لُوقا 6

سبت دے بارے ءچ سوال

1وَل ہِک سبت دے ڈینہہ یسُوع رَڑھیں ءچوں لنگھدا پِیا ہا تے اُوندے شاگرد سِٹے تروڑ تے ہتھاں نال مَل مَل تے کھاندے ویندے ہَن۔ 2کُجھ فریسی آکھنڑ لگے جو ”تُساں ایجھے کم کیوں کریندے ہیوے جیہڑے سبت دے ڈینہہ کرݨ جائز نئیں؟“

3یسُوع جواب ڈِتا، ”کیا تُساں ایہ وی نئیں پڑھیا جو جِیں ویلے داؤد تے اُوندے ساتھی بُکھے ہَن تاں اُنہاں کیا کیتا؟ 4او کِینویں خُدا دے گھر ءچ گِیا تے نذر دیاں روٹیاں گِھن تے آپ وی کھادیاں تے آپنڑے ساتھیاں کُوں وی کھاوݨ کیتے ڈِتیاں، بھانویں ایجھیاں روٹیاں کھاوݨ کاہِناں دے علاوہ کہیں بئے کُوں جائز نہ ہا#1سموئیل 21‏:1‏-6۔؟“

5وَل اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”اِبنِ آدم سبت دا مالک ہے۔“

سُکے ہتھ آلا بندہ

6ہِک بئے سبت یسُوع عبادت خانہ ءچ داخل تھی تے تعلیم ڈیوݨ لگا، تے اُتھاں ہِک بندہ ہا جِیندا سجا ہتھ سُکیا ہویا ہا۔ 7شریعت دے عالم تے فریسی اُوندی تاڑ ءچ ہَن جو جے او سبت دے ڈینہہ اُونکُوں شِفا ڈیوے، تاں اُنہاں کُوں اُوندے اُتے اِلزام لاوݨ دا موقع مِل ویسی۔ 8پر یسُوع کُوں اُنہاں دے خیال پتہ ہَن۔ بس اُوں سُکے ہتھ آلے بندے کُوں آکھیا، ”اُٹھی تے اَدھ ءچ کھڑا تھی وَنج۔“ او اُٹھی تے کھڑا تھی گِیا۔

9یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں ایہ پُچھدا ہاں جو کیا سبت دے ڈینہہ نیکی کرݨ جائز ہے یا بدی کرݨ؟ جان بچاوݨ یا قتل کرݨ؟“ 10تے اُنہاں ساریاں اُتے نِگاہ کر تے اُوں بندے کُوں آکھیا، ”آپنڑا ہتھ ودھا۔“ اُوں ودھایا تے اُوندا ہتھ ٹھیک تھی گِیا۔

11شریعت دے عالم تے فریسی کاوڑ کنُوں پاگل تھی گئے تے آپس ءچ آکھنڑ لگے جو ”اساں یسُوع نال کیا کرُوں؟“

یسُوع بارہاں رسُول چُنڑ دے

12اُنہاں ڈینہاں ءچ یسُوع دُعا کرݨ کیتے پہاڑ اُتے گِیا تے ساری رات خُدا کنُوں دُعا منگدا ریہا۔ 13جِیں ویلے سویل تھئی تاں اُوں آپنڑے شاگرداں کُوں سڈیا تے اُنہاں ءچوں بارہاں کُوں چُنڑ تے اُنہاں کُوں رسُول مقرر کیتا، 14یعنی شمعون جِیندا ناں اُوں پطرس وی رکھیا، تے اُوندا بِھرا اندریاس، تے یعقُوب، یُوحنّا، فِلپُس، بَرتُلمائی، 15متّی، توما، حلفئی دا پوتر یعقُوب، شمعون جیہڑا حُریت پسند #6‏:15 متن ءچ زیلوتیس لِکھیا ہے۔ اُوندے حمایتی رومی حکُومت تُوں اِسرائیل دی ازادی کیتے جدوجہد کریندے ہَن۔ اکھویندا ہا، 16یعقُوب دا پوتر یہُوداہ تے یہُوداہ اِسکریُوتی جیہڑا اُوندا پکڑواوݨ آلا تھیّا۔

یسُوع تعلیم تے شِفا ڈیندے

17یسُوع اُنہاں دے نال پہاڑ کنُوں تلے لہہ تے ہموار جاہ تے کھڑا تھیّا۔ تے اُوندے شاگرداں دی وڈی جماعت تے لوکاں دی وڈی بِھیڑ اُتھاں جمع ہئی جیہڑے سارے یہُودیہ تے یروشلیم تے صور تے صیدا دے ساحل کنُوں 18اُوندی سُنڑݨ تے آپنڑیاں بیماریاں کنُوں شِفا پاوݨ کیتے آئے ہَن۔ تے جیہڑے بدرُوحاں دی وجہ کنُوں ڈُکھ تے تکلیف ءچ مُبتلا ہَن او وی چنگے کر ڈِتے گئے۔ 19سارے لوک اُونکُوں ہتھ لاوݨ دی کوشش کریندے ہَن کیوں جو اُوندے ءچوں قوت نِکلدی ہئی تے ساریاں کُوں شِفا بخشدی ہئی۔

