لُوقا 14
14
یسُوع ہِک بیمار بندے کُوں شِفا ڈیندے
1وَل یسُوع سبت دے ڈینہہ فریسیاں دے سرداراں ءچوں کہیں دے گھر کھانڑا کھاوݨ گِیا تے او اُوندی تاڑ ءچ ریہے۔ 2تے اُتھاں ہِک بندہ اُوندے سامنڑے ہا جِینکُوں جلندر ہا۔ 3یسُوع فریسیاں تے شریعت دے عالماں کنُوں پُچھیا، ”سبت دے ڈینہہ شِفا ڈیوݨ جائز ہے یا نئیں؟“
4او چُپ رہ گئے۔ وَل اُوں اُونکُوں ہتھ لا تے شِفا بخشی تے رُخصت کیتا۔
5وَل اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُہاڈے ءچوں ایجھا کوݨ ہے جِیندا گڈھاں یا ڈاند کھڈے ءچ ڈھے پووے تے او سبت دے ڈینہہ اُونکُوں فوراً باہر نہ کڈھے؟“
6او اِنہاں گالھیں دا جواب نہ ڈے سگے۔
فروتنی تے مہمان نوازی
7جِیں ویلے یسُوع ڈِٹھا جو مہمان، خصوصی جاہ کِینویں پسند کریندے ہِن تاں اُنہاں کُوں ہِک مثال آکھی جو 8”جِیں ویلے کوئی تیکُوں شادی دی دعوت ءچ سڈے تاں مہمانِ خصوصی دی جاہ اُتے نہ بہہ۔ تھی سگدے جو اُوں تَیں کنُوں وی زیادہ کوئی معزز بندہ سڈیا ہووے۔ 9تے جئیں تیکُوں تے اُونکُوں ڈوہائیں کُوں سڈیا ہے آ تے تیکُوں آکھے جو ’اِینکُوں جاہ ڈے۔‘ وَل تیکُوں شرمندہ تھی تے سبھ کنُوں پِچُھوں باہنڑاں پووے۔ 10بلکہ جِیں ویلے تُوں سڈیا ونجیں تاں ساریاں کنُوں پِچُھوں وَنج تے بہہ تاں جو جیہڑے ویلے تیڈا میزبان آوے تاں تیکُوں آکھے، ’دوست! سامنڑے آلی کُرسی اُتے وَنج بہہ۔‘ وَل ساریاں دے سامنڑے جیہڑے تیڈے نال کھانڑا کھاوݨ بیٹھے ہِن، تیڈی عزت ہوسی۔ 11کیوں جو جیہڑا کوئی آپنڑے آپ کُوں وڈا بنڑیسی او چھوٹا کیتا ویسی تے جیہڑا آپنڑے آپ کُوں چھوٹا بنڑیسی او وڈا کیتا ویسی۔“
12وَل یسُوع آپنڑے میزبان کُوں وی ایہ آکھیا جو ”جِیں ویلے تُوں ڈوپہر دا یا رات دا کھانڑا پکواویں تاں آپنڑے دوستاں یا بِھرانواں یا رشتہ داراں یا امیر ہمسایاں کُوں نہ سڈ، اِینویں نہ تھیوے جو او وی تیکُوں سڈݨ تے تیڈا احسان لہہ ونجے۔ 13بلکہ جڈاں تُوں دعوت کریں تاں غریباں، ٹُنڈیاں، مَنڈیاں تے اندھیاں کُوں سڈ، 14تے تیکُوں برکت مِلسی، کیوں جو اُنہاں دے کولھ کُجھ نئیں جیندے نال او تیڈا احسان لہا سگن، تے تیکُوں اِیں احسان دا بدلہ راستبازاں دی قیامت ءچ مِلسی۔“
وڈی ضیافت دی مثال
15جیہڑے یسُوع نال کھانڑا کھاوݨ بیٹھے ہَن، اُنہاں ءچوں ہِک ایہ گالھیں سُنڑ تے اُونکُوں آکھیا، ”مُبارک ہے او جیہڑا خُدا دی بادشاہی ءچ کھانڑا کھاوے۔“
16اُوں اُونکُوں آکھیا، ”ہِک بندے وڈی دعوت کیتی تے بہُوں سارے لوکاں کُوں سڈیا۔ 17تے کھانڑا کھاوݨ ویلے اُوں آپنڑے نوکر کُوں بھیجیا جو مہماناں کُوں آکھے، ’آؤ، ہُنڑ کھانڑا تیار ہے۔‘
