ໂຢຮັນ 19
19
ພຣະເຢຊູເຈົ້າຖືກຕັດສິນໃຫ້ຄຶງທີ່ໄມ້ກາງແຂນ
(ມທ 27:27-31; ມຣກ 15:16-20)
1ຫລັງຈາກນັ້ນ ປີລາດຈຶ່ງໃຫ້ເອົາພຣະເຢຊູເຈົ້າໄປຂ້ຽນຕີ. 2ພວກທະຫານໄດ້ສານມົງກຸດໜາມແລ້ວສຸບໃສ່ຫົວຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ ແລະ ໃຫ້ພຣະອົງນຸ່ງເສື້ອຄຸມສີມ່ວງ 3ແລ້ວພວກເຂົາໄດ້ເຂົ້າມາຫາພຣະອົງຫລາຍຄັ້ງ ແລະ ກ່າວວ່າ, “ຂໍໃຫ້ກະສັດຂອງຊາວຢິວ ຂໍຈົ່ງຈະເລີນ!” ແລະ ພວກເຂົາກໍຕົບໜ້າຂອງພຣະອົງ.
4ປີລາດໄດ້ອອກໄປອີກເທື່ອໜຶ່ງ ແລະ ກ່າວກັບພວກຢິວວ່າ, “ເບິ່ງແມ ເຮົາກຳລັງນຳໂຕລາວອອກມາໃຫ້ພວກທ່ານເພື່ອພວກທ່ານຈະໄດ້ຮູ້ວ່າເຮົາບໍ່ພົບຄວາມຜິດຈັກຢ່າງໃນຄົນນີ້”. 5ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າອອກມາ ພຣະອົງສວມມົງກຸດໜາມ ແລະ ເສື້ອຄຸມສີມ່ວງ, ປີລາດກ່າວກັບພວກເຂົາວ່າ, “ລາວຢູ່ບ່ອນນີ້ແລ້ວ!”
6ເມື່ອພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດ ແລະ ພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ເຫັນພຣະອົງກໍຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ, “ຄຶງໄວ້ທີ່ໄມ້ກາງແຂນ! ຄຶງໄວ້ທີ່ໄມ້ກາງແຂນ!”
ແຕ່ປີລາດຕອບວ່າ, “ໃຫ້ພວກທ່ານເອົາລາວໄປຄຶງໄວ້ທີ່ໄມ້ກາງແຂນສາ. ຝ່າຍເຮົາ, ເຮົາບໍ່ພົບຄວາມຜິດຈັກຢ່າງໃນຊາຍຄົນນີ້”.
7ພວກຢິວຢືນຢັນວ່າ, “ພວກເຮົາມີກົດບັນຍັດ ແລະ ຕາມກົດບັນຍັດນັ້ນລາວຕ້ອງຕາຍ ເພາະລາວອ້າງໂຕເອງວ່າເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ”.
8ເມື່ອປີລາດໄດ້ຍິນຢ່າງນີ້ ເພິ່ນກໍຕົກໃຈຢ້ານຫລາຍຂຶ້ນ, 9ເພິ່ນຈຶ່ງກັບຄືນເຂົ້າໄປໃນວັງ ແລະ ຖາມພຣະເຢຊູເຈົ້າວ່າ, “ເຈົ້າມາແຕ່ໃສ?” ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຕອບຫຍັງ. 10ປີລາດເວົ້າຕໍ່ພຣະອົງວ່າ, “ເຈົ້າບໍ່ເວົ້າກັບເຮົາບໍ? ເຈົ້າບໍ່ຮູ້ຈັກບໍວ່າເຮົາມີອຳນາດທີ່ຈະປ່ອຍໂຕເຈົ້າ ຫລື ຄຶງເຈົ້າທີ່ໄມ້ກາງແຂນກໍໄດ້?”
11ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບວ່າ, “ເຈົ້າຈະບໍ່ມີອຳນາດເໜືອເຮົາ ຖ້າເບື້ອງເທິງບໍ່ມອບໃຫ້ແກ່ເຈົ້າ. ເຫດສະນັ້ນ ຜູ້ທີ່ໄດ້ມອບເຮົາໃຫ້ແກ່ເຈົ້າກໍມີຄວາມບາບຮ້າຍແຮງກວ່າ”.
12ຫລັງຈາກນັ້ນ ປີລາດກໍຫາວິທີທາງທີ່ຈະປ່ອຍພຣະເຢຊູເຈົ້າ ແຕ່ພວກຢິວຮ້ອງສຽງດັງຂຶ້ນຢ່າງບໍ່ຢຸດວ່າ, “ຖ້າທ່ານປ່ອຍຊາຍຄົນນີ້ໄປ ທ່ານກໍບໍ່ແມ່ນມິດຂອງກາຍຊາ. ຜູ້ໃດທີ່ອ້າງໂຕເອງວ່າເປັນກະສັດ ກໍເປັນສັດຕູກັນກັບກາຍຊາ”.