مُبارک حالی تے زبُوں حالی

20وَل اُوں آپنڑے شاگرداں اُتے نِگاہ کر تے آکھیا،

”مُبارک ہیوے تُساں جیہڑے غریب ہیوے

کیوں جو خُدا دی بادشاہی تُہاڈی ہے۔

21مُبارک ہیوے تُساں جیہڑے ہُنڑ بُکھے ہیوے

کیوں جو تُساں رَج سو۔

مُبارک ہیوے تُساں جیہڑے ہُنڑ روندے ہیوے

کیوں جو تُساں کِھلسو۔

22جِیں ویلے اِبنِ آدم دی وجہ کنُوں لوک تُہاڈے نال نفرت رکھیسن تے تُہاکُوں خارج کر ڈیسن تے لعن طعن کریسن تے تُہاڈی بدنامی کریسن تاں تُساں مُبارک ہوسو۔ 23اُوں ڈینہہ خوش تھیوائے تے جشن منائے اِیں واسطے جو ڈیکھو اسمان اُتے تُہاڈا اجر وڈا ہے کیوں جو اُنہاں دے پِیُو ڈاڈے وی نبیاں نال ایجھا ای سلوک کریندے ہَن۔

24پر افسوس تُہاڈے اُتے جیہڑے دولت مند ہیوے

کیوں جو تُساں آپنڑی تسلی پا چُکے۔

25افسوس تُہاڈے اُتے جیہڑے ہُنڑ رجے پئے ہیوے

کیوں جو بُکھے ہوسو۔

افسوس تُہاڈے اُتے جیہڑے ہُنڑ کِھلدے ہیوے

کیوں جو ماتم کریسو تے روسو۔

26افسوس تُہاڈے اُتے

جیہڑے ویلے سبھ لوک تُہاڈی تعریف کرݨ

کیوں جو اُنہاں دے پِیُو ڈاڈا کُوڑے نبیاں دے نال وی اِینویں ای کریندے ہَن۔

دُشمنڑاں کیتے محبت

27پر مَیں تُساں سُنڑݨ آلیاں کُوں آدھا ہاں جو آپنڑے دُشمنڑاں نال محبت رکھو، تے جیہڑے تُہاڈے نال نفرت کریندے ہِن، اُنہاں نال بھلائی کرو۔ 28جیہڑے تُہاڈے اُتے لعنت کرݨ اُنہاں کیتے برکت منگو۔ جیہڑے تُہاڈی بے عزتی کرݨ اُنہاں کُوں دُعا ڈیؤ۔ 29جے کوئی تیڈی ہِک گَلھ اُتے چاٹ مارے تاں ڈُوجھی وی اُوندے پاسُوں پھیر ڈے۔ تے جیہڑا تیڈا چولا گِھننڑ چاہوے، اُونکُوں جُبّہ گِھننڑ کنُوں وی نہ روک۔ 30جیہڑا کوئی تَیں تُوں منگے اُونکُوں ڈے تے جے کوئی تیڈا مال گِھن گِھنے تاں اُوں کنُوں ولا نہ منگ۔ 31تے جِینویں تُساں چاہندے ہیوے جو لوک تُہاڈے نال کرݨ، تُساں وی اُنہاں نال اُونویں ای کرو۔

32جے تُساں صرف اُنہاں لوکاں نال ای محبت رکھو جیہڑے تُہاڈے نال محبت رکھیندے ہِن تاں تُہاڈا کیا احسان ہے؟ کیوں جو گُنہگار وی آپنڑے محبت رکھنڑ آلیاں نال محبت رکھیندے ہِن۔ 33تے جے تُساں بھلا کرݨ آلیاں نال ای بھلا کریندے ہیوے تاں تُہاڈا کیا احسان؟ کیوں جو گُنہگار وی اِینویں کریندے ہِن۔ 34تے جے تُساں قرضہ اُنہاں لوکاں کُوں ڈیندے ہیوے جِنہاں کنُوں قرضہ واپس مِلنڑ دی اُمید ہووے تاں تُہاڈا کیا احسان ہے؟ گُنہگار وی گُنہگاراں کُوں قرضہ ڈیندے ہِن تاں جو سارا واپس گِھننڑ۔ 35پر تُساں آپنڑے دُشمنڑاں نال محبت رکھو تے بھلائی کرو۔ تے واپس مِلنڑ دی اُمید دے بغیر قرضہ ڈیؤ، تاں تُہاڈا اجر وڈا ہوسی تے تُساں خُدا تعالیٰ دے فرزند ہوسو، کیوں جو او ناشُکریاں تے بداں اُتے وی مہربان ہے۔ 36جِینویں تُہاڈا باپ رحیم ہے، تُساں وی رحم دل ہووو۔

