Marcus 6
6
Caibidil VI
Ḃeir Íosa teagasc ag Nasair: cuireann sé an dáréag amaċ a ṡeanmóireaċt: coṫuiġeann sé cúig ṁíle le cúig h-aráin: agus siuḃlann sé ar mullaċ na fairrge.
1Agus ar imṫeaċt as sin dó, ċuaiḋ sé go dtí a ṫír féin,#Mait. 13, 54; Lúc. 4, 16. agus lean a ḋeisciobail é.
2Agus nuair a ṫáinic an tsabóro, ṫoisiġ sé a teagasc san tsineagóig, agus ċuala mórán é agus rinne siad iongantas dá teagasc, ag ráḋ: Cá ḃfuair sé seo na neiṫe seo uilig? Agus cad é an eagna seo a tugaḋ dó, agus a leiṫéroí de ṁíorḃailte agus atá dá ndéanaṁ tré n-a láṁa?
3Naċ é seo an saor, mac Ṁuire, bráṫair Séamuis, agus Ióseṗ, agus Iúdais, agus Ṡíomoin?#Eoin 6, 42. Naċ ḃfuil a ḋeirḃṡeaṫraċa fosta annseo i n-ár measc? Agus fuair siad scainneal ann.
4Agus duḃairt Íosa leo: Ní ḃíonn fáiḋ gan onóir, aċt ina ṫír féin, agus ina ṫiġ féin, agus imeasc a ṁuinntire féin.#Mait. 13, 57; Eoin 4, 24; Eoin 4, 44.
5Agus níorḃ ḟéidir leis#6, 5 Níorḃ ḟéidir leis, ⁊c. Ní díoġḃáil cuṁaċta, aċt de ḃríġ nár ṁian leis míorḃailte a ḋéanaṁ i ḃfaḃar le daoine a ḃí ceanndána agus míċreidṁeaċ, agus nárḃ airiḋe orṫa faḃair dá leitéid. aon ṁíorḃail a ḋéanaṁ annsin, aċt beagán de ḋaoine breoiḋte a leiġeas tré ċur a láṁ orṫa.
6Agus ba iongnaḋ leis a n-easbaiḋ creidiṁ; agus ṫaisteal sé na bailte ṫart timċeall ag teagasc.
7Agus ġoir sé an dáréag,#Mait. 10, 1; Lúc. 9, 1. agus ṫoisiġ sé a gcur ina mbeirt agus ina mbeirt, agus ṫug sé cuṁaċt dóiḃ ar na spioraid neaṁġlana.
8Agus dʼórduiġ sé dóiḃ gan aon níḋ a ṫaḃairt leo ċun an ḃealaiġ, aċt aṁáin bata: gan mála, gan arán, agus gan airgead ina gcrios,
9Aċt cuaráin#Gníoṁ. 12, 8. a ċaiṫeaṁ, agus gan ḋá ċóta a ḃeiṫ orṫa.
10Agus duḃairt sé leo: Cibé áit ma raċaiḋ siḃ isteaċ i dtiġ, fanaigiḋ annsin go dtí go n-imṫiġiḋ siḃ as an áit sin,
11Agus cibé ar biṫ iad naċ ḃfáilteoċaiḋ róṁaiḃ agus naċ n-éistfiḋ liḃ, ag imṫeaċt as sin díḃ, craiṫigiḋ an dusta de ḃur gcosa mar ḟiaḋnaise ina n-aġaiḋ.#Mait. 10, 14; Lúc. 9, 5; Gníoṁ. 13, 51, agus 18, 6.
12Agus ċuaiḋ siad amaċ agus dʼḟuagair siad aiṫriġe a ḋéanaṁ,
13Agus ṫeilg siad amaċ mórán deaṁan, agus rinne siad mórán daoine breoiḋte dʼungaḋ#Séamus 5, 14. le h-ola, agus leiġeas siad iad.
14Agus ċuala loruaḋ,#Mait. 14, 1; Lúc. 9, 7. rí, seo (óir ṫáinic cliú ar a ainm#6, 14 A ainm. Ainm Íosa.), agus deireaḋ sé: Dʼéiriġ Eoin Baiste arís ó na mairḃ, agus dá ḃríġ sin tá míorḃailte dá n-oibriuġaḋ tríd.
15Agus deireaḋ daoine eile: Is é Elias é. Aċt deireaḋ tuilleaḋ: Is fáiḋ mar ḋuine de na fáiḋe é.
16Nuair a ċuala Ioruaḋ sin, duḃairt sé: Eoin ar ḃain mise an ceann de, is é seo é a dʼéiriġ arís ó na mairḃ.
