लूका 22

यीशुन खुनान चाल

(मत्ती 26:1-5,14-16; मरकुस 14:1-2,10-11; यूहन्ना 11:45-53)

1अखमीर रोटान तिवार ज्याह फसह सन केणु, आहने एतो; 2एने मुख्य याजक एने शास्त्री आवो वातून होदतेन एता कि ताह केवी मारीन टाकणेन, पुण ता माणहा से बिताला.

यहूदा इस्करियोतीन धोको

3तेवी शैतान यहूदामाय आवा, ज्याह इस्कर्योत कियील जातेह एने बारा चेला माय मोजील जात एतो. 4तान जाइन मुख्य याजक एने शिपायांन सरदाराहे-यो वात केरील कि ताह कानले प्रकारे तान आथाम देरावीन आपणेन. 5ते आनंदित एय गीयो, एने ताह पोशा आपणेन वचन आपील. 6तान मानीन लीईल एने संधी होथू लागिल कि ताहेरया गेर्दी नाहा हे तो तेवी तान आथाम देरावीन आपणेन.

फसहने तियारी

(मत्ती 26:17-25; मरकुस 14:12-21; यूहन्ना 13:21-30)

7तेवी बेखमीर रोटान तिवार आवा, ज्यामाय फसह च्या कोक-यान बलीदान केरुहू आवश्यक एता. 8यीशु पतरस एने यूहन्नाहा हे केयीन मोकलीन: कि “जाइन आमरा खाणेन केरता फसह तियार केरू.” 9तास ताह फुसील, तुवाह कां लागीह कि हे कां तियार केरूह? 10तो ताह कियील, देखू, नगरांत प्रवेश केरताच एक माणुह पाण्यान धडा विसील तुमूह जुडी; ज्या घेराम तो जाहू तुमूह तान पासाण जाणेन. 11एने ता घेरान मालक्या केणेन स्वामी तुवाह किथे कि ती भोजनान जागो कां हि जी माय मी आपणो चेला हेऱ्यो फसह खाहू. 12तो तुमूह एक होबाडील मोठली कियील माळी देखाडीन ताहरी तियारी केरणेन. 13तास जाइन जोहलो ताह कियील एता, तोहोलोच देखील, एने फसह तियार किरील.

प्रभुन आखरी भोज

(मत्ती 26:16-30; मरकुस 14:22-26; 1 कुरिन्थियो 11:23-25)

14ताहेर्यो टाइम आवीन गीयी तर तो चेला हे-यो जेवण केरणेन केरता बोहील. 15एने तास ताह कियील, माहु मटली आशा एती कि दुख सहन करीन पेलूच हा फसह तुवाहेर्यो केरूह. 16काहाकाय मी तुमूह किथे कि जो ताहवोर बोगवानान राज्यातम पुरो एता नाहं ताहउर मी ताह केविज खाण्यू नाहं. 17तेवी तान प्याला लीन आभार मानना एने कियील, हे ली एने आपसामाय वाटीन ली. 18काहाकाय मी तुमूह किथे कि जेवीवोर बोगवानान राज्य आवूह नाहं ताहउर मी अंगूररस एविरीन पिनार नाहं. 19ओवतो तान रूटू लीईल एने आभार मानीन ती मुळनु एने ताह हे किथी आपील हे मारा शरीर हि जे तुमरीकेरता आपील जात हि मारो एर केरणेन केरता हे केरतीन रीवू. 20याचप्रमाणे तान रोटोखाणेनबाद प्याला पुण हे किथी आपील हा प्याला ता रक्तामाय जो तुमरीकेरता वोईल जात हि नोवालो वाचा हि. 21पुण देखू, माहु देरावीन आपणारन आथ मारो मेज माय हि. 22काहाकाय माणहान सोरो तर जोहलो तान केरता ठेरायेल जातेह पुण हाय ता माणहापोर ज्यान उगेरीन तो देरावीन आपील जात हि. 23तेवी ते आपसामाय विचारपूस केरू लागिल कि आमरा माय कूण हि तो हे केरुहू.

कूण मोठो सोमजाय?