عیب جوئی

37عیب جوئی نہ کرو، تُہاڈی وی عیب جوئی نہ کیتی ویسی۔ مُجرم نہ بنڑاؤ، تُساں وی مُجرم نہ بنڑائے ویسو۔ معاف کرو، تُہاکُوں وی معاف کیتا ویسی۔ 38ڈیؤ تاں تُہاکُوں وی ڈِتا ویسی۔ ناپنڑ آلا تھاں چنگی طرحاں دبا تے، ہِلا ہِلا تے، تے مُنہ تئیں بھر تے تُہاڈے برتن ءچ سَٹ ڈِتا ویسی۔ کیوں جو جیہڑے تھاں نال تُساں نپیندے ہیوے اُوندے نال ای تُہاڈے کیتے ناپیا ویسی۔“

39یسُوع اُنہاں کُوں ہِک مثال وی آکھی جو ”کیا ہِک اندھا ڈُوجھے اندھے کُوں راہ ڈِکھا سگدے؟ کیا ڈوہائیں کھڈے ءچ نہ ڈھاسن؟ 40کوئی شاگرد آپنڑے اُستاد کنُوں وڈا نئیں ہوندا پر جڈاں چنگی طرح سِکھ ویندے تاں آپنڑے اُستاد وانگُوں تھی ویسی۔

41تُوں آپنڑے بِھرا دی اکھ ءچ ککھ کیوں ڈیدھیں تے اُوں شتِیر اُتے غور نئیں کریندا جیہڑا تیڈی اکھ ءچ ہے؟ 42تُوں کِینویں آپنڑے بِھرا کُوں آکھ سگدیں جو ’بِھرا آ مَیں تیڈی اکھ ءچوں ککھ کڈھ ڈیواں‘ جِیں ویلے تُوں آپنڑی اکھ دے شتِیر کُوں نئیں ڈیدھا؟ منافق! پہلے آپنڑی اکھ دا شتِیر تاں کڈھ گِھن، وَل آپنڑے بِھرا دی اکھ دے ککھ کُوں چنگی طرحاں ڈیکھ تے کڈھ سگسیں۔

درخت تے اُوندا پھل

43جیہڑا درخت چنگا ہوندے او بُرا پھل نئیں ڈیندا، تے نہ ای بُرا درخت چنگا پھل ڈیندے۔ 44ہر درخت آپنڑے پھل کنُوں سُنجانڑیا ویندے۔ کنڈے آلیاں جھاڑیاں کنُوں لوک ہنجیر نئیں توڑیندے تے نہ جَھڑ بیری کنُوں انگُور۔ 45چنگا بندہ آپنڑے دل دے چنگے خزانے ءچوں چنگیاں چیزاں کڈھیندے، تے بُرا بندہ بُرے خزانے ءچوں بُریاں چیزاں کڈھیندے، کیوں جو جیہڑا دل ءچ بھریا ہوندے اُوہو اُوندے مُنہ اُتے آندے۔

ڈُو گھر بنڑاوݨ آلے

46جیہڑے ویلے تُساں میڈے آکھنڑ اُتے عمل نئیں کریندے تاں میکُوں مالک، مالک کیوں آدھے ہیوے؟ 47جیہڑا میڈے کولھ آندے تے میڈے گالھیں سُنڑدے تے اُنہاں اُتے عمل کریندے، مَیں تُہاکُوں ڈسیندا ہاں جو او کئیں وانگُوں ہے۔ 48او اُوں بندے وانگُوں ہے جئیں گھر بنڑیندے ویلے زمین کُوں بہُوں جِھکا کھٹیا تے گھر دی بنیاد چٹان اُتے رکھی۔ جِیں ویلے سیلاب آیا تے پانڑی دیاں چھلاں اُوں گھر کُوں ٹکراں ماریاں تاں اُونکُوں ہِلا نہ سگیاں کیوں جو او مضبوط بنڑیا ہا۔ 49پر جیہڑا میڈے گالھیں سُنڑدے تے اُنہاں اُتے عمل نئیں کریندا او اُوں بندے وانگُوں ہے جئیں گھر کُوں زمین اُتے بنیاد دے بغیر بنڑایا۔ جِیں ویلے پانڑی دیاں چھلاں اُونکُوں ٹکراں ماریاں تاں او فوراً ڈھے پِیا تے او گھر اصلُوں برباد تھی گِیا۔“

Currently Selected:

لُوقا 6: SKRV

Highlight

Copy