Lukas 7
7
Dit 7. Capitel.
1Eter dat hi voart Volk me sin Prötji tö Jenđ kjemmen wiär, ging hi iin tö Kapernaum.
2En en Haudman sin Knegt, diär hi vuul van hölđ, leid sterwens krånk.
3Mar diär hi van Jesus hjert, stjürt hi di Juden jaar Olderlid tö höm, en boad höm, dat hi kâm, en måket sin Knegt sünd.
4Man diär ja tö Jesus kâm, boad ja höm sönder Âphoalden, en said: Hi est wert, dat dü höm di Help tökom letst.
5Aur dat hi heed ĂĽĂĽs Volk lew, en di Skuul heed hi ĂĽĂĽs begt.
6En Jesus ging me jam hen. En diär hi nü ek für van dit Hüs wiär, stjürt di Haudman Frinđner tö höm en let tö höm si: Maake di ek di Meit; ik sen ek wert, dat dü iin önđer min Taak geist.
7Diärom agt ik mi salw uk ek wert, dat ik tö di kâm; mar spreek man jen Uurd, da ud min Knegt sünđ.
8For ik sen uk en Mensk, diär üder Herren harke mut, en haa Krigsknegter önđer mi, en si ik tö jen: Kom hjaart! da komt hi; en tö min Knegt: Dö dit, da dääd hi dit.
9Man da Jesus dit hjert, forwunđnert hi höm, en kiirt höm om, en said tö di Kär Lid, diär höm eterfölgt: Ik si ju, sa en Gloow hå ik ön Israel ek fünđnen.
10En diär di Böödskeppen weder tüs kâm, foanđ ja di krånk Knegt weder sünđ.
11En hat kâm tö pas diäreter, dat hi iin ön en Stad bi Noom Nain ging; en vuul van sin Jüngers ging me höm, en en gurt Kär Lid.
12Diär hi bi di Stadpôrt kâm, lukke hjir, da drog em en Doaden üt, hi wiär en ining Seen van sin Moder, en jü wiär en Inkewüf, en en hiil Kär Lid van di Stad ging me hör.
13En diär di Herr hör saag, beäämket hi hör, en said tö hör: Skroale ek!
14En hi trat naier, en röört di (Böör) Kest ön; en di Draiers stönđ. En hi said: Jungdrääng, ik si di, stuun âp!
15En di Doad kâm aurjenđ, en begent tö spreken. En hi jåw höm sin Moder.
16En ja waad altermaal vol Fürgt, en priset Gott en said: Diär es en gurt Profet mung üüs âpstönđnen, en Gott heed sin Volk besaagt.
17En dit Gerügt van höm ging aur hiil Judäa, en ön alle Lönđnen trinđ om bi.
18En sin Jüngers forkinđnigt Johannes dit altermaal. En Johannes rööp tau van sin Jüngers tö höm.
19En stjürt jam tö Jesus, en let jam tö höm si: Es dit di, diär kom skel, of skel wü jit läänger teew, tö dat er en Üder komt?
20Mar diär nü di Karming tö höm kâm, said ja: Johannis di Döper heed üüs tö di stjürt, om di tö sien: Es dit di, diär kom skel, of skel wü teew, tö dat er en Üder komt?
21Tö disalw Stünđ maaket hi vuul Lid sünd van Sjugten en Plågen en ârig Geister, en manning Blinđnen jaaw hi dit Gesigt.
22En Jesus swaaret en said tö jam: Gung hen en forkinđnige Johannes, wat I sen en hjert hå: di Blinđnen sé, di Lammen gung, di Fülflötigen sen riin, di Dowen hiir, di Doaden stuun âp, en di Armen ud dit Evangelium prötjet.
23En selig es, diär höm ek ârgert aur mi!
24Mar diär Johannes sin Böödskeppen henging, begent Jesus tö sien tö di Kär Lid van Johannes: Wat wiär dit, wat I sé wilđ, üs I ütging ön di Wösteni? Wilđ I en Reid sé, diär van di Winđ beweget ud?
25Of wat sen I ütgingen om tö sen? Wilđ I en Mensk sé ön fiin Kloader? Lukke hjir, dânen diär on stjüllig Kloader gung en ön Wellest lewwe, sen ön di Könninger jaar Hüsing.
