyrdlerym ile beraber senyn janynda edeğegym,« — dejor, dejinyz,« dedi.
19Šagyrdleri dachi Ysanyn kendilerine emr ettygi gibi hareketle, fyshi hazyrladiler.
20We akšam oldykte, on ikiler ile beraber sofraja oturdi.
21We onlar taam eder iken: »Hakykaten size derym ky: Sizden biri beni ele wereğek tyr,« dedi.
22Onlar ise, ziadesiler mükedder olup, onlardan her biri ona: »Efendi, ben‐mi‐jim?« demeje bašladi.
23O dachi ğewab werüp: »Elini sahane benym ile beraber batyran heman o beni ele wereğek;
24Wakya, ibn‐ül‐insan kendi hakkynda jazylmyš oldygi üzre gider; amma waj ol adama, ki onun jedi‐le ibn‐ül‐insan ele werylyr! Ol adam dogmamyš olsajidi, kendine chajrlü olur idi,« dedi.
25We onu ele weren Jehuda ğewaben: »Ja muallym, ben‐mi‐jim?« dedygynde, ona: »Söjledygyn gibi dyr,« dedi.
26We onlar taam eder iken, Ysa etmegi alup, bereket duasi okudykten sonra, paraladi, we šajyrdlerine werüp: »Alynyz, jejinyz, bu benym ğesedym dyr,« dedi.
27We kjaseji alup, šükür ettykten sonra, onlara werüp, dedi ky: »Ğümlenyz bundan ičinyz.
28Zira bu benym kanym, ja’ni günahlar afw olunmak üzre, čok kimseler ičün dökylen ahd‐i ğedidyn kani dyr.
29Lakin size derym ky: »Šimden sonra, ta onu pederymyn melkjutynde sizyn ile taze olarak ičeğegym güne dejin, artyk asmanyn bu mahsulyndan ičmejeğegym,« dedi.
30Ba’dehu ilahi okujup, Zejtun dagyna čyktyler.
31Ol zeman Ysa onlara dedi ky: »Bu geğe ğümlenyz benym hakkymda sürčeğeksinyz, zira: Čobani wurağagym we sürünyn kojunlari dagylağak tyr, dejü, jazylmyš dyr.
32Amma ben kyjam ettykten sonra, sizden ewwel Ğelile gideğegym.
33We Pedros ona ğewaben: »Ejer ğümlesi senyn hakkynda sürčseler bile, ben asla sürčmejeğegym,« dedi.
34Ysa ona: »Hakykaten sana derym ky: Bu geğe choros ötmezden ewwel, sen beni üč kerre inkjar edeğeksyn,« dedi.
35Pedros ona: »Ejer bana senyn ile ölmek lazym gelse bile, seni asla inkjar etmem,« dedi. Kezalik šajyrdleryn ğümlesi bunu dediler.
36Ol zeman Ysa onlar ile beraber Ğetsemane denylen bir mahalle geldykte, šagyrdlerine: »Ben warup, orada dua edinğeje dek, siz burada oturunuz,« dedi.
37We Pedros ile Zebedinyn iki ogluni beraber alup, mükedder we mahzun olmaga bašladi.
38Ol wakyt onlara: »Ğanym ölüm dereğesynde pek mükedder dyr; burada kalup, benym ile beraber ojanyk durynyz,« dedi.
39We bir az ilerü warup, jüzi üzerine kapandi, we: »Ej pederym, ejer mümkin ise, bu kjase benden gečsyn; lakin benym istedygym gibi dejil, anğak senyu istedygyn gibi olsun!« dejü, dua ejledi.
40We šagyrdleryn janyna gelüp, onlari ujkuda bulmagle, Pedrosa chytaben: »Böjleğe bir saat benym ile ojanyk duramadynyz‐mi?
41Ygwaja düšmemek ičün ojanyk durup, dua ejlejinyz. Wakya, ruh hazyr, amma ten za’jyf dyr,« dedi.
42Tekrar ikinği defa warup: »Ej pederym, ben bu kjaseji ičmeksyzin benden gečmesi mümkin dejil ise, senyn iradetyn olsun,« dejü, dua ejledi.
43We gelüp, jene onlari ujkuda buldi, zira gözleri agyrlašmyš idi.
44We onlari bragup, tekrar gitti; we üčinği defa heman ol kelami söjlejerek, dua ejledi.
45Ol zeman šajyrdlerine gelüp, onlara dedi ky: »Artyk ujujup, istirahat ettinyz! Ište, saat jaklašti, we ibn‐ül‐insan günahkjarleryn eline teslim olunijor.
46Kalkynyz, gidelym! Ište, beni ele weren jaklašti.
47We o daha söjler iken, ište, on ikilerden biri olan Jehuda, baš kjahinler, we kawmyn ichtijarlari tarafyndan kylyğlü we sopalü wafir chalk onun ile beraber olarak, geldi.
