لُوقا 13
13
توبہ کرو
1اُوں ویلے کُجھ لوک اُتھاں موجود ہَن جِنہاں یسُوع کُوں اُنہاں گلیلیاں دے بارے ءچ ڈسایا، جِنہاں کُوں پِیلاطُس اُوں ویلے قتل کیتا جڈاں او قُربانیاں پیش کریندے پئے ہَن۔ 2یسُوع جواب ءچ اُنہاں کُوں آکھیا جو ”کیا تُساں ایہ سمجھدے ہیوے جو اِنہاں گلیلیاں دا ایجھا بُرا انجام اِیں واسطے تھئے جو او باقی سارے گلیلیاں کنُوں زیادہ گُنہگار ہَن؟ 3مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو نئیں! بلکہ جے تُساں توبہ نہ کریسو تاں سارے اِینویں ای ہلاک تھیسو۔ 4یا کیا او اٹھارہاں بندے جِنہاں اُتے شیلوخ دا بُرج ڈھٹھا تے او تلے آ تے مر گئے، یروشلیم دے باقی لوکاں کنُوں زیادہ قصُوروار ہَن؟ 5مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو نئیں! بلکہ جے تُساں توبہ نہ کریسو تاں سارے اِینویں ای ہلاک تھیسو۔“
ہنجیر دے بے پھل درخت دی مثال
6وَل اُوں ایہ مثال سُنڑائی جو ”کہیں بندے آپنڑے انگُوراں دے باغ ءچ ہنجیر دا درخت لایا تے او اُوندے ءچ پھل گولھنڑ آیا پر نہ مِلیا۔ 7اِیں اُتے اُوں مالی کُوں آکھیا جو ’ڈیکھ مَیں ترے سالہاں کنُوں اِیں ہنجیر دے درخت ءچ پھل گولھنڑ آندا پِیا ہاں تے نئیں مِلدا۔ اِینکُوں کپ سَٹ، ایہ زمین کُوں وی کیوں روکی کھڑے؟‘ 8مالی جواب ءچ اُونکُوں آکھیا، ’ مالک! اِینکُوں اِیں سال تاں بِیا وی راہنڑ ڈیؤ، تاں جو مَیں اِیندے چودھارُوں گوڈی کر تے کھاد سَٹاں۔ 9جے ایہ بئے سال پھلیا تاں ٹھیک، نئیں تاں اِینکُوں کپ سَٹائے‘۔“
یسُوع سبت دے ڈینہہ ہِک عورت کُوں شِفا ڈیندے
10وَل یسُوع سبت دے ڈینہہ کہیں عبادت خانہ ءچ تعلیم ڈیندا پِیا ہا، 11تے ڈیکھو ہِک عورت ہئی جِینکُوں اٹھارہاں سالہاں کنُوں ہِک بدرُوح دی وجہ تُوں کمزوری ہئی۔ او کُبڑی تھی گئی ہئی تے کہیں طرح سِدھی نہ تھی سگدی ہئی۔ 12یسُوع اُونکُوں ڈیکھ تے کولھ سڈیا تے اُونکُوں آکھیا، ”عورت! تُوں آپنڑی کمزوری کنُوں آزاد تھی گئی۔“ 13وَل اُوں آپنڑے ہتھ اُوندے اُتے رکھے تے او اُونہی ویلے سِدھی تھی گئی تے خُدا دی حمد کرݨ لگ پئی۔
14عبادت خانہ دا سردار اِیں واسطے جو یسُوع سبت دے ڈینہہ شِفا ڈِتی، ناراض تھی تے لوکاں کُوں آکھنڑ لگا، ”چِھی ڈینہہ ہِن جِنہاں ءچ کم کرݨ چاہیدے، بس اُنہاں ءچ آ تے شِفا گِھنو نہ جو سبت دے ڈینہہ۔“
15خُداوند اُوندے جواب ءچ آکھیا جو ”منافقو! کیا تُہاڈے ءچوں ہر ہِک سبت دے ڈینہہ آپنڑے ڈاند یا گڈھاں کُوں تھان کنُوں کھول تے پانڑی پِلاوݨ کیتے نئیں گِھن ویندا؟ 16بس کیا ایہ مناسب نہ ہا جو ایہ عورت جیہڑی ابرہام دی دِھی ہے، جِینکُوں شیطان اٹھارہاں سالہاں کنُوں بدھی پِیا ہا، سبت دے ڈینہہ اِیں قید کنُوں آزاد کیتی ویندی؟“
17جِیں ویلے اُوں ایہ گالھیں آکھیاں تاں اُوندے سارے مخالف شرمندہ تھئے تے ساری بِھیڑ اُنہاں عظیم کماں تُوں جیہڑے اُوندے ہتُھوں تھیندے ہَن، خوش تھئی۔
رائی دے بیج دی مثال
18بس او آکھنڑ لگا جو ”خُدا دی بادشاہی کیہڑی چیز وانگُوں ہے؟ مَیں اُونکُوں کیندے نال تشبیہ ڈیواں؟ 19او رائی دے دانڑے وانگُوں ہے جِینکُوں ہِک بندے گِھن تے آپنڑے باغ ءچ رَہا ڈِتا۔ او ودھدے ودھدے درخت بنڑ گِیا تے ہوا دے پکھیں اُوندیاں لڑیاں اُتے بسیرا کیتا۔“