26Of wat sen I ütgingen om tö sen? Wilđ I en Profet sé? Iå, ik si ju, diär uk moar es, üs en Profet.
27Hat es höm, diär van skrewwen Staant: Lukke hjir, ik stjür min Engel voar din Ansegt hjaart, hi skel din Wei voar di tö rogt maake.
28For ik si ju: mung dânen diär van Wüffen geboren sen, es niin gurter Profet üs Johannes di Döper; mar di diär litj er es ön üüs Herr Gott sin Rik, di es gurter üs hi.
29En al dit Volk, wat höm hjert, en di Tolners, död Gott Rogt, en let jam döpe me Johannes sin Dööp.
30Mar di Farisäers en di Skreftliirten foragt Gotts Reed tö jaar ein Skaađ, en let jam ek van höm döpe.
31Man di Herr said: Bi hokken skel ik nĂĽ di Mensken van di Ofkomst henlikke? en hokken sen ja lik?
32Ja sen alliküs di Jungen, diär voar Düür set, en röp arküder tö, en si: Wü hå voar ju âpspöllet, en I hå ek daandset; wü ha ju beäämket, en I ha ek skroalet.
33For Johannes di Döper es kjemmen, en eet niin Broad, en droonk niin Wiin; da si I: Hi heed di Düwel.
34Di Menskenseen es kjemmen, et en drinkt; da si I: Lukke hjir, di Mensk es en Freter en en Wiinsüpper, di Tolners en Senđners jaar Frinđ.
35En di Wisheid mut meistert ud van al hör Jungen.
36Man diär boad höm jen van di Farisäers, dat hi me höm eet. En hi ging iin ön di Farisäer sin Hüs, en säät höm tö Staal.
37En lukke hjir, diär wiär en Wüf, ön di Stad, jü wiär en arm Senđner. Diär jü dit fornoom, dat hi bi Staal seet ön di Farisäer sin Hüs, braagt jü en Glääs me Soallew.
38Jü trat van beeften tö sin Fet en skroalet, en begent sin Fet tö witin me Toaren, en oftödrüggin me hör Hiir üp Haud, en taatjet sin Fet, en salwet jam me dit Soallew.
39Man diär di Farisäer dit saag, diär höm nödigt hed, said hi bi höm salw: Wan didiärem en Profet wiär, da wust hi, hokken en watfoar en Wüf dit es, diär höm onröört, for jü es en senđnig Mensk.
40Jesus swaaret en said tö höm: Simon, ik hå di wat tö sien. En hi said: Meister, si man tö!
41En Man, diär oltervuul Räänt nōm, her tau Skilđners. Di jen wiär höm fiifhöndert Skelling skilđig, di Üder föfdig.
42Man diär jat ek hed, om tö betalin foriret hi 't jam biđing. Si nü, wat foar jen van jam wel höm miist lew hå?
43Simon swaaret en said: Ik täänk, di diär hi miist foriret heed, di wel höm uk miist lew hå. En hi said tö höm: Dü heest dit Rogt gud spreken.
44En hi kiirt höm om tö di Wüf, en said tö Simon: Sjogst dü dös Wüf? Ik sen kjemmen ön din Hüs, en dü heest mi ek Weter dön tö min Fet; man dös Wüf heed min Fet me Toaren wiit maaket, en me hör Hiir üp Haud ofdrügget.
45Dü heest mi niin Taatj iwen, mar dös Wüf, eter dat jü iin kjemmen es, heed jü går ek âphölđen min Fet tö taatjin.
46DĂĽ heest min Haud ek me Ă–li salwt; man jĂĽ heed min Fet me Soallew salwt.
47Diärfor si ik di: Hör es vuul Senđ töiwen, aurdat jü heed mi vuul lew; mar hokken litjet töiwen ud, di heed litjet lew.
48En hi said tö hör: Di es din Senđ töiwen.
49Da begent dânen, diär me höm tö Staal seet, en said bi jam salw: Hokken es dit, diär Senđ töjewt?
50Man hi said uk tö di Wüf: Din Gloow heed di holpen! Gung nü hen me Freeđ.
Currently Selected:
Lukas 7: NFNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
