Lukas 10
10
Dit 10. Capitel
1Diäreter senđert di Herr jit Üder Söwendig üt, en stjürt jam, tau bi tau, voar höm hen ön alle Städer en Plaatsen, diär hi hen kom wilđ.
2En said tö jam: Di Bârigt es gurt, mar diär sen litjet Aarbedslid; diärom bed di Herr van di Bârigt, dat hi Aarbedslid ön sin Bârigt stjürt.
3Gung hen. Lukke hjir, ik stjĂĽr ju ĂĽs di Lummer med ĂĽt mung di Wolwen.
4Drai niin Pöös, niin Fek, nog Skuur; en grööt Nemmen üp di Wei.
5Hur I ön en Hüs kom, diär si I jest: Freeđ wiis ön döt Hüs!
6En wan diär en freeđelk Seen wiis skulđ, da wel ju Freeđ üp höm röst; man wan dit ek sa es, da wel ju Freeđ höm weder tö ju kiir.
7Ön ditsalw Hüs bliiw I, iit en drink, wat ja hå. For en Aarbeder es sin Loan wert. I skel ek van dit jen Hüs tö dit Üder gung.
8En wan I ön en Stad kom, en ja ju âpnem, diär iit, wat ju voarsäät ud.
9En maake di Kraanken sünđ, welk diärön sen, en si tö jam: Gotts Könningrik es ju nai kjemmen.
10Mar hur I ön en Stad kom, diär ja ju ek âpnem, diär gung üt üp jaar Straaten, en spreek:
11Uk di Stof, diär van ju Stad ön üüs klöwwet, skodde wü of üp ju; dag skel I weet, dat Gotts Könningrik ju nai wessen heed.
12Ik si ju: Hat wel di Sodomer wat legter gung üp jünđner Dai, üs sa en Stad.
13Wee di, Chorazin! Wee di, Bethsaida! For wiär sok Daaden ön Tyrus en Sidon sken, üs-er bi ju sken sen; ja hed bitids ön Sak en Eesken seten, en hed jam bekiirt.
14Dag skelt Tyrus en Sidon beter gung önt Gerigt, üs ju!
15En dü Kapernaum, diär âp tö Hemmel heewt es, dü skedt diäl stört ud ön di Hel.
16Di diär ju hjert, di hjert mi, en di diär ju foragtet, di foragtet mi. Mar di diär mi foragtet, di foragtet höm, diär mi stjürt heed.
17En di Söwendig kâm weder me Frügged, en said: Herr, uk di Düweler sen üüs önđerdaan ön din Noom.
18Mar hi said tö jam: Ik saag nog di Satan van Hemmel fålen üs en Leid.
19Sé I, ik hå ja Magt dön, üp Slangen en Skorpionen tö treden, en aur al Fiinds Gewalt; en nöndt skel ju skaađige.
20Dag frügge ju ek diäraur, dat di Geister ju önđerdaan sen; mar frügge ju, dat ju Noom ön Hemmel önskrewwen es.
21Tö di Stünd frügget Jesus höm ön di Geist en said: Ik prise di Våder, Herr aur Hemmel en Öord, dat dü sok di Wissen en Klooken forborgen heest, en dat dü dit di Ünmündigen ipenbaaret heest. Jå, Våder, sa haaget et di wel tö!
22Hat es mi Alles aurdön van min Våder. En Nemmen weet, hokken di Seen es, üs alining di Våder; nog hokken di Våder es, üs alining di Seen, en hokken di Seen dit wel ipenbåre.
23En hi wäändt höm tö sin Jüngers, en said tö jam alining: Selig sen di Ogen, diär se, wat I se.
24For ik si ju: Vuul Profeten en Könninger wilđ se, wat I se, en hå dit ek sen; en hiir, wat I hiir, en hå dit ek hjert.
25En lukke hjir, diär stönđ en Skreftgeliärter âp, forsaagt höm en said: Meister, wat mut ik dö, dat ik dit ewig Lewent ârwe?
26En hi said tö höm: Wat Staant er önt Rogt skrewwen? Hü last dü?
27En hi swaaret en said: DĂĽ skedt din Herr Gott lew hĂĄ me hiil Hart, me hiil Seel, me al din Kraft, en me hiil GemĂĽĂĽt, en din Naist ĂĽs di salw.
28Man hi said tö höm: Dü heest rogt swaaret; dö dit, da skedt dü lewwi.
29Man hi wild höm salw rogtfârdige, en said tö Jesus: Hokken es da min Naist?
30Da swaaret Jesus en said: Diär wiär en Mensk, hi ging van Jerusalem diäl tö Jericho, en råket önđer di Muurdigers; ja toog höm di Kloader of, en slog höm en ging diärvan, en let höm hoalew doađ li.
31Hat kâm sa üp iwen Slogt,#10.31 ünforwånts dat en Pröst di salw Wei kâm; en diär hi höm saag, ging hi voarbi.
32Alliksa en Levit, diär hi bi dit salw Steid kâm en höm saag, ging hi voarbi.
33Mar en Samariter reiset en kâm diärhen, en diär hi höm saag, beäämket hi höm.
34Ging tö höm, forboanđ höm sin Wunden (Siren) en goat diärön Öli en Wiin, left höm âp üp sin Diirt, föört höm ön di Herbârig, en pleget höm.
35En diär di Üder Dai wegreiset, noom hi tau Skelling üt, en död dânen di Wiärt, en said tö höm: Drai Sörrig foar höm, en wan dü moar Kosten van höm hå skudt, wel ik di Alles betåle, wan ik weder kom.
36Hokken van dös tri tinkt ju heed di Naist foar didiär wessen, diär mung di Muurdigers råket wiär?
37Hi said: Diär di Bârmhartigheid ön höm död! Da said Jesus tö höm: Da gung hen en dö ditsalw.
38Nü kâm't tö pas, diär ja reiset, ging hi iin ön en Flekken: Diär wiär en Wüf, bi Noom Martha, jü noom höm âp ön hör Hüs.
39En jü hed en Sester, di hjit Maria; jü säät hör diäl voar Jesus sin Fet, en hjert üp sin Uurder.
40Mar Martha maaket hör vuul tö skaffin, om höm tö tinin. En jü kâm naier en said: Herr, kiirst dü di diär ek ön, dat min Sester mi alining tine let? Si hör dag, dat jü mi help skel.
41Mar Jesus swaaret en said tö hör: Martha, Martha, dü heest vuul Sörrig en Meit.
42Mar jen Ding es nödig. Maria heed dit bääst Diil wälet, dit skel ek van hör nommen ud.
Currently Selected:
Lukas 10: NFNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