13ເມື່ອປີລາດໄດ້ຍິນຢ່າງນັ້ນ, ເພິ່ນກໍພາພຣະເຢຊູເຈົ້າອອກມາທາງນອກ ແລະ ນັ່ງເທິງບັນລັງພິພາກສາໃນບ່ອນທີ່ເອີ້ນວ່າລານຫີນ (ພາສາອາຣາມິກເອີ້ນວ່າຄັບບາທາ.) 14ໃນວັນນັ້ນເປັນວັນຈັດຕຽມກ່ອນເທດສະການປັດສະຄາ ເຊິ່ງເປັນເວລາປະມານທ່ຽງວັນ.
ປີລາດເວົ້າກັບພວກຢິວວ່າ, “ນີ້ຄືກະສັດຂອງພວກທ່ານ”.
15ແຕ່ພວກເຂົາຮ້ອງສຽງດັງວ່າ, “ເອົາມັນໄປ! ເອົາມັນໄປ! ຄຶງມັນໄວ້ທີ່ໄມ້ກາງແຂນ!”
ປີລາດຖາມວ່າ, “ພວກທ່ານຈະໃຫ້ເຮົາຄຶງກະສັດຂອງພວກທ່ານທີ່ໄມ້ກາງແຂນບໍ?”
ພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດຕອບວ່າ, “ນອກຈາກກາຍຊາແລ້ວພວກເຮົາບໍ່ມີກະສັດ”.
16ໃນທີ່ສຸດປີລາດກໍມອບພຣະເຢຊູເຈົ້າໃຫ້ພວກເຂົາເພື່ອນໍາໄປຄຶງໄວ້ທີ່ໄມ້ກາງແຂນ.
ພຣະເຢຊູເຈົ້າຖືກຄຶງທີ່ໄມ້ກາງແຂນ
(ມທ 27:33-44; ມຣກ 15:22-32; ລກ 23:33-43)
ດັ່ງນັ້ນ ພວກທະຫານຈຶ່ງຄຸມໂຕພຣະເຢຊູເຈົ້າອອກໄປ. 17ພຣະອົງແບກໄມ້ກາງແຂນຂອງພຣະອົງອອກໄປຍັງບ່ອນທີ່ເອີ້ນວ່າສະຖານທີ່ແຫ່ງກະໂຫລກຫົວ (ພາສາອາຣາມິກເອີ້ນວ່າໂຄລະໂຄທາ.) 18ໃນທີ່ນັ້ນ ພວກເຂົາໄດ້ຄຶງພຣະອົງໄວ້ເທິງໄມ້ກາງແຂນກັບຊາຍສອງຄົນ ເຊິ່ງຢູ່ຄົນລະຂ້າງ ແລະ ພຣະເຢຊູເຈົ້າຢູ່ທາງກາງ.
19ປີລາດໄດ້ສັ່ງໃຫ້ຂຽນປ້າຍຕິດໃສ່ເທິງໄມ້ກາງແຂນວ່າ,
ເຢຊູຊາວນາຊາເຣັດ ກະສັດຂອງຊາວຢິວ.
20ພວກຢິວຫລາຍຄົນໄດ້ອ່ານປ້າຍນີ້, ເພາະບ່ອນທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຖືກຄຶງທີ່ໄມ້ກາງແຂນນັ້ນຢູ່ໃກ້ກັບຕົວເມືອງ ແລະ ປ້າຍນັ້ນຂຽນໄວ້ເປັນພາສາອາຣາມິກ, ພາສາລາຕິນ ແລະ ພາສາກຣີກ. 21ພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດຂອງຊາວຢິວຈຶ່ງຄັດຄ້ານປີລາດວ່າ, “ຢ່າຂຽນວ່າ ‘ກະສັດຂອງຊາວຢິວ’ ແຕ່ໃຫ້ຂຽນວ່າຊາຍຄົນນີ້ອ້າງຕົນວ່າເປັນກະສັດຂອງຊາວຢິວ”.
22ປີລາດຕອບວ່າ, “ສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຂຽນແລ້ວກໍແລ້ວໄປ”.
23ເມື່ອພວກທະຫານຄຶງພຣະເຢຊູເຈົ້າໄວ້ທີ່ໄມ້ກາງແຂນແລ້ວ ພວກເຂົາກໍເອົາເຄື່ອງນຸ່ງຂອງພຣະອົງມາແບ່ງເປັນສີ່ສ່ວນປັນກັນຄົນລະສ່ວນ ຍັງເຫລືອແຕ່ເສື້ອຊັ້ນໃນ ເຊິ່ງເປັນເສື້ອບໍ່ມີຮອຍຕໍ່ ທີ່ຕໍ່າເປັນຜືນດຽວກັນຕັ້ງແຕ່ເທິງລົງລຸ່ມ.