48We onu ele weren onlara išaret werüp: »Kimi öpersem, o dyr. Onu tutunuz!« demyš idi.
49We der akab Ysaja jaklašup: »Selam alejk, rabbi,« dejerek, onu öpti.
50Ysa dachi ona: »Dostym, ne ičün geldyn?« dedi. Ol zeman onlar janašup, ellerini Ysa üzerine salarak, onu tuttiler.
51We ište, Ysa ile beraber bulunanlardan biri elini uzadup, kylyğyni čekti, we kjahin‐i a’zamyn bendesine wurup, kulagyni kesti.
52Ol zeman Ysa ona dedi ky: »Kylyğyni jerine geri koj, zira kylyğ tutanlaryn ğümlesi, kylyğ ile helak olur.
53Joksa ben pederyme šimdi riğa etmeje kadyr dejil‐mi‐jim, zann edersyn? Ol dachi bana on iki alajdan ziade melajike jetištyryr.
54Lakin böjle olmak wağib dyr. Bujuran kitablar nasyl itmam oluna bilyr?
55Ol saatta Ysa chalka dedi ky: »Harami üzerine gelyr gibi‐mi, beni tutmak ičün kylyğlü we sopalü čyktynyz? Ben her gün hejkelde janynyzda oturup, ta’lim eder idym, we beni tutmadynyz.
56Lakin bunun ğümlesi pejgamberleryn kitablari itmam olunmak ičün waky oldi. Ol zeman šagyrdleryn ğümlesi onu bragup, kačtiler.
57We Ysaji tutanlar onu kjahin‐i a’zam, Kajafanyn nezdine götürdiler; orada dachi ulema ile ichtijarlar ğem olmyš idi.
58We Pedros uzaktan kjahin‐i a’zamyn hawlisine‐dek onun ardynğe gitti, we ičeri girüp, netiğeji görmek ičün, chydmetkjarlar ile beraber oturdi.
59We baš kjahinler ile ichtijarlar we bütün millet meğlisi Ysanyn katli ičün alejhine jalan šehadet aradiler isede, bulamadiler.
60We čok jalanği šahidler geldiler isede, jene bulamadiler. Nihajet‐ül‐emr iki jalanği šahid gelüp:
61»Bu kimse: Allahyn hejkelini jykup, onu üč günde bina etmeje kadyr‐im, dedi,« dediler.
62Kjahin‐i a’zam dachi kalkup, ona: »Hič ğewab wermez‐mi‐syn? Bunlar senyn alejhyne ne šehadet edijorlar?« dedi.
63Amma Ysa sükjut üzre durmagle, kjahin‐i a’zam ona chytaben: »Allah el‐haji hakki‐čün, sana jemin weryrym, sen Mesih, ibn‐ullah‐mi‐syn? Bize söjle!« dedi.
64Ysa ona: »Söjledygyn gibi dyr. Hem size derym ky: Šimden sonra ibn‐ül‐insani kudretyn sagynda oturur, we gjökyn bulutleri üzerynde gelyr, göreğeksynyz,« dedi.
65Bunun üzerine kjahin‐i a’zam kendi elbisesini jyrtüp: »Bu adam küfr etti; artyk bize šahidler ne lazym? Ište šimdi küfrini išittinyz.
66Size nasyl görünyr?« dedi. Onlar dachi ğewab werüp: »Ölüme müstehakk tyr!« dediler.
67Ol zeman onun jüzyne tükürüp, ona jumruk wurdiler. Ba’zileri da sille wurup:
68»Ej Mesih, bize pejgamberlyk ejle: Sana wuran kim dyr?« dediler.
69We Pedros dyšarüde hawlida oturur iken, janyna bir ğarije gelüp: »Sen dachi ğelillü Ysa ile beraber idyn?« dedi.
70Lakin o ğümlesinyn huzurynde: »Senyn ne söjledygyni bilmem,« dejerek, inkjar ejledi.
71We kapuja čyktygynde, onu diger bir ğarije görüp, orada olanlara: »Bu dachi nasaretlü Ysa ile beraber idi,« dedi.
72Ol dachi: »Ben ol adami tanymam,« dejerek, jemin ile tekrar inkjar etti.
73We bir az sonra orada duranlar janašup Pedrosa: »Sahihen, sen dachi onlardan syn, čünky söjlejyšyn dachi seni bejan edijor,« dediler.
74Ol zeman Pedros: »Ol adami tanymam,« dejerek, bed dua we jemin etmeje bašladi. We anide choros ötti.
75We Pedros Ysanyn kendine: »Choros ötmezden ewwel beni üč kerre inkjar edeğeksyn,« dedygi sözi chatyryne getyrmekle, dyšarüje čykup, aği aği agladi.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Transcribed from the Bible Society edition. Published in Vienna in 1883.