لُوقا 12

ریاکاری دے خلاف تنبیہ

1اِیں دوران ہزاراں لوکاں دی بِھیڑ لگ گئی، ایہ تئیں جو لوک ہِک بئے اُتے ڈھاندے پئے ہَن۔ وَل یسُوع سبھ تُوں پہلے آپنڑے شاگرداں کُوں ایہ آکھنڑ شروع کیتا جو ”فریسیاں دے خمیر یعنی اُنہاں دی منافقت کنُوں ہوشیار رہوائے۔ 2کیوں جو کوئی چیز ڈھکی ہوئی نئیں جیہڑی کھولی نہ ویسی تے کوئی چیز لُکی ہوئی نئیں جیہڑی ظاہر نہ تھی ویسی۔ 3اِیں واسطے جیہڑا کُجھ تُساں اندھارے ءچ آکھیا ہے، او سوجھلے ءچ سُنڑیا ویسی۔ تے جیہڑا کُجھ تُساں کوٹھڑیاں دے اندر کَن ءچ آکھیا ہے، اُوندا اعلان مکان دیاں چھتاں اُتے کیتا ویسی۔

کئیں کنُوں ڈرنڑا چاہیدے

4پر تُساں دوستاں کُوں مَیں آدھا ہاں جو اُنہاں کنُوں نہ ڈرو جیہڑے جِسم کُوں قتل کریندے ہِن تے اُوندے بعد کُجھ نئیں کر سگدے۔ 5پر مَیں تُہاکُوں چِتا ڈیندا ہاں جو کئیں کنُوں ڈرنڑا چاہیدے۔ اُوں کنُوں ڈرو جِینکُوں جان کنُوں مارݨ دے بعد دوزخ ءچ سَٹ ڈیوݨ دا اِختیار ہے۔ ہاں! مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو اُونہی کنُوں ڈرو۔

6کیا ڈُو سِکیاں ءچ پنج چِڑیاں نئیں وِکدیاں؟ تاں وی اُنہاں ءچوں کہیں کُوں وی خُدا نئیں بُھلدا۔ 7بلکہ تُہاڈے سر دے وال وی گِنڑے ہوئے ہِن۔ ڈرو نہ، تُہاڈی قدر تاں بہُوں ساریاں چِڑیاں تُوں زیادہ ہے۔

مسیح دا اِقرار تے اِنکار کرنڑاں

8مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جیہڑا کوئی لوکاں دے سامنڑے میڈا اِقرار کریسی، اِبنِ آدم وی خُدا دے فرشتیاں دے سامنڑے اُوندا اِقرار کریسی۔ 9پر جیہڑا لوکاں دے سامنڑے میڈا اِنکار کریسی، خُدا دے فرشتیاں دے سامنڑے اُوندا اِنکار کیتا ویسی۔

10تے جیہڑا کوئی اِبنِ آدم دے خلاف کوئی گالھ کریسی اُونکُوں معاف کیتا ویسی۔ پر جیہڑا رُوح القُدس دے خلاف کُفر بکے اُونکُوں معاف نہ کیتا ویسی۔

11تے جیہڑے ویلے او تُہاکُوں عبادت خانیاں ءچ تے حاکماں تے اِختیار آلیاں دے کولھ گِھن ونجنڑ تاں فِکر نہ کرائے جو اساں کِینویں یا کیا جواب ڈیؤں، یا کیا آکھوں، 12کیوں جو رُوح القُدس اُونہی ویلے تُہاکُوں سِکھا ڈیسی جو کیا آکھنڑاں چاہیدا ہے۔“

دولت مند بیوقُوف دی مثال

13وَل بِھیڑ ءچوں ہِک اُونکُوں آکھیا، ”اُستاد! میڈے بِھرا کُوں آکھو جو او جائیداد دا میڈا حصہ میکُوں ڈیوے۔“

14یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”میاں، کئیں میکُوں تُہاڈا مُنصف یا ونڈاوݨ آلا مقرر کیتے؟“ 15تے اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”خبردار! آپنڑے آپ کُوں ہر قِسم دے لالچ کنُوں بچائی رکھو، کیوں جو کہیں اِنسان دی زندگی دا بھروسہ اُوندے مال دولت دی کثرت اُتے نئیں۔“

16اُوں اُنہاں کُوں ہِک مثال سُنڑائی جو ”کہیں دولت مند دی زمین ءچ بہُوں فصل تھئی۔ 17بس او آپنڑے دل ءچ سوچ تے آکھنڑ لگا جو ’مَیں کیا کراں کیوں جو میڈے کولھ جاہ نئیں جِتھاں آپنڑی پیداوار بھر رکھاں؟‘ 18اُوں آکھیا ’مَیں اِینویں کریساں جو آپنڑے گودام ڈھا تے وڈے بنڑیساں، تے اُنہاں ءچ آپنڑے سارے دانڑے تے مال بھر رکھیساں، 19تے آپنڑے آپ کُوں اکھیساں، تیڈے کولھ بہُوں سالہاں کیتے بہُوں سارا مال جمع ہے۔ ارام نال رہ، کھا پی تے خوش رہ۔‘ 20پر خُدا اُونکُوں آکھیا، ’نادان! اِیں رات تیڈی جان تَیں کنُوں گِھن گِھدی ویسی۔ وَل جیہڑا کُجھ تَیں جمع کیتے، او کِیندا ہوسی؟‘

21اِینویں ای اُوں بندے نال ہوسی جیہڑا آپنڑے کیتے خزانہ جمع کریندے تے خُدا دے حضُور دولت مند نئیں۔“

خُدا اُتے بھروسہ

22وَل یسُوع آپنڑے شاگرداں کُوں آکھیا، ”اِیہو وجہ ہے جو مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو آپنڑی زندگی دی فِکر نہ کرو جو کیا کھاسوں، نہ آپنڑے بدن دی جو کیا پیسُوں۔ 23کیوں جو جان خوراک کنُوں تے بدن پُشاک کنُوں ودھ تے ہے۔ 24کانواں اُتے غور کرو جیہڑے نہ تاں رہیندے ہِن نہ کپیندے ہِن، نہ اُنہاں دے کولھ گودام ہوندے ہِن نہ پَلا۔ وَل وی خُدا اُنہاں کُوں کھویندے۔ تُہاڈی قدر تاں پکھیاں کنُوں بہُوں زیادہ ہے۔ 25تُہاڈے ءچوں ایجھا کوݨ ہے جیہڑا فِکر کر تے آپنڑی زندگی دا ہِک لاحظہ وی ودھا سگے؟ 26بس جِیں ویلے ساریاں تُوں چھوٹی گالھ وی نئیں کر سگدے تاں باقی چیزاں دی فِکر کیوں کریندے ہیوے؟

27سوسن دے پُھلاں اُتے غور کرو جو او کِینویں ودھدے ہِن۔ نہ او محنت کریندے ہِن نہ کَتیندے ہِن۔ وَل وی مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو سُلیمان وی آپنڑی ساری شان و شوکت دے باوجود اُنہاں ءچوں کہیں آلی کار پُشاک نہ پَیندا ہا۔ 28بس جِیں ویلے خُدا میدان دی گھاہ کُوں، جیہڑی اَج ہے تے کل تنُور ءچ سَٹ ڈِتی ویسی، ایجھی پُشاک پویندے، تاں کمزور اِیمان آلیو! تُہاکُوں کیوں نہ پویسی؟