24ພວກເຂົາເວົ້າກັນວ່າ, “ຢ່າຈີກເສື້ອຜືນນີ້ເລີຍ ໃຫ້ພວກເຮົາຈັບສະຫລາກກັນວ່າແມ່ນຜູ້ໃດຈະໄດ້ເສື້ອຜືນນີ້”.
ສິ່ງນີ້ໄດ້ເກີດຂຶ້ນກໍເພື່ອຈະໃຫ້ສຳເລັດຕາມພຣະຄຳພີທີ່ວ່າ,
“ພວກເຂົາໄດ້ເອົາເຄື່ອງນຸ່ງຂອງຂ້ານ້ອຍມາແບ່ງປັນກັນ
ແລະ ເອົາເສື້ອຜ້າຂອງຂ້ານ້ອຍມາຈັບສະຫລາກ”.#19:24 ພສສ 22:18
ພວກທະຫານໄດ້ເຮັດຢ່າງນີ້ແຫລະ.
25ຜູ້ທີ່ຢືນຢູ່ໃກ້ໄມ້ກາງແຂນຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້ານັ້ນມີແມ່ຂອງພຣະອົງ, ນ້າສາວຂອງພຣະອົງ, ມາຣີເມຍຂອງກະໂລປາ ແລະ ມາຣີຊາວມັກດາລາ. 26ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າເຫັນແມ່ຂອງພຣະອົງ ແລະ ສາວົກທີ່ພຣະອົງຮັກຢືນຢູ່ໃກ້ໆ, ພຣະອົງຈຶ່ງກ່າວກັບແມ່ຂອງພຣະອົງວ່າ, “ນາງເອີຍ, ນີ້ແຫລະ ຄືລູກຊາຍຂອງເຈົ້າ” 27ແລະ ກ່າວກັບສາວົກຄົນນັ້ນວ່າ, “ນີ້ຄືແມ່ຂອງເຈົ້າ”. ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາສາວົກຄົນນີ້ກໍຮັບແມ່ຂອງພຣະອົງມາຢູ່ທີ່ເຮືອນຂອງຕົນ.
ການຕາຍຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ
(ມທ 27:48,50; ມຣກ 15:36,37; ລກ 23:36)
28ຫລັງຈາກນັ້ນ ເມື່ອພຣະອົງຮູ້ວ່າທຸກສິ່ງໄດ້ສຳເລັດຄົບຖ້ວນແລ້ວ ແລະ ເພື່ອໃຫ້ສຳເລັດຕາມທີ່ມີຄຳຂຽນໄວ້ໃນພຣະຄຳພີ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າຈຶ່ງກ່າວວ່າ, “ເຮົາຫິວນ້ຳ”. 29ໃນທີ່ນັ້ນມີອ່າງໜ່ວຍໜຶ່ງທີ່ມີເຫລົ້າອະງຸ່ນສົ້ມຕັ້ງຢູ່, ພວກເຂົາຈຶ່ງເອົາຟອງນ້ຳຈຸ່ມໃສ່ເຫລົ້າອະງຸ່ນສົ້ມແລ້ວເອົາສຽບໃສ່ປາຍໄມ້ຫູສົບຍົກຂຶ້ນໃສ່ປາກຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ. 30ເມື່ອພຣະອົງຮັບເຫລົ້າອະງຸ່ນສົ້ມນັ້ນແລ້ວ ກໍກ່າວວ່າ, “ສຳເລັດແລ້ວ”. ຈາກນັ້ນ ພຣະອົງກໍກົ້ມຫົວລົງ ແລະ ມອບຈິດວິນຍານໄວ້.