18پر ساریاں رَل تے عُذر کرݨ شروع کر ڈِتا۔ پہلے بندے اُونکُوں آکھیا، ’مَیں کھیت مُل گِھدے تے میڈا اُونکُوں ڈیکھنڑ کیتے ونجنڑ ضروری ہے۔ مَیں تیڈی مِنت کریندا ہاں جو میڈی معذرت قبول کر۔‘
19ڈُوجھے آکھیا، ’مَیں پنج جوڑے ڈاند مُل گِھدے ہِن تے مَیں اُنہاں کُوں ازماوݨ ویندا ہاں۔ مَیں تیڈی مِنت کریندا ہاں جو میڈی معذرت قبول کر۔‘
20ہِک بئے آکھیا، ’مَیں شادی کیتی ہے اِیں واسطے نئیں آ سگدا۔‘
21بس اُوں نوکر آ تے آپنڑے مالک کُوں اِنہاں گالھیں دی خبر ڈِتی۔ ایہ سُنڑ تے گھر دے مالک کوڑیج تے آپنڑے نوکر کُوں آکھیا، ’جلدی شہر دی گلیاں تے چوکاں ءچ وَنج تے غریباں، ٹُنڈیاں، اندھیاں تے مَنڈیاں کُوں اِتھاں گِھن آ۔‘
22نوکر آکھیا، ’مالک! تیڈے آکھنڑ دے مطابق عمل کیتا گِیا ہے پر ہُنڑ وی جاہ خالی ہے۔‘ 23مالک نوکر کُوں آکھیا، ’رستیاں تے کھیت ءچ وَنج تے لوکاں کُوں مجبور کر تے گِھن آ تاں جو میڈا گھر بھریج ونجے۔ 24کیوں جو مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جیہڑے سڈے گئے ہَن اُنہاں ءچوں کوئی بندہ میڈا کھانڑا چَکھ نہ سگسی‘۔“
شاگرد ہووݨ دی قیمت
25جِیں ویلے بہُوں سارے لوک یسُوع دے نال ویندے پئے ہَن تاں اُوں مُڑ تے اُنہاں کُوں آکھیا، 26”جے کوئی میڈے کولھ آوے تے آپنڑے پِیُو، ماء، ذال، بال، بِھرا تے بھینڑاں بلکہ آپنڑی جان نال وی دُشمنڑی نہ رکھے، او میڈا شاگرد نئیں تھی سگدا۔ 27جیہڑا کوئی آپنڑی صلیب چا تے میڈے پِچُھوں نہ آوے او میڈا شاگرد نئیں تھی سگدا۔
28کیوں جو تُہاڈے ءچوں ایجھا کوݨ ہے جو جِیں ویلے او ہِک بُرج بنڑاوݨ چاہوے تاں پہلے بہہ تے لاگت دا حساب نہ کر گِھنے جو ’کیا میڈے کولھ اُوندے بنڑاوݨ دا سامان ہے یا نئیں؟‘ 29اِینویں نہ تھیوے جو جِیں ویلے بنیاد رکھنڑ دے بعد اُونکُوں مکمل نہ کر سگے، تاں ڈیکھنڑ آلے ایہ آکھ تے اُوندے اُتے کِھلنڑ شروع کرݨ جو 30’اِیں بندے بُرج بنڑاوݨ شروع تاں کیتی پر مکمل نہ کر سگیا۔‘
31یا کیہڑا ایجھا بادشاہ ہے جیہڑا ڈُوجھے بادشاہ نال لڑن ویندا ہووے تے پہلے بہہ تے مشورہ نہ کر گِھنے جو، ’کیا مَیں ڈاہ ہزار نال اُوندا مُقابلہ کر سگدا ہاں یا نئیں جیہڑا وِیہہ ہزار فوج گِھن تے میڈے نال لڑن آندا پِیا ہے؟‘ 32نئیں تاں جِیں ویلے دُشمنڑ حالی دُور ای ہے، او قاصد بھیج تے صُلح دی درخاست کریسی۔ 33بس اِیں طرحاں تُہاڈے ءچوں جیہڑا کوئی آپنڑا سبھ کُجھ چھوڑ نہ ڈیوے، میڈا شاگرد نئیں تھی سگدا۔
ناکارہ نمک
34نمک چنگا تاں ہے پر جے نمک دا مزہ ویندا راہوے تاں اُونکُوں کیہڑی چیز نال نمکین کیتا ویسی؟ 35نہ او زمین دے کم دا راہسی تے نہ ای کھاد دے۔ لوک اُونکُوں باہر سَٹ ڈیندے ہِن۔ جیندے سُنڑݨ دے کَن ہووݨ او سُنڑ گِھنے۔“
Currently Selected:
لُوقا 14: SKRV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group