24तामाय हा वादावाद पुण एनो कि तामाय कूण मोठू सोमजील जाथू. 25तान ताहाच कियील, दिहरी जातीन राजा तां पोर राज करने; एने जो तापोर अधिकार मेलतेन ताह परोपकारी केणु. 26पुण तुमूह इही एहू मा; पुण जो तुमरे माय मोठू हि तो आतल्यान होस एने जो मुख्य हि तो दासान होस बोणावू. 27काहाकाय मोठू कूण हि? तो रूटू खाणेन बोहील हि केव्ही जो सेवा केरतीन हि? काय तो नाहं जो रूटू खाणेन बोहील हि? पुण मी तुमरे माय दासान होस हि. 28तुमूह तो हेते जो मारो परिक्षाम निरंतर मारहे-या रेणा. 29एने जोहलो मारो आबुक मारकेरीन एक राज्य ठेरायेल हि तोहोलोच मी पुण तुमरीकेरता ठेरावू. 30म्हणजे तुमूह मार राज्यामाय मार मेजापोर बोहीन खाऊ-पिऊ; एने ओलोकुच नाह पुण सिंहासनापोर बोहीन इस्राएलान बारा वंशान न्याय केरू.

पतरसान नाकारान भविष्यवाणी

(मत्ती 26:31-35; मरकुस 14:27-31; यूहन्ना 13:36-38)

31हे शिमोन, देख, शैतानाने तुमरा माणहा फाचन लीईल हि कि तुमूह गोवान होस झडण्याकेरता, 32पुण मी तार केरता विनंती केरील कि तारो विश्वास जाणेन मां; एने ताहेर्यो फिरणार तर आपणो बायाक स्थिर केरुहू. 33तो ताह कियील, हे प्रभु, मी तारहेऱ्यो बंदिगृहामाय जाणेन ओलख नाहं ते मोरणेन भी तियार हि. 34तो कियील, हे पतरसा, मी तुवाह किथु का आज कुकडो वाहणेन पोयले तू माहु तीन वारीन नाकारही मी ताह नाह ओलखेत.

तेकलीत सहणेन तियार रीवो

35पुछो तो ताह कियील, ताहेरया मी तुमूह थेयली एने झोली एने बिगर चाट्यान मुकलेल एता तर काय? तुमूह काही वस्तून थोडो एनी एती? काल्लूच वस्तून नाहं. 36तो ताह कियील पुण ऐवी ज्यान आहने थेयली हि तो तीह लीन ले, एने तोहलीच झोली पुण एने न्यानहेऱ्यो नाहं तो आपणा फाडक पाकील एक वेचातो लीन आप. 37कारण मी तुमूह किथे कि हे जे लिखील हि तो अपराध्याहे-यो मोजील गीयो यान कुणबी पुरो एने आवश्यक हि कारण मारो विषयातमाय लिखील वात पुरो एय हि.

38तास कियील, हे प्रभु न्या दुय तलवार हि तास ताह कियेल, “जुलुम हि.”

जैतुनान बोयडापोर यीशुन प्रार्थना

(मत्ती 26:36-46; मरकुस 14:32-42)

39तेवी तो बाहेर निकलीन आपणो रीतीप्रमाणे जैतुनान डोंगरापोर जाईल एने चेला तान पासाण चालू लागिल. 40ता जागीपोर पोचनेपोर तो ताह कियील, “प्रार्थना केरू कि तुमूह परिक्षाम पोडहुं नाहा.” 41एने तो स्वताह ताउगेरीन देगडान टप्याईतका दुरीपोर गीयो एने मांडा टेकिन प्रार्थना केरूह लागिल, 42“हे आबुक, जर तुवाह लागीह हा प्यालाला माफायरीन काडीन ले, तेभी पुण मारा नाहं तर तारीच ईच्छा पुरो एहू आप.” 43तेवी स्वर्गातील एक दूत आवा तो ताह सामर्थ्य आपतेन एतो. 44तो अत्यंत संकटामाय दुखी एईन उंजू पुण वेदनांनी प्रार्थना केरूह लागिल; एने ज्यान घाम जिहकाय रक्ताचे मोठा मोठा ठीन्बकासारखे जोमनि पोर दोवडतीन एता. 45तेवी तो प्रार्थनामाय उठिल एने आपणो चेलान आहने आवीन ताह खेदामुळे ताह हुवातालून देखील. 46एने ताह कियील, काहा हुविह हि? उठो, एने प्रार्थना केरू कि परिक्षाम पोडहुं नाहा.