31ວັນນັ້ນເປັນວັນຈັດຕຽມ ແລະ ຮຸ່ງເຊົ້າມາກໍຈະເປັນວັນຊະບາໂຕພິເສດ. ເນື່ອງຈາກພວກຢິວບໍ່ຕ້ອງການໃຫ້ສົບຄ້າງຢູ່ເທິງໄມ້ກາງແຂນໃນຊ່ວງວັນຊະບາໂຕ, ພວກເຂົາຈຶ່ງຂໍອະນຸຍາດຈາກປີລາດເພື່ອທຸບຂາຜູ້ທີ່ຖືກຄຶງໃຫ້ຫັກ ແລະ ເອົາສົບລົງມາ. 32ດັ່ງນັ້ນ ພວກທະຫານຈຶ່ງມາທຸບຂາຂອງຊາຍຄົນທຳອິດທີ່ຖືກຄຶງໄວ້ເທິງໄມ້ກາງແຂນພ້ອມກັນກັບພຣະເຢຊູເຈົ້າ, ແລ້ວກໍມາທຸບຂາຂອງຄົນໜຶ່ງອີກ. 33ແຕ່ເມື່ອພວກເຂົາມາເຖິງພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍເຫັນວ່າພຣະອົງຕາຍແລ້ວ, ພວກເຂົາຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ທຸບຂາຂອງພຣະອົງ. 34ແຕ່ທະຫານຄົນໜຶ່ງເອົາຫອກແທງໃສ່ຂ້າງຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ ເລືອດ ແລະ ນ້ຳກໍໄຫລອອກມາທັນທີ. 35ຜູ້ທີ່ເຫັນເຫດການນັ້ນໄດ້ເປັນພະຍານ ແລະ ຄຳພະຍານຂອງລາວກໍເປັນຄວາມຈິງ. ລາວຮູ້ວ່າຕົນເວົ້າຄວາມຈິງ ແລະ ລາວໄດ້ເປັນພະຍານເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າທັງຫລາຍຈະເຊື່ອເໝືອນກັນ. 36ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ໄດ້ເກີດຂຶ້ນກໍເພື່ອໃຫ້ສຳເລັດຕາມຂໍ້ພຣະຄຳພີທີ່ວ່າ, “ກະດູກຂອງເພິ່ນຈະບໍ່ຖືກຫັກຈັກເຫລັ້ມ”.#19:36 ອພຍ 12:46; ຈບຊ 9:12; ພສສ 34:20 37ແລະ ຍັງມີພຣະຄຳພີອີກຕອນໜຶ່ງທີ່ກ່າວວ່າ, “ພວກເຂົາທັງຫລາຍຈະຫລຽວເບິ່ງຜູ້ທີ່ພວກເຂົາໄດ້ແທງນັ້ນ”.#19:37 ຊກຢ 12:10
ການຝັງສົບຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ
(ມທ 27:57-61; ມຣກ 15:42-47; ລກ 23:50-56)
38ຫລັງຈາກນັ້ນ ໂຢເຊັບຊາວອາຣີມາທາຍໄດ້ໄປຂໍເອົາສົບຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າຈາກປີລາດ. ໂຢເຊັບເປັນສາວົກຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າແຕ່ບໍ່ກ້າສະແດງໂຕເພາະຢ້ານພວກຢິວ. ເມື່ອປີລາດອະນຸຍາດແລ້ວ ລາວກໍມາເອົາສົບຂອງພຣະອົງໄປ. 39ນີໂກເດມ ຜູ້ທີ່ກ່ອນໜ້ານີ້ເຄີຍມາຫາພຣະເຢຊູເຈົ້າໃນເວລາກາງຄືນກໍມາຮ່ວມເໝືອນກັນ. ນີໂກເດມໄດ້ນຳເຄື່ອງຫອມ ຄືຢາງໄມ້ຫອມປະສົມກັບອາໂລເອ ມີນ້ຳໜັກປະມານສາມສິບສີ່ກິໂລກຣາມມາ. 40ທັງສອງຄົນໄດ້ເອົາສົບຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າລົງມາ ແລ້ວເອົາຕ່ອນຜ້າຝ້າຍລິນິນພັນສົບຂອງພຣະອົງພ້ອມກັບເຄື່ອງຫອມຕາມທຳນຽມການຝັງສົບຂອງຊາວຢິວ. 41ໃນບ່ອນທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຖືກຄຶງທີ່ໄມ້ກາງແຂນນັ້ນ ມີສວນແຫ່ງໜຶ່ງ, ແລະ ໃນສວນນັ້ນມີອຸບມຸງຝັງສົບໃໝ່ທີ່ຍັງບໍ່ເຄີຍຝັງສົບຜູ້ໃດມາກ່ອນ. 42ເນື່ອງຈາກວ່າ ວັນນັ້ນເປັນວັນຈັດຕຽມຂອງພວກຢິວ ແລະ ອຸບມຸງນັ້ນກໍຢູ່ໃກ້, ພວກເພິ່ນຈຶ່ງເອົາສົບຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າວາງໄວ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
Currently Selected:
ໂຢຮັນ 19: LCV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
ພຣະຄຳພີລາວສະບັບສະໄໝໃໝ່™ ພັນທະສັນຍາໃໝ່
ສະຫງວນລິຂະສິດ © 2023 ໂດຍ Biblica, Inc.
ໃຊ້ໂດຍໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ ສະຫງວນລິຂະສິດທັງໝົດ.
New Testament, Lao Contemporary Version™
Copyright © 2023 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.