17Óir ċuir loruaḋ é féin daoine amaċ gur ġaḃ#Mait. 14, 4; Lúc. 3, 19. sé Eoin, agus ċeangail sé i bpríosún é, mar ġeall ar Herodias, bean Ṗilip, a ḋearḃráṫair, óir ṗós sé í.
18Óir duḃairt Eoin le h-Ioruaḋ: Ní ḟuil sé dlisteannaċ agat bean do ḋearḃráṫar a ḃeiṫ agat.#Leiḃ. 18, 16.
19Agus ḃíoḋ Herodias ag déanaṁ ceilge ina aġaiḋ, agus fonn uirṫí é a ṁarḃaḋ, aċt níor éiriġ léi.
20Óir ḃí eagla ar Ioruaḋ roiṁ Eoin, mar go raiḃ a ḟios aige é ḃeiṫ ina ḟear ċóir, naoṁṫa, agus ċoiṁéad sé é#6, 20 Ċoiṁéad sé é. Ċoiṁéad sé é ar ċeilt Herodiaise; ar eagla roiṁ na daoine ní ċuirfeaḋ sé ċun báis é, gró go mbíoḋ sise ġá iarraiḋ sin: dʼéiriġ léi a toil a ċur i gcríċ le congnaṁ a h-inġine., agus ġníoḋ sé mórán neiṫe ar a ċóṁairle, agus dʼéisteaḋ sé leis go fonnṁar.
21Agus nuair a ṫárla lá oireaṁnaċ, rinne loruaḋ suipéar i gcóṁair an lae ina rugaḋ é do ṫaoisiġ, dʼoificiġ, agus dʼuaisle na Gailile,
22Agus nuair a ṫáinic mġean na Herodiaise úd isteaċ, agus rinne sí daṁsa, agus ṫaitin sí le h-Ioruaḋ agus le n-a raiḃ ag caiṫeaṁ bíḋ ina ċuroeaċta, duḃairt an rí leis an ċailín: Iarr cibé is mian leat orm, agus ḃéarfaiḋ mé duit é.
23Agus ṁionnuiġ sé dí: Cibé rud a iarrfas tú, ḃéarfaiḋ mé duit é, ḃíoḋ gur leaṫ mo ríoġaċta é.
24Agus nuair a ċuaiḋ sí amaċ, duḃairt sí le n-a ṁáṫair: Cad é iarrfas mé? Agus duḃairt sise: Ceann Eoin Baiste.
25Agus gan ṁoill ṫáinic sí isteaċ fá ḋeifre ċuig an ríġ, agus rinne aṫċuinge, ag ráḋ: Is toil liom go dtaḃarṫá daṁ láiṫreaċ ar méis ceann Eoin Baiste.
26Agus ṫáinic aiṫreaċas ar an ríġ; mar ġeall ar a ṁionna agus mar ġeall ar an ṁuinntir a ḃí ag caiṫeaṁ bíḋ leis, níorḃ áil leis mí-ṡásaṁ a ċur uirṫí,
27Aċt ċuir sé gárḋa amaċ agus dʼórḋuiġ dó a ċeann suíd a ṫaḃairt leis ar méis. Agus ḃain sé an ceann de san ṗríosún,
28Agus ṫug sé a ċeann leis ar méis, agus ṫug sé doʼn ċailín é, agus ṫug an cailín dá máṫair é.
29Agus nuair a ċuala a ḋeisciobail seo, ṫáinic siad agus ṫóg leo a ċorp,#Mait. 14, 12. agus ċuir siad i dtuamba é.
30Agus ar ċruinniuġaḋ ċuig Íosa do na h-Abstail, dʼinnis#Lúc. 9, 10. siad dó gaċ níḋ dá ndearna siad agus dár teagasc siad.
31Agus duḃairt sé leo: Taraigiḋ í leiṫ#Mait. 14, 13; Lúc. 9, 10; Eoin 6, 1. go h-áit uaigniġ, agus déanaigiḋ ḃur scíste tamall, Óir ḃí mórán ann ag teaċt agus ag imṫeaċt, agus ní raiḃ am acu fiú ċun biaḋ a ċaiṫeaṁ.
32Agus ar ḋul isteaċ san luing dóiḃ, dʼimṫiġ siad i leaṫ taoiḃ go dtí áit uaigneaċ.
33Agus ċonnaic siad ag imṫeaċt iad, agus ḃí a ḟios sin ag mórán, agus riṫ siad de ṡiuḃal cos annsiúd as na caṫraċa go h-uile, agus ḃí siad ann rompa.
34Agus ag dul amaċ do Íosa ċonnaic sé sluaġ mór,#Mait. 9, 36, agus 14, 14. agus ḃí truaiġe aige dóiḃ, mar go raiḃ siad mar ċaoiriġ gan tréadaiḋe acu, agus ṫoisiġ sé a ṫeagasc mórán neiṫe dóiḃ.