यीशुह बोन्दि बोणावणो

(मत्ती 26:47-56; मरकुस 14:43-50; यूहन्ना 18:3-11)

47तो हे किथी एतो एने एक गेर्दी आवी एती एने ता बारा मायरीन एक जन ज्याच्येच नाव यहूदा एता तान ओगाण ओगाण आविह एतो तो यीशु हेऱ्यो आवा तो तान चुंबन लेहु. 48यीशु ताह कियील हे यहूदा काय तू चुंबन लीन माणहान सोरो देरीन आपण्यू हि? 49तान हेरीवाला हे देखील कि काय एय हि, तर कियील, “हे प्रभु काय आमु तलवार चालाडू?” 50एने तामायवाला एकजाण महायाजक दासापुर तलवार चालाडीन जेवड्यू कान उडाव दियेल. 51तापोर यीशु कियील, “ऐवी बोह केरू” एने तान कान स्पर्श केरीन ताह हजो किरील. 52तेवी यीशु मुख्य याजक एने मंदिरान रक्षकान सरदार एने डाय डाया जे तापोर चेढाय केरीन आवा एता, कियील, काय तुमूह माहु लुटारू होमजाडीन तलवार एने लीन निकेलना हि? 53ताहार मी मंदिरामाय दाडीन तुवाहेर्यो एतो, तर तुमूह मारपुर आथ टाकील नाहं; पुण हि तुमरी टाइम हेते, एने अंधकारान अधिकार हि.

पतरसान नाकार

(मत्ती 26:57-58,69-75; मरकुस 14:53-54,66-72; यूहन्ना 18:12-18,25-27)

54पूछू ते ताह देरावीन लीन चालना, एने महायाजकान आवा, पतरस सेठोरीनुच तान पासाण पासाण जात एतो. 55एने ताहेरया आंगणामाय आगठो पेटाळीन एखठाच बोठा, तेवी पतरस भी तामाय बोह गीयो. 56तेवी एक दासी आकठाम प्रकाशमाय बोहील देखीन एने तान उगे देखीन केणेंन लागिल “हा पुण ताहेर्यो एतो.” 57पुण तान हे केयीन नकार किरील, “हे बायकू, मी ताह ओळखतेह नाहं.” 58थोडाक टेममाय दिहरो कुणबी देखीन कियील, “तू भी ते तामाय वालो हि, पतरस, कियील, हे माणहा, मी नाहं सोतो.” 59कोलाक तेभी तासान उंजू एक माणुह खात्री केरीन केणे लागिल, खेरीच ज्यो भी ताहेऱ्यो एतो, कारण ज्यो गलीली अब्राहाम हि. 60पतरस कियील, “हे माणहा, मी ओल्खीत नाहं का तू काय केण्यो हि?” तो केतालोच तोलाकमाय कुकडो वाह देनो. 61तेवी प्रभुने पतरसान माय देखील, एने पतरसाला प्रभुन ती वात एर आवी जे तान कियील एता आज कुकडो वाही पेलूच, तू तीन वेला मारो नकार केरही. 62एने बाहेर निकलीन मोठ-मोठे रेडने लागिल.

यीशुह देणो

(मत्ती 26:67-68; मरकुस 14:65)

63जा माणहे यीशुह देरील एता, ता तान थट्टा केरीन ताह देताला; 64एने तान डोला डापीन ताह फुसताला, “भविष्यवाणी केरीन कि का तुवाह कूण देईल.” 65एने ता जादा ज्यान पेक्षा जादा निंदान वातू तानविरोधमाय केयील.

डायला एने महासभा सामने यीशु

(मत्ती 26:59-66; मरकुस 14:55-64; यूहन्ना 18:19-24)

66जेवी दिह उगेल ते माणहान डाय डाया एने, मुख्य याजक एने शास्त्री एखठा एय गीया एने ताह आपणा महासभामाय हादाडळीन फुसील, 67“जर तू मसीह हि, तर आमूह केयीन आप, तान ताहाच कियील, जर मी तुमूह केनार, तर विश्वास केरुहू नाहं.” 68एने फुसहु तर उत्तर आपण्यू नाहं. 69पुण एविरीन माणहान सोरो सर्वशक्तीमान बोगवानान जेवडी बाजूमाय बोहील रेहू. 70जापोर आखाच कियील, “काय तू बोगवानान सोरो हि? तान ताहाच कियील, तुमूह स्वताह च केणु, केरीन मी हि.” 71तेवी तास कियील, “ऐवी आमूह गवाही आपणेन काय गिरीज हि केरीन आमु खुदेन तान मुया मायरीन कोलाक लीईल हि.”

Currently Selected:

लूका 22: NLXNT

Highlight

Copy