خمیر دی مثال
20اُوں وَل آکھیا، ”مَیں خُدا دی بادشاہی کُوں کیندے نال تشبیہ ڈیواں؟ 21او اُوں خمیر وانگُوں ہے جِینکُوں ہِک عورت گِھن تے ترے مُٹھیاں اٹّے ءچ رَلایا تے ہولے ہولے سارا اٹّا خمیر تھی گِیا۔“
تنگ دروازہ
22وَل یسُوع شہراں تے وستیاں ءچ تعلیم ڈیندا ہویا یروشلیم دا سفر کریندا پِیا ہا، 23تے کہیں بندے اُوں کنُوں پُچھیا جو ”مالک! کیا نجات پاوݨ آلے تھوڑے ہِن؟“
اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، 24”تنگ دروازے کنُوں داخل تھیوݨ دی پُوری کوشش کرو کیوں جو مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو بہُوں سارے داخل تھیوݨ دی کوشش کریسن پر نہ تھی سگسن۔ 25جِیں ویلے گھر دا مالک اُٹھی تے دروازہ بند کر ڈیسی تے تُساں باہر کھڑے دروازہ کھڑکا تے ایہ اکھیسو جو ’مالک! ساڈے کیتے دَر کھول ڈیؤ۔‘
او جواب ڈیسی جو ’مَیں تُہاکُوں نئیں جانڑدا جو کِتھوں دے ہیوے۔‘
26اُوں ویلے تُساں آکھنڑ لگسو جو ’اساں تاں تیڈے سامنڑے کھادا پِیتا تے تَیں ساڈیاں گلیاں ءچ تعلیم ڈِتی۔‘
27پر او اکھیسی، ’مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو مَیں نئیں جانڑدا جو تُساں کِتھوں دے ہیوے۔ بدکارو! تُساں سارے مَیں کنُوں دُور تھی ونجو۔‘
28جِیں ویلے تُساں ابرہام تے اِضحاق تے یعقُوب تے سارے نبیاں کُوں خُدا دی بادشاہی ءچ موجود ڈیکھ سو، تے خود کُوں باہر کڈھیا ہویا ڈیکھ سو، اُتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پِیہوݨ ہوسی۔ 29تے لوک مشرق، مغرب، شمال تے جنُوب کنُوں آ تے خُدا دی بادشاہی دی ضیافت ءچ شریک تھیسن۔ 30تے ڈیکھو کُجھ چھیکڑ ایجھے ہِن جیہڑے اوّل تھی ویسن تے کُجھ اوّل ایجھے ہِن جیہڑے چھیکڑ تھی ویسن۔“
یروشلیم کیتے یسُوع دی محبت
31اُونہی ویلے کُجھ فریسیاں آ تے اُونکُوں آکھیا جو ”اِتُھوں کنُوں نِکل تے کہیں بئے پاسے چلیا وَنج کیوں جو ہیرودیس تیکُوں قتل کرݨ چاہندے۔“
32اُوں اُنہاں کُوں آکھیا جو ”اُوں لومبڑی کُوں وَنج تے ایہ آکھ ڈیؤ جو ’ڈیکھ مَیں اَج تے کل بدرُوحاں کُوں کڈھنڑ تے بیماراں کُوں شِفا ڈیوݨ دا کم کریندا راہساں تے تریجھے ڈینہہ کمال کُوں پُج ویساں۔‘ 33پر میکُوں اَج تے کل تے پرسُوں آپنڑا سفر جاری رکھنڑا ہے کیوں جو ممکن نئیں جو نبی یروشلیم کنُوں باہر قتل تھیوے۔
34یروشلیم! یروشلیم! تُوں جیہڑا نبیاں کُوں قتل کریندیں تے جیہڑے تیڈے کولھ بھیجے گئے اُنہاں کُوں سنگسار کریندیں۔ مَیں کِتی پھیری ایہ چاہیا جو تیڈے بالاں کُوں اِینویں جمع کر گِھناں جِینویں مُرغی آپنڑے چُوچیاں کُوں آپنڑے پراں تلے جمع کر گِھندی ہے، پر تُوں راضی نہ تھیّا۔ 35ڈیکھو، تُہاڈا گھر تُہاڈے کیتے ویران چھوڑیا ویندے تے مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو تُساں میکُوں اُوں ویلے تئیں وَل نہ ڈیکھسو جئیں تئیں نہ اکھیسو جو ’مُبارک ہے او جیہڑا رب العالمین دے ناں تُوں آندے‘۔“
Currently Selected:
لُوقا 13: SKRV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group