29تے فِکر نہ کرائے جو تُساں کیا کھاسو تے کیا پی سو۔ اِیں گالھ کیتے پریشان نہ تھیوائے۔ 30کیوں جو اِنہاں ساریاں چیزاں دی گولھ ءچ تاں دُنیا دیاں قوماں راہندیاں ہِن۔ پر تُہاڈا باپ جانڑدے جو تُساں اِنہاں چیزاں دے مُتھاج ہیوے۔ 31بس خُدا دی بادشاہی دی گولھ ءچ راہو#12‏:31 یعنی خُدا بادشاہ دی مرضی تے اُوندی بادشاہی دیاں برکتاں کُو چاہنڑا تے ڈُوجھے لوکاں کُوں اُوندی بادشاہی ءچ گِھن آوݨ ءچ مسرُور راہونڑا۔ تاں ایہ چیزاں وی تُہاکُوں مِل ویسن۔

اسمان اُتے خزانہ

32چھوٹے اِجڑ! نہ ڈر، کیوں جو تُہاڈے باپ کُوں پسند آیا جو تُہاکُوں بادشاہی ڈیوے۔ 33آپنڑا مال ویچ تے خیرات کر ڈیؤ۔ تے آپنڑے کیتے ایجھے بٹوے بنڑاؤ جیہڑے پُرانڑے نئیں تھیندے یعنی اسمان اُتے ایجھا خزانہ جیہڑا خالی نئیں تھیندا، جِتھاں چور نئیں پُج سگدا تے کیڑا خراب نئیں کریندا۔ 34کیوں جو جِتھاں تُہاڈا خزانہ ہے، اُتھائیں تُہاڈا دل وی لگیا راہسی۔

چَوکس نوکر

35تُہاڈی تیاری تھئی ہووے تے تُہاڈے ڈیوے بلدے راہوݨ۔ 36تُساں اُنہاں آدمیاں وانگُوں بنڑو جیہڑے آپنڑے مالک دی راہ ڈیدھے ہووݨ جو او شادی تُوں کِیں ویلے ولسی تاں جو جیہڑے ویلے او آ تے دَر کھڑکاوے تاں فوراً اُوندے کیتے کھول ڈیوݨ۔ 37او نوکر مُبارک ہِن، جِنہاں کُوں اُنہاں دا مالک آ تے جاگدا ڈیکھے۔ مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو او خود تیار تھی تے اُونکُوں دسترخوان اُتے بِلھیسی تے اُنہاں دی خدمت کرݨ لگ ویسی۔ 38جے او مالک رات دے ڈُوجھے یا تریجھے پہر ءچ آ تے اُنہاں کُوں ایجھے حال ءچ ڈیکھے تاں او نوکر مُبارک ہِن۔ 39پر یاد رکھائے جو جے گھر دے مالک کُوں چور دے آوݨ دا ویلا پتہ ہوندا تاں او جاگدا راہندا تے آپنڑے گھر ءچ سَندھ نہ مارݨ ڈیندا۔ 40تُساں وی تیار راہو کیوں جو جِیں ویلے تُہاکُوں توقع وی نہ ہوسی اِبنِ آدم آ ویسی۔“

دیانتدار تے بددیانت نوکر

41پطرس آکھیا، ”مالک! کیا تُساں ایہ مثال صرف ساڈے کیتے ای آدھے ہیوے یا سبھ کیتے؟“

42خُداوند آکھیا، ”او دیانتدار تے عقلمند مُنشی کیہڑا ہے جِینکُوں اُوندا مالک آپنڑے گھر دے نوکراں چاکراں اُتے مقرر کرے جو او اُنہاں دی خوراک ٹھیک ویلے اُتے ونڈیندا راہوے؟ 43مُبارک ہے او نوکر جِیندا مالک آ تے اُونکُوں اِینویں ای کریندا ڈیکھے۔ 44مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو او اُونکُوں آپنڑی ساری جائیداد دا مُختار بنڑا ڈیسی۔ 45پر جے او نوکر آپنڑے دل ءچ آکھے جو ’میڈے مالک دے آوݨ ءچ اجنڑ دیر ہے،‘ تے نوکراں تے نوکرانڑیاں کُوں مارݨ تے کھا پی تے شراب دے نشے ءچ دُھت تھیوݨ شروع کرے، 46تاں اُوندا مالک ایجھے ڈینہہ جو جِیں ویلے نوکر کُوں اُوندے آوݨ دی اُمید نہ ہوسی تے کہیں ایجھے ویلے جیندی اُونکُوں خبر وی نہ ہوسی، وَل آسی، تے خُوب کوڑے مروا تے اُونکُوں بے اِیماناں ءچ شامل کر ڈیسی۔