35Agus nuair a ḃí cuid ṁór deʼn lá ċeana féin caiṫte, ṫáinic a deisciobail ċuige agus duḃairt: Is fásaċ an áit seo, agus ċuarḋ an t-am ṫart;
36Cuir ar ṡiuḃal iad go dtéiġiḋ siad isteaċ ms na feirmeaċa agus na bailte is giorra dóiḃ go gceannuiġiḋ siad dóiḃ féin biaḋ a dʼíosaḋ siad.#Lúc. 9, 12.
37Agus duḃairt seisean leo, ġá ḃḟreagairt: Taḃairigiḋ siḃ-se rud le h-iṫe dóiḃ. Agus duḃairt siad leis: Téiġimís agus ceannuiġimís aráin ar ḋá ċéad piġinn, agus ḃéarḟamuro le h-iṫe dóiḃ.
38Agus deir sé leo: Cá ṁéad arán agaiḃ? Imṫiġigiḋ agus feicigiḋ. Agus nuair a ḃí a fios acu, deir siad: Cúig cinn, agus ḋá iasc.
39Agus dʼórduiġ#Eoin 6, 10. sé dóiḃ an t-iomlán a ċur ina suiḋe ina gcuideaċtain ar an ḟéar ġlas.
40Agus ṡuiḋ siad síos ina mbuiḋeanta de ċéadtaí agus de ċaogaid.
41Agus ag glacaḋ na gcúig n-arán agus an dá iasc dó, dʼaṁarc sé suas ar neaṁ, ḃeannuiġ agus ḃris sé na h-aráin, agus ṫug dá ḋeisciobail iad le cur ós a gcóṁair, agus rann sé an dá iasc orṫa uilig.
42Agus dʼiṫ siad uilig agus ḃí a sáiṫ acu.
43Agus ṫóg siad an fuiġleaċ, ḋá ḃascáid ḋéag lán de ċonamair, agus de na h-éisc.
44Agus ḃí an méro a dʼiṫ i lion a gcúig mile fear.
45Agus ar an ḃall ṫug sé ar a ḋeisciobail dul san luing, go dtéiġeaḋ siad roiṁe ṫar uisce go Beṫsaroa, nó go gcuireaḋ sé féin na daoine ar ṡiuḃal.
46Agus nuair a ċuir sé ar ṡiuḃál iad, dʼimṫiġ sé suas ar an tsliaḃ a ḋéanaṁ urnaiġe.
47Agus nuair a ḃí deireaḋ an lae ann, ḃí an long i lár na mara, agus ḃí sé féin ina aonar ar an talaṁ.
48Agus ċonnaic sé iad fá ṡaoṫar ag iomraṁ (óir ḃí an ġaoṫ ina n-éadan),#Mait. 14, 24. agus timċeall na ceaṫraṁaḋ faire deʼn oiḋċe tig sé ċuca ag siuḃal ar an ḟairrge, agus ṁeas sé dul ṫarstú.
49Aċt nuair a ċonnaic siad-san é ag siuḃal ar an ḟairrge, ṡíl siad gur saṁailt a ḃí ann, agus leig siad uaill astú.
50Óir ċonnaic siad uilig é, agus ḃí scannruġaḋ orṫa. Agus laḃair seisean leo ar an ḃomaite, agus duḃairt sé leo: Bíoḋ misneaċ agaiḃ; is mise atá ann; ná bíoḋ eagla oraiḃ.
51Agus ċuaiḋ sé suas ar an luing ċuca, agus stad an ġaoṫ. Agus ba ṁóroe go mór an t-uaṫḃás a ṫáinic orṫa ina n-aigne.
52Óir níor ṫuig siad fá na h-aráin; óir ḃí a gcroiḋe dúr.
53Agus nuair a ċuaiḋ siad trasna, ṫáinic siad go tír Ġenesaret,#Mait. 14, 34. agus ċuir siad i dtír.
54Agus nuair a ṫáinic siad amaċ as an luing, dʼaiṫin siad eisean láiṫreaċ,
55Agus ag riṫ fríd an ċeanntar sin uilig dóiḃ, ṫoisiġ siad ar iomċar na ndaoine breoiḋte ṫart ar sráideogaí, áit a gcluineaḋ siad é ḃeiṫ ann.
56Agus cibé áit ina dtéiġeaḋ sé isteaċ, i mbailte, nó i ḃfeirmeaċa, nó i gcaṫraċa, leagaḋ siad na daoine breoiḋte ar na sráiḋeaċa, agus dʼiarraḋ siad air leigint dóiḃ baint fiú le feaiṫim a éidiḋ; agus an méid a ḃain, rinneaḋ slán iad.
Currently Selected:
Marcus 6: ASN1943G
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
rights held by the Bible Society in Northern Ireland