47تے او نوکر جئیں آپنڑے مالک دی مرضی جاݨ گِھدی تے تیاری نہ کیتی تے نہ اُوندی منشا دے مطابق عمل کیتا، بہُوں مار کھاسی۔ 48پر جئیں نہ جانڑدے ہوئے مار کھاوݨ دے کم کیتے او گھٹ مار کھاسی۔ جِینکُوں بہُوں ڈِتا گئے اُوں کنُوں بہُوں طلب کیتا ویسی، تے جِینکُوں بہُوں سپُرد کیتا گئے اُوں کنُوں زیادہ طلب کیتا ویسی۔

یسُوع تفرقہ دا سبب

49مَیں زمین اُتے بھاہ لاوݨ آیا ہاں تے کاش او لگ گئی ہوندی! 50پر میکُوں ہِک بپتسمہ#12‏:50 اِتھاں بپتسمہ دا محاورتاً مطلب ہے، ”بہُوں ڈُکھ ءچ بُڈ ونجنڑا۔“ گِھننڑاں ہے، تے جئیں تئیں گِھن نہ گِھناں مَیں بہُوں بے چین راہساں! 51کیا تُساں ایہ سوچیندے ہیوے جو مَیں زمین اُتے صُلح کراوݨ آیا ہاں؟ مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو نئیں بلکہ جُدائی کراوݨ۔ 52کیوں جو ہُنڑ کنُوں ہِک گھر دے پنج بندے آپس ءچ مخالفت رکھیسن، ڈُو نال ترے تے ترے نال ڈُو۔ 53پِیُو پوتر نال مخالفت رکھیسی تے پوتر پِیُو نال، ماء دِھی نال تے دِھی ماء نال، سس نُونہہ نال تے نُونہہ سس نال۔“

زمانے کُوں پچھانڑنا

54وَل اُوں لوکاں کُوں وی آکھیا جو ”جڈاں بدّل کُوں مغرب کنُوں اُٹھدے ڈیدھے ہیوے تاں فوراً آدھے ہیوے جو بارش تھیسی تے اِینویں ای تھیندے۔ 55تے جڈاں جنُوب دی ہوا گُھلدی ہے تاں آدھے ہیوے جو لُو چلسی تے اِینویں ای تھیندے۔ 56منافقو! تُساں زمین تے اسمان دی حالت ڈیکھ تے اُوندا مطلب سمجھ ویندے ہیوے پر اِیں زمانے دے دی حالت ڈیکھ تے کیوں نئیں سمجھ سگدے؟

مُدعی نال صُلح

57تُساں خود ای فیصلہ کیوں نئیں کر گِھندے جو ٹھیک کیا ہے؟ 58جیہڑے ویلے تُوں مُدعی نال مُنصف دو ویندا پِیا ہوویں تاں رستے ءچ کوشش کر جو اُوں کنُوں چُھٹ ونجیں۔ اِینویں نہ تھیوے جو او تیکُوں مُنصف دے کولھ چھیک ونجے تے مُنصف تیکُوں سپاہی دے حوالے کر ڈیوے تے سپاہی تیکُوں قید ءچ سَٹ ڈیوے۔ 59مَیں تیکُوں آدھا ہاں جو جئیں تئیں تُوں پائی پائی ادا نہ کریسیں، اُتھوں کڈھائیں نہ چُھٹسیں۔“

Currently Selected:

لُوقا 12: SKRV

Highlight

Copy